Przebaczenie - czy potrafimy przebaczać?

[Razen]

Dezerter napisał(a):Przebaczenie jest korzystne i dobre dla wszystkich, ale najbardziej dla osoby wybaczającej. Kto nosi urazę, nienawiść w sercu - niszczy sam siebie - jestem tego pewien, bo obserwowałem osoby, które nie mogły lub nie chciały wybaczyć - złe emocje dosięgały głównie ich samych - ten nóż przysłowiowy rani najbardziej ciebie - to pewnik.

Brawo, aż przypomniał mi się pewien dialog znaleziony w sieci:
Były więzień nazistowskiego obozu koncentracyjnego był w odwiedzinach u przyjaciela, który wraz z nim dzielił to ciężkie doświadczenie.
„Czy przebaczyłeś nazistom?” zapytał przyjaciela.
„Tak”.
„A ja nie. Ciągle trawi mnie nienawiść do nich”.
„W takim razie”, powiedział łagodnie przyjaciel,
„oni nadal cię więżą…”

Cytat:Co ja robię, gdy spotykam na swojej drodze osobę, która budzi złe emocje - współczuje jej [...] jaki ty jesteś biedny - nie dała bozia rozumu/uprzejmości/itp i wzbudzam w sobie współczucie, że taki ten człowiek biedny i pokrzywdzony przez los, że stał się jaki jest

Tylko czy to aby na pewno jest współczucie? Ono polega na szczerym i miłosiernym współodczuwaniu cierpienia drugiej osoby. Nie wyczuwam tego w Twojej wypowiedzi. Bardziej chcesz przekonać siebie, że Ty jesteś ten LEPSZY a oni Ci głupisi i nieuprzejmi. Bardzo prosty przykład - idziesz ulicą i jakaś grupa młodych chłopaków rzuca w Twoją stronę kilka wyzwisk. Wtedy Ty w myśli (nie wprost) wyzwiesz ich od niewychowanych półgłówków. Robisz dokładnie to co oni, tylko nie mówisz tego na głos i ubierasz to w "miłosierne" słówka. Sęk tkwi w tym by ich zrozumieć - tak zostali ukształtowani, to przykre - pomyśl ile jest w nich cierpienia, przez to nie mogą poczuć się szczęśliwi. To okropne! Pamiętaj, że każdy atak spowodowany jest jakimś wew. bólem - pewnie w głębi czują się niedocenieni, niespełnieni, wykorzystani. To naprawdę jest przykre, po co dolewać oliwy do ognia?