Kościół w Polsce wkracza w nowy rok...

[Dawid]

W te święta, dzisiejszego dnia, udzieliła mi się atmosfera poczucia bliskości. Ale tym razem nie chodzi mi o przyjaźnie, miłości, więzy rodzinne etc. Poczułem się w końcu nie-obco ideologicznie.
Gloria w moim sercu zabrzmiała dziś dwukrotnie. Po raz pierwszy - gdy przeczytałem pierwszą część wywiadu z kar. Nyczem, w którym padły (po tych, które słyszeliśmy od kar. Dziwisza) zdecydowane i TRZEŹWE słowa w sprawie Radia Maryja (może trochę stonowane, ale nie oczekujemy od bądź co bądź - hierarchicznie jednego z najwyższych autorytetów kościoła w kraju, ostro radykalnych zdań). Po raz drugi - i tu znów czytając świąteczny wywiad na onecie - słowa nt. polskiej areny politycznej. Tu, przyznam szczerze, serce odetchnęło z ulgą... NO W KOŃCU! W końcu ktoś, bez większych słownych ogródek postanowił przypiąć odpowiednią metkę do dziwnej linii rzekomej "pełnej komunii" budowanej między Kościołem a PiSem.
Kiedy w lipcu szedłem na wybory - jako chrześcijanin poczułem się pierwszy raz tak bardzo manipulowany. Ktoś na siłę, uporczywie, chciał mi wcisnąć, że jeśli krzyżyk nie postanie przy właściwym nazwisku, to czart zacznie szykować mi kociołek... Za upadek poczucia autorytetu Kościoła w społeczeństwie też, prócz nas - którzy go tworzymy, odpowiedzialna jest to ugrupowanie, nieustannie sugerujące, że to jedyna alternatywa dla tego, kto chce zagłosować zgodnie ze swoim sumieniem.
A teraz, po dziwnie niechrześcijańskim zachowaniu (patrz: Wigilia w Sejmie RP) otrzymują słowa otuchy od największych dostojników kościelnych w Polsce. I w końcu mogę poprzeć swoje słowa wypowiedzią kardynała - "w Sejmie NIE MA JUŻ PARTI CZYSTO chrześcijańskiej".
Ale nie czuję teraz satysfakcji. Wcale nie... wolałbym, żeby było inaczej - dokładnie odwrotnie. A szkoda, że partia ta nadal potrafi z takim wzruszeniem cytować Jana Pawła II, kiedy tylko potrzeba. Ale niewygodne słowa papieża, pomija się szerokim łukiem. Robiąc z chrześcijaństwa dobrego wujka, który daje za darmo cukierki i można mu wejść na głowę.

Ale tak nie jest i wmawianie ludziom czego innego jest manipulacją. A ta partia okazała ją w pełni - stosując zeuropeizowane metody, do jakich pociągają się organizacje fanatyków religijnych (nie będę przytaczał tutaj nazw). Manipulacja polityczna na uczuciach religijnych to najpodlejszy i najbardziej parszywy sposób nawoływania wyborców.

I uświadomienie sobie, że oficjalnie Kościół nie stał po żadnej stronie sporu o krzyż i o władzę... A oberwał najbardziej, bo ktoś przykleił mu partyjną i radiową etykietkę.

Cytaty - złote myśli z tego wywiadu chyba aż sobie wydrukuję.

http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie...omosc.html

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/kardynal-...omosc.html

Dziś... ideologicznie poczułem w końcu oficjalną obecność innych, wcale nie mało znaczących i prezentujących sobą jasny autorytet dla innych ludzi Kościoła. I nikt nie będzie mnie już straszył piekiełkiem za moje poglądy polityczne, no chyba, że... znów stwierdzi ktoś, że "jeden biskup to nie cały Kościół". Zdecydowana prawda. Co więcej - to przecież TYLKO prywatna opinia biskupa. Ale teraz... straszcie też jego tym samym czarckim kotłem.