(28-03-2012 02:08 )swat86 napisał(a):  Scott kto jest przełożonym katolika??
Jezus wysłał wprawdzie apostołów do głoszenia Słowa Bożego i udzielania sakramentów, ale z biegiem lat powstała organizacja z której nie byłby dumny. Tam gdzie jest wyzysk nie ma Boga.

Cytat:Komunia na rękę to świętokradztwo i to nie podlega dyskusji.
Wczoraj na klęcząco i do ust. Dzisiaj na stojaco i na rękę, a co jutro??
Może jak na zachodzi automaty z komunikantami.
a pojutrze dodatkowo coca-cola, batoniki, prezerwatywy i gazety, może jeszcze piwo, żeby młodzież mogła przy czym tańczyć i klaskać.

Cytat:Wczoraj na klęcząco i do ust. Dzisiaj na stojaco i na rękę, a co jutro??

Cytat:JEZUS: Kiedy Mnie przyjmujesz myśl o Mnie, a nie o modlitwie i nie o kapłanie, przed którym klękasz. Myśl o Mnie, bo Mnie przyjmujesz. Ja wchodzę do twojego serca i twojej duszy. Ty Mnie nosisz tak, jak Moja Matka nosiła Mnie w sobie, więc miej świadomość tej wielkiej łaski.

To Ja sam Bóg Przenajświętszy wstępuję z Nieba w ciebie i mieszkam w tobie, więc zachowuj się godnie i pamiętaj o tym cały czas. Nie zdajesz sobie sprawy jak wielka jest to łaska. Twoja dusza rozświetla się Moim Światłem, pełna jest jasności niebieskiej, a Moi aniołowie otaczają cię i adorują Mnie w tobie. Czy wiesz jak wielką łaskę ci dałem? I nie mówię teraz tylko do ciebie. Ty Mnie kochasz, choć nie ze wszystkiego jeszcze zdajesz sobie sprawę. Ja to mówię do wszystkich, którzy Mnie przyjmują.

Klęknijcie na kolana, bo oto Ja, Bóg Wszechmogący schodzę z Nieba do małej Hostii św. i poprzez Nią wstępuję w człowieka, żeby go prowadzić. Ja wiem jak słabi jesteście. Ja was za rękę prowadzę. Zamieszkałem w was, żeby was wzmacniać, żebyście mi znów nie pobłądzili, ale kto doceni te łaski? Nie dajcie sobie wmówić, że Bogu jest wszystko jedno czy stoicie czy klęczycie, czy na rękę, czy do ust. Dzieci, Ja jestem Światłością świata. Gdybyście mogli ujrzeć prawdziwy stan rzeczy, z jaką Chwałą zstępuję z Nieba w Hostię Przenajświętszą padalibyście przede Mną na twarz, a wy nawet przyklęknąć nie chcecie. Kochane dzieci, co mam począć tak szykanowany i wypychany z Mojego Ołtarza?

Czy niedługo w krużgankach każecie Mi konać? Czym jest Mój Kościół jeśli nie Domem Mojej Chwały, to czym? Po co do Mnie przychodzicie skoro nie chcecie Mnie czcić? Ja jestem Chwały Najgodniejszy, Syn Boży umęczony dla Was. A teraz godzę się pokornie na to co ze Mną robicie, ale już nie długo! Ja nie chcę wam odbierać Mojego Sakramentu, bo poginiecie beze Mnie, ale też Ojciec Mój nie może już ścierpieć tego braku czci dla Mnie w Moim własnym Domu, w Moim Kościele. A co mam powiedzieć jeszcze o niegodnych rękach rozdających Mnie?! Jak Mnie to boli! Jakie ja cierpię katusze kiedy bezmyślnie idziecie za nową modą, szatańską modą uwłaczania Mi. Czemu mu służycie? Opamiętajcie się. On Mi się w Twarz śmieje z waszej głupoty. Cóż z tego dziecko, że jest pokonany, kiedy wy jego łgarstwo wybieracie? Ja za was umarłem, a wy wciąż lgniecie do niego, nie do Mnie. Jak szkaradne są jego łapy, którymi was nęci. Dzieci Moje umiłowane, co mam z wami począć? Tak Mi was żal, że wciąż nie słuchacie.

