Postekumenizm w stylu warszawskim.

[jswiec]

Cytat:Bez konkretnej znajomości tej teologii /np. nowe narodzenie itd/ trudno wskazać co jest nie tak, ponieważ na pierwszy rzut oka wszystko jest oki.

Bardzo słuszna uwaga ! W ogóle cały ruch ekumeniczny opierający się na Odnowie charyzmatycznej polegał na stwierdzeniu: jesteśmy napełnieni tym samym Duchem, otrzymujemy te same charyzmaty, cóż nas więc jeszcze dzieli ?

No i właśnie, dzieli nas interpretacja charyzmatów, rola jaką im przypisujemy w osiąganiu zbawienia. A to pociąga za sobą na dłuższą metę także inne rozeznanie, co jest autentycznym charyzmatem, a co nie jest. "Błogosławieni z Toronto" uznają np. że zostali zbawieni, gdy wydawali z siebie ryki lwa, albo tarzali się po ziemi w konwulsyjnym transie.

Niestety formacja proponowana w polskiej Odnowie w ogóle tych kwestii nie porusza. Jeśli jest to Odnowa inspirująca się np. duchowością ignacjańską, wtedy jej sytuacja jest już o wiele lepsza: wie bowiem, że istnieją precyzyjne reguły rozeznawania i jako tako potrafi je zastosować w razie czego [mam na myśli 14 reguł św. Ignacego z Loyoli].

Protestanci też wiele zyskaliby stosując reguły rozeznawania Edwardsa [z połowy XVIII w. wypracowane w czasie "Wielkiego Przebudzenia" w angielskich koloniach Ameryki Płn.].

Jeśli się mylę, to podajcie mi, proszę, namiary bodaj jednego solidnego kursu/seminarium/szkoły itp gdzie uczy się rozeznawania autentycznego charyzmatu od fałszywki przeciwnika [poza ćwiczeniami ignacajńskimi oczywiście].