Spoczynek w Duchu Świetym

[Daidoss]

Gonzo napisał(a):zapraszam do artykulu na naszej stronie "Spoczynek w Duchu Świętym" - jak odróżnić prawdziwy od fałszywego?

Może pochylmy się nieco nad tym tekstem.

Cytat:Najczęściej spoczynek w Duchu Świętym ma miejsce podczas charyzmatycznej modlitwy wspólnotowej lub indywidualnej. Osoba otwiera się na działanie Boga i pragnie stanąć w Jego obecności. W wyniku prowadzonej modlitwy, często przy nałożeniu rąk przez osoby modlące się nad konkretnym człowiekiem, ten nagle delikatnie osuwa się na podłogę. Trwa tak bez ruchu przez pewien nieokreślony czas. Jest świadomy tego, co się dzieje wokół niego, lecz nie "czuje" swego ciała. Pozostaje ono poza zasięgiem jego władania. Sytuacja ta trwa aż do momentu "przebudzenia", kiedy o własnych siłach lub na wezwanie kapłana przywołującego Imię Jezusa powstaje.

No właśnie spotkałem się już z tym. Kiedyś pewien ksiądz kiedy rozmawiałem z nim i pytałem jego jakie ma zdanie na temat tego zjawiska powiedział, że niewolno nam ograniczać Ducha Świętego. Że jego działanie jest ograniczone tylko do kart Pisma Świętego. Mówi, że są inne czasy teraz. I, że tak może także działać. Ale właśnie co mnie zainteresowało. Osoba w spoczynku musi być posłuszna. Jesli ksiądz w Imię Jezusa Chrystusa bedzie jej kazał wstać ma wstać. Jeśli nie stanie znaczy, że nie pochodzi to od Boga.
Z tym samym spotkałem się własnie w artykule przytoczonym. Z doświadczenia wiem, że jest to prawda. Że tak właśnie się dzieje.

Cytat:RozeznanieCharakterystyczne cechy towarzyszące spoczynkowi w Duchu Świętym to:
- wewnętrzny pokój, jaki otrzymuje dana osoba,
- uzdrowienie fizyczne albo psychiczne,
- osoba jest cały czas świadoma tego, co się wokoło niej dzieje, jest tylko "zupełnie bez sił",
- osoba nie musi wcale upadać, może stać lub siedzieć, ale zawsze odczuwa pokój i wewnętrzną radość,
- upadek jest mało spektakularny: jest to jakby naturalne "osunięcie się".
Przy zafałszowanym "spoczynku" wydaje się, że jest się przez kogoś lub coś "popchniętym", jakby "ugodzonym". Upadek jest spektakularny. Osoba przeżywająca to doświadczenie nie pozostaje w pokoju, ale w jakimś swoistym podnieceniu. Fałszywym spoczynkom towarzyszy masowość ich występowania. Autentyczne odpocznienie w Duchu na ogół dotyczy kilku, wyjątkowo kilkunastu osób.

Bardzo mądre jest to co zostału tutaj napisane.

Cytat:Wielu autorów piszących o charyzmacie uzdrawiania uznaje odpocznienie w Duchu jako okoliczność uzdrowienia wewnętrznego. Można przyjąć, że charyzmat ten jest miejscem uzdrowienia, ale przyczyną pozostaje zawsze Bóg. Spoczynek w Duchu zależy od aktu woli. Jeżeli zatem ktoś postanowi, że nie upadnie, to Bóg nie będzie łamał jego wolnej woli. Nie ma więc tu mowy o jakimś determinizmie (nawet ze strony Boga), lecz mamy do czynienia z wolnym aktem woli człowieka, który godzi się na to, by został "powalony".

Pamietam wielokrotnie, że nie chciałem upaść i rzeczywiście nie upadłem. Człowiekowi zawsze pozostaje wolna wola