Wiadomości w tym wątku

**Scott** · 29-10-2010 09:41

pokorny napisał(a):"Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią." (Wj 20, 4n)

O tym już mowa była w innym temacie, wiec zacytuje Omyka:

Cytat:Więc o co chodzi? Sugerujesz, że katolicy rzeźbią/malują sobie rzeźby/obrazy morskich potworów, gwiazd niebieskich, albo ludzi (czy nawet - niech Ci będzie, choć Słowo nic o tym nie mówi - samego Boga) i oddają mu pokłon, służąc jako bożkowi?! :O

pokorny napisał(a):Kościół uznaje święte obrazy i rzeźby, propaguje umieszczanie ich w mieszkaniach, w świątyniach i w różnych miejscach publicznych.

Bog zabrania natomiast oddawania im, tzn. obrazom i rzeźbom, pokłonu i służenia im. Zabrania wykonywania "złotego cielca", zabrania wykonywania ręką ludzką tego, czemu oddaje się cześć.

jakiego cielca, jakiego bożka? O czym ty piszesz, gdzie ty masz coś takiego w KK? :shock:

pokorny napisał(a):Na te medaliki, obrazy i inne przedmioty ludzie wydaja kasse i rodzi sie pytanie. Czy dzieje sie tak, jak w rzeczywistosci Bog tego chce? Czy, OW wymysl nastapil Tylko w konkretnym celu Wzbogacenia sie materialnego czlowieka i tylko dla pewnej grupy osob?

Poniewaz Bog nie zyczyl sobie takich praktyk. A czlowiek ludzie postapili jak wygodnie IM bylo. m.in dla zysków.

Wlasnie To ,nie daje mi spokoju i dreczy mnie.

Nie wiem czy strażnic sie naczytałeś czy innych podobnych, ale medaliki są przedłużeniem linii duchowej...Żeby rozwiać reszte watpliwości, zacytuje Omyka jeszcze raz:

omyk napisał(a):wróć uwagę, na pewne 2 fragmenty Pisma:
1)
Joz 7,6; BT napisał/a:
Wtedy Jozue rozdarł swoje szaty i padł twarzą na ziemię przed Arką Pańską aż do wieczora, on sam i starsi Izraela. I posypali prochem swe głowy.

2)
Wj 32,1-8; BT napisał/a:
A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał swój powrót z góry, zebrał się przed Aaronem i powiedział do niego: Uczyń nam boga, który by szedł przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. Aaron powiedział im: Pozdejmujcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów i córek, i przynieście je do mnie. I zdjął cały lud złote kolczyki, które miał w uszach, i zniósł je do Aarona. A wziąwszy je z ich rąk nakazał je przetopić i uczynić z tego posąg cielca ulany z metalu. I powiedzieli: Izraelu, oto bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej. A widząc to Aaron kazał postawić ołtarz przed nim i powiedział: Jutro będzie uroczystość ku czci Pana. Wstawszy wcześnie rano, dokonali całopalenia i złożyli ofiary biesiadne. I usiadł lud, aby jeść i pić, i wstali, żeby się bawić. Pan rzekł wówczas do Mojżesza: Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko odwrócili się od drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca ulanego z metalu i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej.

Pierwszy cytat z Księgi Jozuego ukazuje Jozuego, który pada na twarz przed Arką Przymierza, oddaje więc pokłon Bogu, ale jednocześnie fizycznie oddaje pokłon samej Arce. Jak wiemy, na Arce były rzeźbione złote figury cherubów, więc de facto Jozue upadł na twarz przed złotymi figurami stworzeń
Drugi cytat to dobrze znany fragment z Księgi Wyjścia, mówiący o ulaniu złotego cielca.
Jak sądzisz, czym różniły się te dwie sytuacje, skoro pierwsza była Panu Bogu miła, a druga była bałwochwalstwem?

Kilka wersetów pomocniczych w tym temacie:
Ez 41,17-20; BT napisał/a:
Nad wejściem do części najbardziej wewnętrznej i na zewnątrz oraz na ścianach wokoło, wewnątrz i na zewnątrz, były wyobrażenia cherubów i palm, a mianowicie po jednej palmie pomiędzy dwoma cherubami; każdy cherub miał dwie twarze, jedną twarz ludzką, zwróconą w stronę palmy po jednej stronie, i twarz lwa, zwróconą w stronę palmy po drugiej stronie: tak było zrobione na całej świątyni dokoła. Od ziemi aż ponad wejście były umieszczone cheruby oraz palmy

Wj 25,10-22; BT napisał/a:
I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia. I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce. Odlejesz do niej cztery pierścienie ze złota i przymocujesz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie do jednego jej boku i dwa do drugiego jej boku. Rozkażesz zrobić drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem. I włożysz drążki te do pierścieni po obu bokach arki celem przenoszenia jej. Drążki pozostaną w pierścieniach arki i nie będą z nich wyjmowane. I włożysz do arki Świadectwo, które dam tobie.
I uczynisz przebłagalnię ze szczerego złota: długość jej wynosić będzie dwa i pół łokcia, szerokość zaś półtora łokcia; dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni. Jednego cheruba uczynisz na jednym końcu, a drugiego cheruba na drugim końcu przebłagalni. Uczynisz cheruby na końcach górnych. Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu. I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów. Umieścisz przebłagalnię na wierzchu arki, w arce zaś złożysz Świadectwo, które dam tobie. Tam będę się spotykał z tobą i sponad przebłagalni i spośród cherubów, które są ponad Arką Świadectwa, będę z tobą rozmawiał o wszystkich nakazach, które dam za twoim pośrednictwem Izraelitom.

Widzimy więc, jak zbudowana była Świątynia, jak zdobiona była (na ścisłe polecenie Pana! ) malowidłami i płaskorzeźbami (zob. np. 1 Krl 7,31) przedstawiającymi stworzenia, jak wyglądała dokładnie Arka Przymierza (również oczywiście na ścisłe polecenie Pana), przed którą upadł Jozue...
Zobaczmy dalej, co Pan nakazał czynić:
Kpł 26,2; BT napisał/a:
Strzec będziecie moich szabatów, czcić będziecie mój święty przybytek. Ja jestem Pan!

A więc nakazał wręcz CZCIĆ Jego święty Przybytek! Tak, cześć dla Świątyni! Spójrzmy, w czym się przejawiała:
Ps 5,8; BT napisał/a:
Ja zaś dzięki obfitej Twej łasce,
wejdę do Twojego domu,
upadnę przed świętym przybytkiem Twoim
przejęty Twoją bojaźnią

Psalmista mówi wręcz o oddaniu pokłonu przed świętym przybytkiem Pana [w PNŚ to werset 7].

Pamiętajmy też o tym, jak Pan nakazał izraelitom uczynić węża miedzianego i patrzeć na niego... Przecież to też podobizna stworzenia z metalu (Lb 21,7-8)

[ Dodano: Pią 29 Paź, 2010 09:48 ]
I nikt nie ściemnia, wyraźaj się kulturalniej w stosunku do współrozmówców i Koscioła.