czyściec

[jswiec]

Gregoriano napisał(a):Człowiek nie był w stanie zadośćuczynić czyli pojednać się z Bogiem, jednak nie ma mowy o jakiejś zapłacie.

Spekulacje na temat zapłaty za grzech wzięły się z takich fragmentów jak:
Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu. [Mk 10,45]
Juz w chrześcijańskiej starożytności zaczęły się domysły na temat tego, komu ten okup miałby być wypłacony. Przez pierwsze tysiąclecie przeważał pogląd, że chyba szatanowi. Św. Anzelm z Canterbury na początku XII w. napisał, że jednak Bogu. Stąd wzięły się w zachodniej teologii [i katolickiej i reformowanej] poglądy, że ofiara Chrystusa miała na celu przebłaganie rozgniewanego Boga...

Obecnie katolicka egzegeza biblijna zwraca uwagę na fakt, że jest to rodzaj analogii. To prawda, że człowiek tkwił w niewoli i potrzebował wyzwolenia, niemniej Bóg Odkupiciel [hebr. go'el] nie wyzwolił swojego ludu z niewoli egoipskiej płacąc jakikolwiek "okup" faraonowi. Tym bardziej Jezus nie musiał płacić jakiegokolwiek okupu: ani szatanowi, ani Ojcu. Tak jak Mojżesz "zapłacił okup" przez trudy i upokorzenia swojego życia, tak też Jezus w sym dziele odkupiania swego ludu został przybity do Krzyża.

Osobiście uważam, że jeśli Jezus juz miał komuś płacić okup, to zapłacił go naszemu egoizmowi, naszemu zdegenerowanemu upodobaniu do grzechów, naszej niewierze i niewdzięczności. Okazując nam miłość "aż do końca" ostatecznie przekonuje nas, że tkwienie w naszym upadku nie ma sensu i że możemy z niego wyjść, jeśli tylko skorzystamy ze środków zbawczych, które dał nam na Krzyżu [Krew i Woda wypływająca z boku]. Wbrew temu, co słyszałem od wielu protestanckich dyskutantów, szatan nie ma do nas żadnego "legalnego" prawa. Nawet ST jasno o tym mówi:
Jeżeli chcesz powrócić, Izraelu, - wyrocznia Pana - możesz do Mnie powrócić; a jeżeli oddalisz swe bóstwa, nie potrzebujesz się błąkać z dala ode Mnie. [Jer 4,1]