Ateizm a łaska wiary

[Augustus]

Nałęczowianin napisał(a):Augustus: To widzę że Ty potrafisz wiarę z mierzyć i zważyć?

Zbędne są wybiegi erystyczne. Nigdzie nie ośmieliłem się stwierdzić, że ktokolwiek może zmierzyć lub zważyć wiarę. Pytanie uważam przeto za niezasadne, nawet jeśli ono pozostaje retoryczne.

Nałęczowianin napisał(a):To właśnie wiara polega na hipotezach i ani nawet trochę się nie ociera o fakt.

Wiara chrześcijanina nie opiera się na hipotezach. Jeśli chrześcijanin mówi: jestem wierzący, to mamy myśleć, że ten chrześcijanin wyraża jakiś sąd niepewny? Jeśli szukamy oparcia w empirii, to chrześcijanin jest w posiadaniu Biblii; Biblia to empiria wierzącego. Czy Biblia mówi prawdziwie o Bycie transcendentnym, czy nieprawdziwie, to pozostaje w kwestii hipotez tych ludzi, którzy mają wątpliwości. Wierzący wie, że Biblia mówi prawdziwie. Niewierzący wie, że nieprawdziwie, ponieważ niewierzący odrzuca, mając za prawdziwe, że istnieje jakikolwiek Byt transcendentny. Niewierzący zatem ubogi jest o wiarę w Byt transcendentny. Nie znaczy to jednak, że niewierzący nie ma w sobie wiary, ponieważ ją ma. Wierzy on w niebyt transcendentny. Upośledza zatem swój kutrowy byt o ducha lub, jak kto woli, o duszę. Ateista, pozostając wierny swoim przekonaniom, nie może powiedzieć, że artysta, który namalował jakiś obraz, włożył w niego całą swoją duszę lub Romantyczność Mickiewicza wyraża ducha epoki. Pojęcia 'duch' i 'dusza' wiąże się z zaakceptowaniem Bytu lub bytów transcendentnych. Ergo, gołym okiem widać, że ateista na własne życzenie pozbawia się poznawania/rozpoznawania niektórych znaczących, które powstały w wyniku rozwoju cywilizacji i kultury ludzkiej. Jeśli jakkolwiek poznaje/rozpoznaje te znaczące, to dla niego zawsze one pozostaną w obrębie mitu, czyli wymysłu samego człowieka. Dobrze, że Platon nie był ateistą, bo filozofia bardzo by ucierpiała. Korzystając z filozofii Platona, należy napisać, że sam język jest ideą. Zatem sam język nie jest obiektywnym faktem. Wyobraźmy sobie, że jest dwoje ludzi, którzy toczą ze sobą spór o gorącą kąpiel. Jeden twierdzi, że drugi człowiek bierze gorącą kąpiel, a drugi twierdzi, że kąpiel wcale nie jest gorąca, ale jest ciepła. Przyjmijmy, że woda przygotowana do kąpieli ma 32 stopnie, a człowiek nr jeden zawsze kąpie się w wodzie o temperaturze 24 - 27 stopni (oczywiście stopnie mierzone w Celsjuszach). Który człowiek posługuje się obiektywnym faktem? Mamy mierzyć obiektywny fakt dzięki analizie odczuć większej części ludzkości? Mamy powiedzieć człowiekowi nr jeden, że kłamie, że jego układ nerwowy jest zaburzony i powinien to leczyć? Gdybyśmy tak powiedzieli, to bylibyśmy podobni do dyktatora. Wynika z tego fakt, że sam język stanowi dla każdej jednostki ludzkiej relatywny abstrakt, mieszczący się w centralnym układzie nerwowym. Twierdzenie zatem, że wiara opiera się wyłącznie na hipotezach jest nieudanym komunałem ateistycznym. Bardziej racjonalne jest twierdzenie, że niewiara w Byt transcendentny jest hipotezą o wierze opierającej się na hipotezach. Jaki jest zatem człowiek niewierzący? Nie ma człowieka na tej planecie niewierzącego. Każdy człowiek wierzy w jakieś byt (mowa o ludziach nieupośledzonych umysłowo). Skoro wierzy w jakiś byt, to tym samym wyklucza inne byty, które kwestionowałyby byt, w który człowiek pokłada wiarę jako fakt obiektywny. Ale fakt obiektywny jakiegoś bytu może być zakwestionowany przez innego człowieka. Jeśli ktoś powie, że poganin umiera, to ktoś inny powie, że poganin nie umiera, ponieważ poganin się nie narodził. W tym przykładzie widać ideę języka wyrażoną w metaforycznym poznawaniu/rozpoznawaniu życia. Jeśli będziemy traktować język jako byt biologiczny, to szybko staniemy się tylko bytami biologicznymi podobnymi do zwierząt, które również mają dar komunikowania się poprzez dźwięki. Mickiewicz ładnie kiedyś opisał oświeconych: Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy
Przejdźmy do Kochanowskiego. Kochanowski swoje w życiu przeszedł, mówi się o stracie bliskich mu osób. Naturalne jest, że człowiek w chwili depresji może powątpiewać, ale biografia autora Odprawy posłów greckich twierdzi, że jednak wielki poeta polskiego renesansu, pomimo trudności życiowych, pozostał wierny Bogu. Bardzo ciekawy jest spór uczonych o Urszulkę. Są badacze literatury, którzy twierdzą, że przedmiot opisany w Trenach jest tylko bytem fikcyjnym, pożyczką Kochanowskiego od starych Rzymian. Inni badacze twierdzą, że wcale tak nie jest i argument, że nie ma żadnego dokumentu o pochówku Urszulki jest strzałem w płot, ponieważ administracja natenczas nie była tak rozwinięta, jak jest teraz. Poza tym należy pamiętać o zbiorowych mogiłach. Komu przyznasz rację, Nałęczowianinie? Komu zawierzysz? Którego profesora wybierzesz? Nie ma żadnego namacalnego dowodu o istnieniu Urszulki, pozostają tylko Treny. Ciekawe, prawda? Pozostaje tylko kwestią wiary, że Urszulka faktycznie istniała lub nie istniała.

