Wychowanie bezstresowe.

[Anonymous]

Mój brat (cioteczny) jest wychowywany "bezstresowo" rozpuszczony jak dziadowski bicz- nie wiem co zniego wyrosnie, ale nie wygląda to za dobrze.

Ja dostawałem ostre wciry wtedy kiedy było trzeba, raz po wielkiej wywiadówce i wielkim laniu (za oceny w I semestrze) za wyniki w nauce (w II semestrze) dostałem szkolną nagrodę.Ze średniej 2.75 skoczyłem na 3.90. Sam bym sie nie zebrał, więc mama pomogła. Miałem zawsze ataki paniki jak wywiało rodzicielkę na wywiadówkę, podobnie jak strac przed telefonami na które pierwsze zdanie brzmiało "dzień dobry" (dostawałem średnio 2 nagany na semestr).Za pierwszym razem jak mama odebrała mnie z komisariatu nie dostałem, potem już tak, za alkohol poniżej 16 roku życia ostro, później 1-2 piwa od czasu do czasu nie było mile widziane, ale nie niosło żadnych drastycznych kar.
Arogancja i pyskówki względem starszych (tzn. nauczycieli) było karane ale nie fizycznie , podobnie wagary (w umiarkowanych ilościach).W wieku 16 lat przynałem się , że palę i miałem spokój (nie polecam tego kroku młodym ludziom- brak potrzeby ukrywania się z paleniem sprawia , że pali się znacznie więcej).

Reasumując mogę spojrzeć na swe wychowanie z pewnego dystansu, tak samo jak na wychowanie mojegop brata. Nie twierdzę , że jestem super, ale skończyłem liceum, koncze jedne studia i gibam się na drugim kierunku, nie zostałem dresem, ani blokersem, ani alkoholikiem, czy narkomanem (próbowałem wsztskich użwek, ale przyznałem się tylko do fajek i alkoholu.

Uważam, że można wychowywać dzieci na zasadzie partnerstwa, ale są takie sytuacji, że trzeba partnerstwo i bezstresowośc powiesić na kołka i z kołka wziąć pas.