+- Forum Ewangelizacyjne e-SANCTI.net (http://e-sancti.net/forum)
+-- Dział: Rozmyślania nad Pismem Świętym (/forumdisplay.php?fid=9)
+--- Dział: Ewangeliczne rozważania (/forumdisplay.php?fid=33)
+--- Wątek: Radość w cierpieniu (/showthread.php?tid=3249)
Strony: 1 2
Radość w cierpieniu - Ela - 17-02-2008 23:30
http://mbkp.polkowice.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=248&Itemid=96
- Annnika - 17-02-2008 23:32
Elu, jakiś komentarz twój
:?:
- Ela - 17-02-2008 23:51
po prostu prosze posluchac Nicka Vujicic, mysle, ze jego swiadectwo to dla nas nadzieja...
- Rachel - 18-02-2008 00:11
Ela, Dziękuję
:* Dla mnie to co on powiedział , wlało w me serce nadzieję .
- Ela - 18-02-2008 00:29
Rachel napisał(a):Dla mnie to co on powiedział , wlało w me serce nadzieję
dla mnie tez
- Rachel - 18-02-2008 00:38
Ela napisał(a):Rachel napisał/a:Dziś prosiłam o coś Boga, i otrzymałam odpowiedz przez ten film.
Dla mnie to co on powiedział , wlało w me serce nadzieję
dla mnie tez
- Ela - 18-02-2008 00:41
Rachel napisał(a):Dziś prosiłam o coś Boga, i otrzymałam odpowiedz przez ten film.:aniol:
- nieania - 18-02-2008 12:14
Tak.. To Świadectwo jest wspaniałe i nie tylko osobom chorym daje nadzieję i wzmacnia wiarę. Chwała za to Panu.
- sanderka1000 - 03-03-2008 17:07
Teraz przypomniały mi się rekolekcje, na których puszczono nam to świadectwo. Po prostu PIĘKNE i daje dużo do myślenia
- Rachel - 03-03-2008 17:09
Jest promykiem nadzieji, że warto
- Iwo - 04-03-2008 22:49
Dziś dowiedziałam się, że jeden z moich uczniów - Dawidek z I klasy, wczoraj po południu został wraz z trzyletnim braciszkiem brutalnie zabrany od babci do Ośrodka Opiekuńczego. Ponadto po wyjściu z domu chłopcy zostali rozdzieleni i mały został przewieziony gdzieś do Domu Małego Dziecka.
Ta wiadomość była szokiem dla wszystkich nauczycieli, którzy znali Dawidka.
Przez cały czas myślałam: TO JEST POTWORNE! DLACZEGO! BOŻE! Czy jeszcze mało było w życiu tych dzieci cierpienia? Nie dość, że matka ich zostawiła! Ojciec odwiedzał sporadycznie. To jeszcze taka rewolucja. Bez przygotowania, bez możliwości wypowiedzenia słowa.
I choć nie byłam bezpośtednim świadkiem tego wydarzenia, to w uszach rozlegało się błagalnie powtarzane przez Dawidka słowo: BABCIU!!! BABCIU!!!!! BABCIU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! i płacz chłopców rozlegający się w całym bloku.
W takich momentach wymiękam całkowicie. Tym bardziej,że historia mojego dzieciństwa do tego momentu była podobna. Łzy same płyną mi po policzkach.
Tego wieczoru chciałam być sama w ciszy, by pozbierać wszystkie myśli.
W chrześcijaństwie nie ma przypadków.
Wewnętrzny głos przynaglał mnie, bym weszła na forum.
To świadectwo było przeznaczone dla mnie, na dziś, na tę chwilę, by podnieść zapłakane oczy i popatrzeć dalej, głębiej, szerzej.
Dziękuję Ci BOŻE
Diękuję ELU
Dziękuję NICK
- nieania - 05-03-2008 15:42
ojej... :cry: ... wzruszyłam się :cry: żal mi tych chłopców.
....................................................................................
Kochaj,bo ludziom potrzebna jest miłość
Zrozum ludzkie łzy
nie mów,że tylko Ciebie bolą
Nie mów,że jestes samotny,skoro od innych odchodzisz
Słuchaj ludzi,bo skoro nie dasz im miłości
-podaruj im chociaż swą dłoń"
- Ela - 20-07-2008 16:49
a tu jeszce jeden link
bardzo ciekawie przedstawienie, sami zobaczcie
http://mbkp.polkowice.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=247&Itemid=96
- Polonium - 20-07-2008 19:15
Piękne. Chrystus robi wszystko, by ocalić człowieka. Alleluja !
- Ks.Marek - 29-07-2008 02:35
Iwo napisał(a):Ponadto po wyjściu z domu chłopcy zostali rozdzieleni i mały został przewieziony gdzieś do Domu Małego Dziecka.To jest jedna strona medalu. Ale pozostają jeszcze rodzice tych dzieci, bo jakoś mi się zdaje, że nie są one sierotami w dosłownym słowa tego znaczeniu. Warto może zatroszczyć się choćby tyl;ko modlitewnie, o połączenie osób stanowiących rodzinę, prawda?