Ojciec czy drobiazgowy Sędzia - Bóg w oczach katechizowanych

[alus]

Jezus na pytanie Piłata odpowiada - "Tak, ja jestem królem. Na to narodziłem się i na to przyszedłem na świat, aby prawdzie dać świadectwo" J 18,37.
Nie po to aby umrzeć na krzyży jako zadośćuczynienie, okup za grzechy.
Bóg jest Miłością i nie potrzebuje śmierci krzyżowej Jezusa, by przebaczać ludziom grzechy, kiedy Go o to proszą. A jeżeli nie proszą, to i tak nie jest w stanie im przebaczyć - bo wszyscy zostali obdarzenie wolną wolą i to człowiek dokonuje wyboru.
Krzyż był ceną jaką Jezus zapłacił za to, że przekazał światu prawdę o Bogu-Miłości, który na krzyżu modli się za swoich oprawców -"Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią".
"Tak, ja jestem królem" - tym Królem, o którym mówi Jezus wyjaśniając Piotrowi, ile razy należy przebaczać (Mt 18,21) - "ulitował się nad owym sługą i puścił go wolno darowując mu cały dług".
Nie potrafiłabym wierzyć w takiego Boga, któremu podobnie do sługi, brak mu miłości, nie potrafi współczuć, jest gniewny i mści się na dłużnikach.
Zosia pisze "Krew jest zapłatą za nasze grzechy" - a Jan Paweł II, tak pisze o odkupieniu:
- "Przegladając strony "Gaudium et spes", można zauważyć, że wciąż powracają te "pojęcia podstawowe": krzyż, zmartwychwstanie, tajemnica paschalna. A wszystkie te słowa mówią razem: odkupienie.
Świat został odkupiony przez Boga.
Scholastycy ujmowali to w wyrażeniu - "stan natury odkupionej" .
Chociaż Sobór prawie, że nie używa słowa "odkupienie", jednak w tylu miejscach o nim mowi.
W ujęciu soborowym odkupienie ma charakter paschalny i jest związane z momentem kulminacyjnym, którym jest zmartwychwstanie.
Czy była taka racja przemawiająca za tym wyborem?
Kiedy zapoznałem się bliżej z teologią wschodu, zrozumiałem lepiej, iż takie ujęcie miało w tle ważny rys ekumeniczny.
W akcentowaniu zmartwychwstania znajduje wyraz duchowość wielkich Ojców chrześcijańskiego Wschodu.
Jeśli odkupienie jest tą boską miarą wyznaczoną złu, to nie dla czego innego, jak tylko dlatego, że w nim zło zostaje w sposób radykalny przezwyciężone dobrem, nienawiść miłością, śmierć zmartwychwstaniem" -"Pamięć i tożsamośc" JP II.