CD 22 napisał(a):Żeby zarówno ten, kto udziela ćwiczeń, jak ten, kto je odprawia, mogli sobie wzajemnie pomóc i osiągnąć korzyści, trzeba założyć, że każdy dobry chrześcijanin powinien chętniej ocalić zdanie bliźniego niż je potępić. A jeżeli nie może go uratować, to pyta, jak on je rozumie, a jeżeli rozumie źle, poprawia go z miłością. Jeżeli to nie wystarczy, poszukuje wszelkich środków stosownych, żeby tamten dobrze je zrozumiał i ocalił samego siebie

Cytat:[365] Reguła 13. By we wszystkim utrafiać w sedno, powinniśmy być zawsze gotowi wierzyć iż białe, które widzę, jest czarne, jeżeli się tak wypowie Kościół hierarchiczny, w przekonaniu, że między Chrystusem, naszym Panem i Oblubieńcem, a Kościołem, Jego Oblubienicą, działa ten sam Duch, który nami kieruje i rządzi ku zbawieniu innych dusz. Świętą Matką naszą, Kościołem, rządzi bowiem i kieruje ten sam Duch i Pan nasz, który nam dał dziesięć przykazań.
http://www.jezuici.pl/ignatiana/cw_duch.html#189

Kyllyan napisał(a):Jeśli potraktujemy ją poważnie, stanie się ona pierwszym i podstawowym ćwiczeniem w miłości bliźniego.

Kyllyan napisał(a):chyba pomylił ksiądz wątki.
A jeżeli nie, to mamy tu klasyczny przykład argumentu "ad hominem'

ks.Marek napisał(a):Wpierw prosze do siebie samego te słowa odnieść, a potem próbowac innym przedstawiać nauki zacnego Ojca Loyoli.