Wiadomości w tym wątku

**o. Pacyfik** · 02-09-2005 10:15

Wpadl mi w rece ostatnio ponizszy tekst:

O przyjazni
Twoj przyjaciel jest odzwierciedleniem twoich potrzeb. Jest polem, ktore obsiewasz z miloscia i z ktorego zbierasz zniwo z dziekczynieniem. Jest twym schronieniem i ogniem, ktory cie ogrzewa. Jako ze przychodzisz do niego glodny i szukasz go zlakniony spokoju. Gdy przyjaciel twoj mowi co mysli nie obawiaj sie powiedziec "nie", nie wstrzymuj sie tez ze slowem "tak". A gdy milczy, twoje serce niech nie ustaje w nasluchiwaniu jego serca. Gdyz w przyjazni wszystkie mysli, pragnienia i oczekiwania wszystkie bez slow sie rodza i dzielone sa z radoscia najszczersza. Gdy rozstajesz sie ze swym przyjacielem nie cierp. Jako ze to, co kochasz w nim najbardziej podczas jego nieobecnosci wyrazniejsza sie staje, tak jak gora alpiniscie wyrazniej sie jawi z rowniny. I niech celem twym w przyjazni nie bedzie skrywanie glebin swej duszy. Gdyz milosc, ktora dazy do czegos innego anizeli odkrycie swej wlasnej tajemnicy, nie miloscia jest, jeno zarzucona siecia i nic cennego w nia nie zlapiesz.
I badz dla swego przyjaciela najlepszym jakim mozesz. Jesli poznac musi twoje upadki, niechaj i wzloty twe pozna.
Bo coz bylby to za przyjaciel, gdybys go szukal dla zabicia czasu jedynie. Szukaj go dla wspolnego czasu przezycia. Bo nie twa pustke, lecz potrzeby twoje ma on wypelnic. I w slodyczy przyjazni niechaj i smiech wasz bedzie i przyjemnosci dzielenie. Jako ze w rosie malych rzeczy serce swoj poranek znajduje i pokrzepione odzywa." (Khalil Gibran - o autorze: http://www.palys.interq.pl/Dominicanes/Andrzej.htm )

Jak sadzicie? Dlaczego ludzie wypelniaja swoja wewnetrzna pustke (czasem nawet znajomosciami i przyjazniami) zamiast zajac sie swoim zycium wewnetrznym?
Przeciez nie mozna dawac komus czegos, czego sie nie ma.
Z pustego w prozne?

Czekam na Wasze mysli.