Rola ojca w rodzinie

[Ks.Marek]

krzysiek_enoch napisał(a):więc nie mam wobec niego żadnych oczekiwań.

Mój również nie żyje, mimo to, oczekiwania wobec niego mam!

[aga]

Ks.Marek napisał(a):Mój również nie żyje, mimo to, oczekiwania wobec niego mam!

To jasne! Moi rodzice za życia spełniają oczekiwania duchowe...

[krzysiek_enoch]

Ks.Marek napisał(a):

krzysiek_enoch napisał(a):więc nie mam wobec niego żadnych oczekiwań.

Mój również nie żyje, mimo to, oczekiwania wobec niego mam!

Nie rozumiem - modlisz się do niego?

[aga]

krzysiek_enoch napisał(a):

Ks.Marek napisał(a):

krzysiek_enoch napisał(a):więc nie mam wobec niego żadnych oczekiwań.

Mój również nie żyje, mimo to, oczekiwania wobec niego mam!

Nie rozumiem - modlisz się do niego?

Ja sądzę, że rodzic modli się za swoje dziecko z góry

[Ks.Marek]

Dokładnie tak, Ago. O to mi głównie chodziło. Poza tym, jest we mnie ufność, iż to co dobre otrzymałem od mego ojca, pomnożę i wykorzystam w swoim życiu.

[die_eule]

Jak rozumiecie przykazanie czcij ojca swego... w kontekście patologii?
Czy winniśmy naszym rodzicom poszanowanie bez względu na wszystko co zrobili lub nie zrobili w kwestii naszeg wychowania?

[Annnika]

Szacunek się należy jako człowiekowi, ale ten szacunek nie oznacza poddaństwa ani zgody na złe traktowanie.

[die_eule]

A jak to zastosować w praktyce?
Wiem, wiem, pytanie jakby retoryczne...

[Annnika]

Spróbuję przytomniej odpowiedzieć, bo zasypiam

[aga]

Może szacunek to miłość mimo wszystko, przebaczenie, nieżywienie negatywnych uczuć pomimo tego, że ktoś w rodzinie nas skrzywdził. Jest to czasem trudne, gdyż naturalnie rodzi się w człowieku chęć zemsty, odwetu za wyrządzone zło. Przebaczenie zaś wymaga zaniechania tego pragnienia.
Szacunek to nieodbieranie komuś godności, nawet gdy ktoś tę godność sam w sobie zatraca poprzez patologie. To tak sobie myślę - wyniesienie człowieka w jego godności, nadanie mu jej poprzez własną postawę. Jeśli człowiek jest szanowany przez innych, wówczas zaczyna szanować samego siebie. Dostrzega, że jest godny szacunku pomimo.

[Annnika]

aga napisał(a):Szacunek to nieodbieranie komuś godności, nawet gdy ktoś tę godność sam w sobie zatraca poprzez patologie.

Z tym się zgodzę, bo co do emocji... nie za bardzo mamy na nie wpływ, natomiast mamy wpływ na to, co z nimi zrobimy. Widzę chorobę, ale nie pogardzam. Widzę wady, ale nie nienawidzę. Walczę z chęcią odwetu, staram się nie być pamiętliwą... Chyba na tym o też polega

[Komzar]

Dobrze gadasz Annnika poza jednym:

Annnika napisał(a):bo co do emocji... nie za bardzo mamy na nie wpływ

Tak się składa, że mamy, to kwestia treningu. Najprostszą i jednocześnie bardzo skuteczną metodą ich opanowania jest kontrola oddechu w chwili gdy one przychodzą.

[Annnika]

Mówisz o kontrolowaniu tych, co się pojawiły - ja mówię o niekontrolowaniu pojawienia się ich

[Komzar]

Z czasem opanujesz również to , nie od razy Rzym zbudowano. Zrób pierwszy krok a z czasem zrobisz i drugi.

[to Ja :)]

Mam problem: nie mogę wziąść udziału w ankiecie ponieważ muszę zaznaczyć wszystkie odp. a nie mogę tego zrobić niestety mój tata nie jest ani nie był dla mnie tatą, no moźe na samym początku mego urodzenia, przez parę lat z tego co mi opowiadano ale później niestety chyciła go taka "choroba", że wychowywałam się bez ojca mieszkając z nim po prostu nie brał on udziału w moim życiu