Znak pokoju - sposoby przekazania

[TOMASZ32-SANCTI]

Drizzt napisał(a):Echh, typowa reakcja tu na forum, gdy ktoś powie coś niewygodnego. Od razu (kontr)atak: "A Ty to co?! Jak sam żyjesz?!". Atak wyrażający brak autorefleksji i pewnego rodzaju samokrytyki.

Ja nie widzę w mojej reakcji niczego nadzwyczajnego. Rozmawiamy na temat przekazywania znaku pokoju, który może być różny w zależności od okoliczności podczas sprawowania mszy świętej. Tobie natomiast zwróciłem uwagę co do życia według nauki Jezusa, gdyż jako zwykły grzesznik, ale też katolik, który jakby nie patrzeć stara się żyć na miare własnych możliwości po chrześcijańsku nie muszę przyjmować uwagi o takim czy innym sposobie życia od osoby, która sama jasno twierdzi, że nie żyje według takiej nauki i nie chodzi do Kościoła. Dlaczego? Odpowiedź jest jasna i prosta: to tak jakby zwykły sanitariusz pouczał doświadczonego lekarza ak ma postępować w danych przypadkach. Niby sanitariusz ma jakies tam przygotowanie medyczne, ale raczej nie ma doświadczenia i wiedzy, aby pouczać lekarza jak ma leczyć, co ma podać w przypadku danej choroby. Jeśli nawet chodziłeś do Kościoła, jeśli nawet masz jakieś rozeznanie w sprawach wiary czy Kościoła to jeśli sam nie żyjesz według konkretnej nauki to jak możesz zwracac uwage tym, którzy na miarę własnych możliwości starają sie według takiej nauki żyć?

To takie proste. Myślę, że samokrytyka nie wiele ma tutaj do rzeczy. Ja mogę oceniać swoje postępowanie, moge też jasno stwierdzić, że nie jest ono zawsze właściwe czy typowo chrześcijańskie, ale jako katolik, osoba wierząca i praktykująca i starająca sie żyć według nauki Jezusa mogę zwrócic spokojnie uwage takiej osobie jak ty, że twoja uwaga jest niewłaściwa względem tych, którzy wierzą, którzy żyją ta nauką. Moje wypowiedzi jako katolika też nie zawsze mogą być właściwe, ale i tak to co piszę w jakiś nawet minimalnie okreslony sposób oparte jest na konkretnej nauce: albo Jezusa albo Kościoła.
Na jakiej nauce oparta jest twoja uwaga? Oczywiście z góry moge ci powiedzieć, że nie uważam ciebie za człowieka złego - jak to sam siebie okresliłeś, myślę, że ta samokrytyka była troche zbyt przesadzona, ponieważ z twoich wypowiedzi wynika, że nie jesteś jakimś despotą, który by chciał niszczyc innych, myślę też, że twoja natura jako człowieka nie jest zła, po prostu działasz pod jakims wpływem pokus, które dotykaja każdego człowieka, także i mnie.

Drizzt napisał(a):Ale odpowiem CI - jasne, że nie żyję zgodnie ze słowami Jezusa. Jasne, że jestem człowiekiem w dużej mierze złym. Dlatego gdy chodzi o problemy moralne czy etyczne, o to co dobrze robić, a co nie, to wolę jednak zajmować się problemami bardziej palącymi niż to, czy jak mi ciocia Frania w kościele skinie z uśmiechem głową na znak pokoju zamiast podać rękę, to czy to będzie dobrze czy źle....

