Surowy straszliwy Bóg i dobra łagodna Matka

[ZosiaII]

Nie można mówić o Bożej Sprawiedliwości, jeśli się nie wie czym jest sprawiedliwość. Nie można mówić o Bożej Miłości, jeśli się nie wie czym jest miłość. To tak jakbyśmy dyskutowały o butach ks. Kaszowskiego nie wiedząc czym są buty.
Sama sprawiedliwość bez miłości jest ślepa i niszcząca. Ona tylko izoluje dobro od zła wedle ustalonych reguł. Izoluje tak, że niszczy zło, zostawia dobro. Tę rolę niszczącej sprawiedliwości widzimy przy potopie oraz Sodomie i Gomorze.

Dopiero sprawiedliwość w połączeniu z miłością nabiera zupełnie innego sensu i wymiaru.
Ten sens przejawia się w dydaktycznej roli sprawiedliwości, o czym pisze ks. M. Kaszowski. Przy tym połączeniu kara, jeśli nawet występuje, to ma ona nauczyć dobra.
Wymiar sprawiedliwości połączonej z miłością jest inny niż samej sprawiedliwości, bo wprowadza element nagrody za dobro, a więc motywacji do wysiłków dla zmiany swego postępowania. Wprowadza element wybaczenia - zaniechania kary, a więc zachętę do powrotu na dobrą drogę. Wprowadza element cierpliwości. A więc daje złu czas na opamiętanie (przysłowie mówi: Pan Bóg nie rychliwy, ale sprawiedliwy). Element rozpatrzenia wszystkich okoliczności łagodzących osąd czynu, a więc element zrozumienia sprawcy.

Sama miłość bez sprawiedliwości, choć piękna i pożądana, zatraca swój sens, gdyż rozmywa obraz zła, a więc pozbawia nas prawdy.
Brakuje w niej konsekwencji za zło, a więc brakuje motywacji do dobra. Widzimy to na przykładzie "rozpieszczonych dzieci". Taka miłość nie wychowuje i nie motywuje do dobra.

Dlatego fałszywy obraz Boga powstaje, jeśli utożsamiamy Go TYLKO Z MIŁOŚCIĄ, albo TYLKO ZE SPRAWIEDLIWOŚCIĄ. BÓG JEST MIŁOŚCIĄ I SPRAWIEDLIWOŚCIĄ zarazem. I niepotrzebne są nam żadne "podpórki" w postaci wstawienników w błaganiu o miłość Boga. On ją dla nas ma i daje ją nam w obfitości - tylko my mamy coś z oczami i nie zawsze to widzimy. Zaślepaia nas egoizm - przerośnięta miłość własna.

[ Dodano: Pią 20 Sty, 2006 11:25 ]

Moniczka napisał(a):Pozdrawiam i nie gniewaj się już na mnie

Ależ nigdy gniew nawet przez myśl mi nie przeszedł. [-( Wiem doskonale o co Ci chodzi i zdaję sobie sprawę, że masz inny sposób pojmowania i myślenia jak ja, dlatego tak trudno zrozumieć Ci, o czym mówię.