Czy jest szczęście??czemu jedni mają szczęście a inni nie!

[Polonium]

Odpowiedzieć mogę na to w następujący sposób. Po prostu nie załamuj rąk, jeśli coś się nie powiedzie. Nie wymagajmy od siebie doskonałości, ale róbmy to na co nas stać. Jeśli naszych racji nikt nie uznaje to mimo emocji, jakie w nas wzbierają próbujmy się przemóc i z pokorą przyjąć niezrozumienie. Możemy znaleźć wsparcie w słowach z Biblii. Biblia nie mówi, że będzie sielankowo, lecz że będą podziały. Ale Biblia mówi też, że dla Chrystusa wszyscy jesteśmy ważni. Chrystus zawsze nas docenia i nasze wysiłki.

Aga napisała :

Cytat:Całe życie musiałam i muszę spełniać ich oczekiwania i do tej pory boję się, że decyzje, które podejmę, będą niezgodne z ich oczekiwaniami.

Nie ma innego wyjścia jak tylko zdobyć się na odwagę stawienia czoła rzeczywistości i problemom w duchu pokory i wiary. Na Chrystusa zawsze możemy liczyć. Przytoczę postać Św.Ojca Pio. Św.Ojciec Pio też doświadczał niezrozumienia ze strony zakonników, raz nawet Ojcu Pio zabroniono odprawić Mszę Świętą. Niezrozumienia to swego rodzaju tygiel, przez który wszyscy przechodzimy i sam też wyjątku tu nie stanowię. W podstawówce prawie zawsze mi dokuczano, w liceum przyszła silna nieśmiałość i z jej powodu krępowałem się wychodząc z domu. Od czasu studiów problemy te nie dokuczają, ale pojawił się inny problem. Dlatego "w każdym położeniu bierzmy wiarę jako tarczę" jak powiedział Św.Paweł.

I tego nie piszę z powietrza. Po prostu sam zauważyłem jak wielką ulgę przynosi zaufanie Panu w sytuacjach trudnych i niepewnych. Nie bądźmy zbyt surowi dla siebie. Kryterium oceny jest zawsze Dekalog oraz Przykazania miłości. Jeśli realizujesz to, co jest miłe Bogu to nie ustawaj w tym, a jak będziesz za to nie rozumiana to broń tego z wiarą i módl się o dary Ducha Świętego dla siebie i swoich najbliższych.

Pozdrawiam. Pax. <><