Problem rodzinny.

[claire82]

moja jak to nazwałaś "inicjatywa" byłą chęcią pomocy, miała ona na celu poprawienie stosunków, pokazanie, że na mnie można liczyć. Jeśli uznasz to za wyrachowanie trudno. Ciężko jest kochać kogoś kto cię z premedytacją 4-ty rok krzywdzi.Staram się nie pielęgnować w sobie gniewu, ale w takiej sytuacjii jest to trudne. Rozmawiałam z mężem, jutro jedzie do swojej matki na , jak on to nazwał "rozmowę ostateczną".Jeśli nie zmieni się jej stosunek do mnie przerwiemy kontakty na dłuższy czas. Jestem w stanie błogosławionym, a ta kobieta od początku ciąży robi wszystko bym się denerwowała. Dzień po tym jak powiedzieliśmy o dziecku to dała mi broszurkę o chorobach dzieci w wieku prenatalnym. Nie umie mi wybaczyć zmany jej syna na moim zdaniem lepszego człowieka i niestety żeruje na moim pragnieniu jedności w rodzinie. tak czy owak - zostawiam to już mężowi - moim zadaniem teraz jest donoszenie maleństwa.Pozdrawiam ciepło