Cytat:JE Rudolf Graber biskup Regensburg
„Odrzucamy z całą stanowczością mylną tezę, jakoby Bóg zakończył swoje Objawienie wraz ze śmiercią ostatniego z Apostołów w taki sposób, że w następnym historycznym okresie nie stałaby MU – prawie że na deistyczny sposób – żadna możliwość do bezpośredniej ingerencji... Musimy liczyć się z wkraczaniem Ducha świętego i nie wolno nam oczeki-wać wszystkiego tylko od naszego rozumu. Ta ingerencja DUCHA odbywa się na wiele sposobów, także poprzez anio-łów i świętych, a przede wszystkim poprzez objawienia Matki Bożej, która, używając słów Synodu: 'dla pielgrzymują-cego Ludu Bożego jest znakiem pewnej nadziei i pocieszenia, poprzedzającym nadejście Dnia Pańskiego'”.

Cytat:Papież Urban VIII o objawieniach „prywatnych”
„W podobnych przypadkach lepiej jest wierzyć niż nie wierzyć, gdyż jeżeli wierzymy i zostanie udowodnione jako prawdziwe – będziemy szczęśliwi, że uwierzyliśmy, gdyż o to prosiła Matka Najświętsza. Natomiast jeśli wierzycie i to okaże się fałszywe, otrzymacie wszystkie łaski, jakby to było prawdziwe, gdyż uwierzyliście, że to było prawdziwe”.

Papież Benedykt XIV o objawieniach „prywatnych”
„Kto odrzuca całkowicie objawienia prywatne, ten nie grzeszy przeciw wierze, ale postępuje nierozważnie”.

Cytat:Papież Benedykt XVI
poruszył sprawę prywatnych objawień w ogłoszonej posynodalnej adhortacji apostolskiej Verbum Domini.
„Synod zalecił «pomaganie wiernym we właściwym rozróżnianiu słowa Bożego i objawień prywatnych», których rolą „nie jest (…) „uzupełnianie” ostatecznego Objawienia Chrystusa, lecz pomaganie w pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej”. Wartość objawień prywatnych różni się zasadniczo od jedynego Objawienia publicznego: to ostatnie wymaga naszej wiary; w nim bowiem ludzkimi słowami i za pośrednictwem żywej wspólnoty Kościoła przemawia do nas sam Bóg. Kryterium prawdziwości objawienia prywatnego jest jego ukierunkowanie ku samemu Chrystusowi. Jeśli oddala nas ono od Niego, z pewnością nie pochodzi od Ducha Świętego, który jest naszym przewodnikiem po Ewangelii, a nie poza nią. Objawienie prywatne wspomaga wiarę i jest wiarygodne właśnie przez to, że odsyła do jedynego Objawienia publicznego. Stąd kościelna aprobata objawienia prywatnego zasadniczo mówi, że dane przesłanie nie zawiera treści sprzecznych z wiarą i dobrymi obyczajami; wolno je ogłosić, a wierni mogą przyjąć je w roztropny sposób. Objawienie prywatne może wnieść nowe aspekty, przyczynić się do powstania nowych form pobożności lub do pogłębienia już istniejących. Może mieć ono pewien charakter prorocki (por. 1 Tes 5, 19-21) i skutecznie pomagać w lepszym rozumieniu i przeżywaniu Ewangelii w obecnej epoce; dlatego nie należy go lekceważyć. Jest to pomoc, którą otrzymujemy, ale nie mamy obowiązku z niej korzystać. W każdym razie musi ono być pokarmem dla wiary, nadziei i miłości, które są dla każdego niezmienną drogą zbawienia”