Oczywiście, że są ważniejsze i poważniejsze problemy, ale i takowe są tutaj omawiane w ramach zwykłej dyskusji. W tym jednak temacie rozmawiamy o formie przekazywania pokoju. Która jest właściwa?
Myślę a nawet uważam, że każda dyskusja może czegoś nauczyć, także i ta o znaku pokoju, więc warto o tym rozmawiać, ponieważ ktoś może z tej dyskusji wiele sie nauczyć, może całkowicie inaczej zacząć podchodzić do tego znaku a to jest bardzo ważny znak, świadczący o jedności, szacunku a nawet miłości względem drugiego człowieka - jako brata w wierze o ile jest on przekazywany SZCZERZE..
Można bowiem przekazywać znak pokoju po przez pocałunek, ale może to byc tzw "pocałunek Judasza" a można skinąc głową i można to zrobić naprawdę z sympatią, szczerością, szacunkiem i miłością względem drugiej osoby. To jest według mnie kwestia ludzkiego sumienia, czystości serca anie samej formy.
Ludzie przekazują sobie znak pokoju w Kościele a po za nim sądują sie lub walczą ze sobą - gdzie tutaj jest miejsce na szczerość? na przebaczenie? na jedność? Jednak włąśnie ten znak ma stanowić ten ważny punkt mszy, że chcac ucztować z Chrystusem najpierw powinno sie pojednać z bratem, otworzyć swoje serce ze szczerością i uznac drugą osobe stojacą obok na mszy za brata lub siostrę.
A czy znak pokoju bedzie po przez skinienie głową czy podanie ręki to już kwestie zarówno osobiste każdego wiernego jak i kwestie czasowe zależne od sytuacji podczas sprawowania mszy św.
Aby jej nie przedłużać wystarczy często skinąć głową, szczególnie względem osób stojacych dalej, względem tych, którzy stoją blisko nas - można podać też rekę, co też nie jest zła formą przekazania pokoju.

Drizzt napisał(a):Czy przekazywać znak pokoju osobom, z którymi de facto jedności i pokoju się nie czuje?

Ja ujme to tak : znak pokoju to znak jedności, przebaczenia i jest on po to, aby za nim przyjmie się Chrystusa do swojego serca przebaczyć i być w jedności z tymi, do których ma się jakieś sądy, żale, urazy.
Chodzi o to, aby Chrystusa przyjmować z czystym sercem i sumieniem. To jest przecież część nauki Chrystusa, bardzo wazna część, gdyż opiera sie na tym jednym z najważniejszych przykazań : przykazaniu miłości względem bliźniego. Oczywiście najważniejszym jest kochać Boga z całego serca...., ale przykaznie o miłości względem bliźniego to jest drugie ważne przykazanie i jeśli nie wypełnia sie tych dwóch przykazań to nie wypełni się tez pozostałych z Dekalogu, ponieważ pozostałe przykazania są oparte na tych dwóch : miłości względem Boga i miłości względem bliźniego.

Tak więc bez szczerego przekazania sobie znaku pokoju ten znak jest bezwartościowym gestem, nic nie znaczącym dla Chrystusa a sama forma jest też tylko zwykłą formą wyrażenia jakiegos gestu. Nie ma to jednak odniesienia do tego podstawowego znaczenia tego znaku. Aby jeszcze podkreślic sens znaczenia tego znaku mogę zadac pytanie: Dlaczego ten znak jest przekazywany przed przyjęciem Komunii a nie np po jej przyjęciu lub np na zakończenie mszy? Myślę, że właśnie dlatego, aby przed przyjęciem Chrystusa pojednać się z tymi, których sądzimy, którzy stojac obok nas patrza na nas krzywym okiem a my im odpłacamy tym samym lub zaczynamy ich sądzić w swoim sercu. Oczywiście podczas mszy nie ma za bardzo czasu aby latać i szukać też tych, z którymi toczymy jakieś wojny, ale to sie tez robi przed mszą a nie w jej trakcie, tak więc ten znak pokoju najcześciej dotyczy tych, którzy stoją w pobliżu.

Podanie ręki jest według mnie bardzo ważnym gestem i jeśli można to jest to znacznie lepszy sposób wyrażenia jakiegoś szacunku, jedności niż samo skinienie głową, jednak biorąc ramy czasowe mszy świetej to aby nie wydłużać tego czasu wystarczy skinienie lub dla tych bliżej stojących podanie ręki - o ile sami zechcą podać. Niektórzy mogą sie obawiać, że ich sie zarazi jakąś nieuleczalną chorobą lub że sie pobrudzi ich dłoń - różnie to bywa, ludzie maja na to różne wytłumaczenia, ważne jednak jest to jak my sami podchodzimy do przekazywania tego znaku : czy z czystym sercem i sumieniem czy z sercem przepełnionym kamieniami urazy, żalu i innych nieczystości.Jeśli nasze serce nie jest wtedy czyste to lepiej sie zastanowic nie tylko nad przekazaniem tego znaku drugiej osobie ale przede wszystkim nad tym czy mając tak brudne serce mogę przyjąć spokojnie i godnie Chrystusa?

Pozdrawiam