Bioenergoterapia

[ddv]

fopic napisał(a):

ddv napisał(a):.... a tak się składa, że medycyna poparta badaniami ściśle naukowymi NIE POTWIERDZA żadnych "uleczeń" przy pomocy 'bioenergoterapii" ...

A były robione takie badania?

Najważniejszym z nich jest tzw. "eksperyment Randiego".
Cóż - milion dolarów od ładnych paru lat czeka za udowodnienie zdolności paranormalnych wszelkiego rodzaju ... ;-)
Z tego co mi wiadomo - były próby badania "uzdrowicielskiej" działalności Nardellego - z tego co mi wiadomo to badania te nie potwierdziły istnienia "bioprądów" i td.
Więcej - proponuję:

Cytat:Tak jak nie można poważnie mówić o alternatywnej fizyce czy chemii tak samo absurdalne jest to w przypadku medycyny. Medycyna jest jedna od czasów Hipokratesa - to nauka przyrodnicza. Uważam, że tych kilkaset różnorodnych, stosowanych przez uzdrowicieli metod leczenia, diagnozowania, poglądów etiologicznych i zasad profilaktycznych nie spełnia kryteriów "bycia nauką". Należy podkreślić, że w działaniach uzdrowicieli nie zostaje zwykle udowodniony związek przyczynowo-skutkowy, np. między stosowanym środkiem terapeutycznym a efektem leczenia. Jeżeli np. po oglądaniu telewizyjnych seansów Kaszpirowskiego (w szczytowym okresie jego popularności przed telewizorami zasiadało 9 mln Polaków) ktoś chory na nowotwór poczuł się lepiej to trzeba jeszcze udowodnić, że to właśnie ten program wpłynął na remisję w jego chorobie i zinterpretować mechanizm uzdrowienia. Samopoczucie to kategoria "subiektywnego stanu zdrowia" związana z wiarą, silnymi pozytywnymi emocjami, ale należałoby udowodnić metodami sprawdzalnymi, biomedycznymi, czy rzeczywiście nastąpiła remisja np. na poziomie tkankowym. Jeśli tak by było w istocie, wyjaśnić, czy czynnikiem sprawczym było oglądanie seansu niekonwencjonalnej psychoterapii. Znane są przecież przypadki samowyleczenia.

W naszych badaniach opieramy się głownie na relacjach chorych, posługujemy się kryteriami socjopsychologicznymi. Do pełnej oceny tego zjawiska brakuje, niestety, badań skuteczności stosowanych metod uzdrowicielskich opartych o kryteria biomedyczne. W Polsce, o ile wiem, takie badania nie były systematycznie i na większą skalę podjęte, zaś badania prowadzone w Europie Zachodniej nie dały jednoznacznych wyników.

A jednak w latach 90. w Europie, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, Holandii, Danii elity medyczne w zadziwiający sposób otworzyły się na lecznictwo niemedyczne. Brytyjskie Towarzystwo Lekarskie (BMA) w swoim raporcie z 1993 roku nie tylko wzywa do badań naukowych tych metod, ale postuluje również szerszą informację o nich dla klinicystów i rozważenie szkolenia w tym kierunku studentów medycyny i lekarzy.

- Dziś te deklaracje byłyby pewnie inne - fala zainteresowania lekarzy praktykami uzdrawiaczy w ostatnich latach wyraźnie, na szczęście, opada. Warto zauważyć, że na Zachodzie po serii głośnych procesów odszkodowawczych za szkodliwe działanie uzdrowicieli zapał do stosowania tych metod zmalał. Uzdrowiciele nie rozwiążą problemów ochrony zdrowia w żadnym państwie. Przyczyną fenomenu ich popularności są niedostatki współczesnej medycyny. Pacjenci nie szukają u uzdrawiaczy jakichś nowych metod operacyjnych, leczniczych. Oczekują głównie zaspokojenia potrzeb ekspresywnych, czyli socjopsychologicznych, bardzo ważnych dla każdego człowieka, szczególnie starego, cierpiącego na choroby chroniczne o podłożu psychosomatycznym. Te potrzeby, niestety, nie w pełni zaspokaja, zwłaszcza w polskich warunkach, medycyna. Ale taką ofertę próbuje dać ponad 70 tysięcy gabinetów różnej maści uzdrowicieli. To genialny pomysł rynkowy na szybkie, często duże pieniądze - bez kwalifikacji i bez żadnej odpowiedzialności prawnej i etycznej.

Przyjrzeliśmy się z bliska ofercie najbardziej wziętych polskich uzdrawiaczy (m.in. w formie obserwacji uczestniczącej) i stwierdzam z całą odpowiedzialnością, że jest to bardzo amatorska socjo- i psychoterapia, np. amatorskie wykorzystywanie "efektu placebo". Uprawiają to lecznictwo przedstawiciele najróżniejszych zawodów - od gospodyń domowych, hydraulików do inżynierów chemii. Zdarzają się wśród nich również lekarze, ale ich obecność nie zmienia charakteru stosowanych w tym lecznictwie metod. Jeżeli lekarz zajmuje się czarami, to od tego nie przestaną one być magiczną sztuczką. Będzie to po prostu lekarz zajmujący się czarodziejstwem. I być może należy się do tego przyzwyczaić. Nic nowego pod słońcem. Dokonaliśmy analizy treści przedwojennej prasy - tak bywało i przed wojną.
(...)
Ministerstwo Zdrowia trzy razy zapowiadało powołanie zespołu badającego naukowymi metodami skuteczność działań uzdrowicieli. Wszystko ucichło. Czyżby lobby uzdrawiaczy miało lepsze wpływy niż osławione w prasie lobby ordynatorsko-profesorskie? Permisywność środowiska lekarskiego, gdy sprawami choroby i zdrowia zajmują się amatorzy i brak dbałości o własne interesy wydaje mi się dziwna i groźna. Zastanawiająca jest też pasywność państwa i tolerowanie naruszania przez uzdrawiaczy porządku prawnego, zasad etycznych i podatkowych (w dużej mierze to szara i czarna strefa)

http://www.psychomanipulacja.pl/baza/bio...giczne.htm