Nałęczowianin napisał(a):wielu ludzi od wieku czerpie z tego korzyści. Najbardziej oczywiście Ci wysoko w hierarchii ale i szeregowi wyznawcy mieli z tego poczucie wspólnoty, wsparcie, coś absolutnego i niezmiennego w tym naszym stale ewoluującym świecie.

Przypuszczam, że chodzi o korzyści materialne. Analizuj raczej, jaki jest Kościół teraz i jego hierarchowie. Chcesz, to dajesz ofiarę pieniężną, nie chcesz, to nie dajesz. Nikt nikogo nie zmusza do wrzucania kilku gorszy lub znaczącej sumy pieniężnej na tacę w przeciwieństwie do psychomanipulacyjnych serduszek Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Dzięki ofiarom wiernych nie posypały się obiekty sakralne, które przynoszą korzyść temu państwu ze względu na turystów, którzy przyjeżdżają zwiedzać te obiekty. Pomoc państwa polskiego jest dość mizerna w przeciwieństwie do krajów zachodnich lub do naszych południowych sąsiadów Czechów, którzy posiadają kościoły piękne, ale puste, jeśli są pełne, to tylko dzięki turystom. Zapominasz o wielkich dziełach charytatywnych Kościoła. Jest takie wspaniałe dzieło pomocy Ad Gentes. Pewnie nie wiesz czym zajmują się w tym dziele księża, a także hierarchowie Kościoła. Wspominasz o mrocznych czasach XVI w., co jest brednią, a nie faktem obiektywnym. To zabieg manipulacyjny, czyli pokazywanie niegdysiejszych błędów Kościoła, a niepokazywanie współczesnych, wielce pozytywnych osiągnięć Kościoła. Milczeć, kiedy Kościół opiekuje się potrzebującymi na tej planecie; wrzeszczeć, kiedy proboszcz jakieś parafii kupuje auto z klimatyzacją, potrzebne mu zresztą dla szybkiego zareagowania na pilne wezwanie na namaszczenie chorego. Milczeć, kiedy księża domagają się głośno od firm farmaceutycznych zmniejszenia cen na leki wspomagające funkcjonowanie ludzi, którzy chorują na ADIS, ponieważ wiedzą, że wytwarzanie takich leków wcale nie jest drogie; wrzeszczeć, że dawno, dawno temu Kościół palił ludzi na stosach, co nie jest do końca prawdą.
Wybacz Nałęczowianinie, ale mało wiesz o XVI w. w Polsce, skoro kładziesz na epokę, w której ewoluowała idea humanizmu, cień, a nawet przykrywasz ten okres mrokiem. Badacze literatury nie zgodzą się z tobą na mrok XVI w., mój kolega, historyk, też się z tobą nie zgadza. Wybierasz sobie jakąś ideę z tamtego okresu i tworzysz teorię o XVI wieku, zresztą bardzo nieudaną.

Nałęczowianin napisał(a):Europa otwiera o czy i się laicyzuje.

To, że niektóre środowiska chciałby laicyzacji, nie znaczy że Europa się zlaicyzuje. Kwitną w Europie meczety i rosną nowe, zatem marne szanse na kompletne zlaicyzowanie się Europy i na jej sekularyzację.

Nałęczowianin napisał(a):Nie wmawiaj mi nieznajomości historii bo wiesz że nie chodziło o to że ludzie byli w tedy tępawi.

Nie wmawiam tobie czegokolwiek. Podobnie jak prof. Miodek, uważam, że powiedzenie 'wmówić komuś' jest fatalne. Przekonywać ciebie też nie mam zamiaru, piszę ci to, abyś wiedział.

Niewątpliwie to idea i mistycyzm rozwinęły kultury, cywilizacje, sztuki artystyczne, dzieła literackie. Dzięki wierze w Boga Europa ma co podziwiać. Dzięki Kościołowi po zburzeniu Rzymu Europa pisze i czyta, o czym się zresztą głośno nie mówi w środowiskach ateistycznych. Dzięki idei i mistycyzmowi, a nawet filozoficznej psyche ten świat jest piękny. Dziękuję Bogu, że po stworzeniu człowieka, przedstawił się człowiekowi, dał się rozpoznać. Dzięki Bogu i darowi Ducha ten świat jest artystyczny, namiętny, czuły. Bez Boga i bez wiary w Niego ten świat na pewno byłby inny, Europa straciłaby zbyt dużo bez Boga i Kościoła. Ateizm nic nowego nie wnosi, zubaża całego ducha człowieka. Kształtuje w nim tylko działania mechaniczne i pesymizm, który powoduje widzenie rzeczy i zjawisk w ciemnych barwach, a powoduje niewidzenie, ze względu na panujące mroki. To dopiero kalectwo, któremu niezbędny jest wózek inwalidzki.

[ Dodano: Czw 21 Maj, 2009 23:04 ]
* albo powoduje niewidzenie