Czy wegetarianizm jest grzechem??
Od 2 lat jestem wegetarianką. Powody? Chyba nie ma znacznych, po prostu miałam takiego focha. Chciałam pokonać siebie (bo lubialam jeść mięso), drugi powód to dla zdrowia (może to nie jest do końca tak jak myślałam, bo wegetarianizm jest niekoniecznie "zdrowy"), a trzeci powód to moja wrażliwość na zabijanie zwierząt (nie uważam to za zło, ale nie mogę patrzeć na to jak ludzie traktują zwierzęta w rzeźni :cry: - kilka filmów dokumentalnych zrobiło swoje).
Nie myślałam, że to może być złe albo szkodliwe, bo nie odczuwam (przynajmniej narazie) żadnych ubocznych skutków zdrowotnych; nie "wzięłam" wegetarianizmu z wschodnich religii. W ogóle na pojęcie "wegetarianizm" składa się nie jedzienie mięsa, nie picie alkoholu oraz ta cała filozofia jakiejś tam religii - a ja tylko nie jem mięsa, dlatego nie mogę się nazwać w pełni wegetarianką, ale mniejsza już z tym. Pytałam się kiedyś księdza, czy to jest grzech, lecz usłyszałam, że w moim przypadku nie (tzn. że nie jestem weg. z powodu religii- to to nie jest aż tak wielki grzech), więc nie myślałam już o tym w kategorii grzechu.
Jakiś czas temu z parę osób z wspólnoty ostrzegało mnie przed wegetarianizmem. Każdy na swój sposób. Jedni radzili, żebym poszła do lekarza, bo to szkodliwe w moim wieku (mogą pojawić się kiedyś problemy, np. moje dziecko może urodzić się słabe, nerwowe itp.) drudzy mówili, że to niechrześcijańskie, więc złe. Zdenerwowałam się, przecież to moja decyzja, mój wybór, nikogo nie namawiałam do wegetarianizmu i nie tępiłam "mięsożerców".
Z drugiej strony myślę sobie, że to może Jezus chciał mi powiedzieć przez te właśnie osoby, że nie podoba Mu się mój foch. Później był akurat kongres w Częstochowie, to spowiadałąm się i rozmawiałam z księdzem o wegetarianizmie. On powiedział, że nie liczy się powód, tylko sam fakt, że jestem wegetarianką, to tak, jakbym "skradła" element czyjejś wiary. Poradził mi, żebym z tym zerwała. Długo myślałam o tym i Jezus pomógł mi, powiedział, że nieprzestanie kochać mnie ani trochę mniej jeżeli niebędę jeść mięsa, ale On to wszystko robi z troski i miłości do mnie.
Więc chciałabym znowu jeść mięso. Przyznam, że odzwyczaiłam się od tego smaku, mdli mnie na widok kiełbasy i nie mogę sobie wyobrazić siebie jedzącą mięso. To naprawdę jest problem, chociaż komuś może się wydawać śmieszny. To tak jakby ktoś kazał mi jeśc kamienie, albo krzesła - coś nowego, coś, co pierwszy raz w życiu miałabym w ustach.
Obrzydzenie, ale pomyślałam sobie, że skoro Jezus chce, abym jadła mięso, to będzie usuwał obrzydzenie z drogi. Mam rację?
Teraz jeszcze nie chcę patrzeć na mięso, ale kiedyś na pewno je zjem :wink:
A według Was wegetarianizm, to duży grzech? Może ktoś z Was może podzielić się podobnymi doświadczeniami? Pomóżcie mi, bo nie wiem czy to wszystko to panika, czy wola Boża? Wogóle jak się ma Pismo Święte do wegeterianizmu? Jeśli to jest grzech, to ja będę chciała z nim zerwać, a jeżeli nie, to nie będę zmuszała się do jedzenia mięsa. Zgóry wszystkim dziękuję i odradzam wegetarianizm - bo po co robić sobie takie problemy, co nie? :wink:
|
