Czy powinniśmy się bać "końca świata" = przyjścia

[jswiec]

Moniczka napisał(a):Czyli - jeśli dobrze rozumiem - najpierw trzeba osiągnąć odpowiedni poziom moralności czy jak tam to nazwać (spełnić odpowiednie warunki "mieszkaniowe"), a dopiero potem dostaniemy zbawienie.

Nie, porównanie nie jest do końca prawdziwe. Chodziło mi o to, że w pewnych czynnościach "wokołozbawieniowych" Bóg nie może nas zastąpić, ponieważ naruszałoby to naszą wolność, a bez wolności wzajemna relacja miłości jest niemożliwa.
Kuchnia też nie jest tu najważniejsza, ale relacja z tym dla kogo potrawy mają być gotowane...
Kuchnia to właśnie "osiagnięcie właściwego poziomu" [także "moralnego", ale też i wiele innych aspektów wchodzi w grę], ale życie zbawionego to używanie kuchni w celu wejścia w relację miłości.
"Posprzątanie" to tylko wytrwała modlitwa, życie sakramentalne i praktykowanie cnót na tyle, na ile cię na to stać. Reszta dokona się stopniowo.

Moniczka napisał(a):że nikt nie jest dokonały, wszyscy powinniśmy się bać

Jest dokładnie na odwrót: to lęk świadczy o braku miłości.

Moniczka napisał(a):A oprócz decyzji trzeba jeszcze - korzystająć z wcześniejszego porównania - uprzątnąć kuchnię o własnych siłach.

Jak nie masz siły - to proś o nią. Mów: "Panie uczyń we mnie to, czego się ode mnie domagasz!". To nie jest łatwe - ale tak właśnie czyniła św. Teresa z Lisieux i wiele innych.