Poszanowanie dla chleba

[Nicol@]

Są różne pleśnie, ale takie, jak np. spleśniałe liście pomidorów, spleśniałe owoce, spleśniały chleb są związkami zagrażającymi zdrowiu człowieka i nie należy takich produktów konsumować ani wyrzucać na kompost.
Ja oddaję czerstwy chleb sąsiadowi, który hoduje króliki, on robi selekcję tego chleba. Nieco już starsze pieczywo białe zużywam na bułkę tartą, którą prawie produkuję, bo i sąsiedzi mi znoszą, a potem się nią najnormalniej dzielę.
Z chleba jeszcze w miarę nie starego robię grzanki, które dzieci ze smakiem zajadają nawet bez zupy.
Tak więc chyba "zagospodarowuję" niezużyty chleb, który był kiedyś świeżutki w dość odpowiedni sposób. Bo jest on naszym pokarmem powszednim, jak ryż u Azjatów.
Jestem nauczona szanować każdą kromkę chleba, i wtedy gdy mi upadnie podnosząc całuję ją.
Jest to może dzisiaj taki śmieszny gest, ale ja nie patrzę na to, bo nawet, gdybym miała się wówczas zaczerwienić, to i tak nie wiedziała bym, z jakiego powodu się czerwienię. Dla mnie to jest normalny gest, jak uśmiech.

Znalazłam taki piękny wiersz M. Grechuty o chlebie:
Kobieta niosąca chleb

Kobieta niesie chleb
Nie w siatce lecz na głowie
Na wasz zdziwiony wzrok
W ogóle nie odpowie
Ciężki jest chleb jak sen
Jej wygłodzonych dzieci
Niesie go byś widział
Jak pięknie w słońcu świeci

Tatusiu co to jest
Syn pyta – ojciec powie
„To samo co i ja
Mam co dzień na swej głowie”
Czemu ty zdejmujesz
Kapelusz i się kłaniasz
Skąd ty ją znasz odpowiedz
„Z codziennego wstawania”

Spróbujesz kiedyś ty
Prostej sztuki bo człowiek
Codziennie musi wstać
Z ciężkim chlebem na głowie
Zobaczysz jaki wtedy
Zrobisz się silny trzmielu
I jak widząc ten chleb
Uchylisz swój kapelusz

Kobieta niosąca chleb – słowa, muzyka i wykonanie Marek Grechuta