Śmierć

[Offca]

robili, robią, będą robić... :?

[Rasta]

Ja też nie czuje sie odpowiedzialny za to, ze ktos kogos dziubnie. Czuje sie odpowiedzialny wtedy kiedy wiem ze sieje zgorszenie. Wtedy moge miec nawet wyzuty sumienia. A tak nie moge zbytnio odpowiadac za ksztaltujace sie srodowisko.

[Offca]

Świat jest podzielony na mniejsze i wieksze kręgi społeczne i srodowiska. Wystarczy, że podziałamy na najbliższe sobie środowisko. Każdy jest odpowiedzialny za swoje otoczenie. Nie mówię, żeby od razu połowa świata przez mnie cierpiała, jeśli użyję przy kims jakiegos przekleństwa. Ale każdy w swoim środowkisku zgrzeszy i to po jakiejś częsci składa się na zło świata. Prosta matematyka.

[Rasta]

Wiadomo kazdy z nas jest grzesznikiem, ale moze byc mozliwe zebysmy nie grzeszyli ??

[Offca]

W przyszłosci, owszem - jest to możliwe. W niebie.

[Offca]

Spróbuj w takim razie określić, ile potrafisz wytrzymać w całkowitej łasce uświęcającej? Nie da się długo, uwierz mi. Parę minut, parę godzin chyba max. Na ziemi nie będziemy nigdy doskonali Geprad. Czeka nas to dopiero w niebie.

[Rasta]

Tylko odchodzac od konfesionalu juz jestemy grzesznikami. Nie trzeba zyc w lasce uswiecajacej aby nie byc grzesznikiem. Jestesmy nim caly czas, czy to po spowiedzi czy nie. O lasce swietoscie decyduje jaki grzech popelnilismy czy mozemy przystapic czy nie.

[Gregoriano]

Gepardzik napisał(a):

Rasta napisał(a):Tylko odchodzac od konfesionalu juz jestemy grzesznikami.

A mogłbyś wyjaśnić dlaczego ?? Bo nie mam zielonego pojęcia czemu by tak mogło być, a sam uważam inaczej.

Tu widzę brak znajomości podstawowej prawdy katolickiej - mianowicie przebóstwienia /2 P 1, 4/. Trochę ostro zacząłem ale nie moge inaczej mówić skoro takie jest nauczanie i tak nam mówi Biblia /Hbr 12, 14/. Jednak zacznyjmy od Eucharystii, ponieważ jest bezpośrednio związana z spowiedzią. Oto cytacik:

:arrow: Co to znaczy przyjmować Eucharystię w sposób godny? Powiedzmy sobie szczerze, że nikt z nas nie jest godny podobnego daru. Dlatego przed przyjęciem go powtarzamy: „Panie nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie...” (por. Mt 8,8). Dlatego niegodnie przyjmują Eucharystię także ci wszyscy, którzy wyobrażają sobie, że przez sakrament pokuty oczyścili się tak dokładnie, że Bóg nie znajdzie w chwili Komunii w ich duszy nawet najmniejszej plamki, w postawie subtelnej duchowej pychy. Godnie przyjmujemy Eucharystię, jeśli mamy świadomość naszych grzechów, ale bezgranicznie wierzymy, że lekarstwem na nie jest bosko-ludzka natura Syna Bożego dana nam na sposób realny, konkretny i fizyczny pod postaciami chleba i wina. Eucharystia jest bowiem chlebem biednych i pokornych, nie zaś bogatych w duchu i pysznych swoimi zasługami:
On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. (Łk 1,51-53).

Dlaczego autor tych słów /kursywa w srodku tekstu/ oznajmił nam, że jesteśmy pyszny kiedy wyobrażamy sobie, że po spowiedzi juz jesteśmy święci? Prosta prawada z księdzi Rodzaju! Człowiek zgrzeszył i jego natura została mocno zniszczona choć nie w całości! Nastąpiło "wykorzenienie" z Boga i poszukiwane szczęścia poza jedynym żródłem szczęscia. Żeby znów być w Bogu /choć to było zamierzone odwiecznie/ musimy przejść prze proces przebóstwienia /gr. theosis/. Od stanu naszej grzeszności do wejścia w wewnętrzne życie Boga. Ze względu na naszą wrodzoną skłonność do grzechu ciągle podążamy do świętości /-> przebóstwienia/ ale jeszcze nie jesteśmy w stanie jej całkowicie posiąść. Z habitualnym /inaczej stałym/ stanem do grzechu nie możemy całkowicie "podobać się" Bogu. /chce dla nas życia w obfitości to jak może nas zachować w takim stanie/

Konkludując nasza swiętość inaczej idealność w Bogu to przyszłość. Jeśli zatem mówimy, że teraz już jesteśmy czyści czy nawet po spowiedzi nie jest to zgodne z Objawieniem danym nam przez Boga a wyjaśnionym w Tradycji.
:wink:

[Gregoriano]

Hehehe to widzę, że się rozmineliście z Rastą w dyskusji. Wasze wypowiedzi się dopełniają - człowiek stale ma skłonnośc od grzechu, stąd nie jest w pełni idealny /stanowisko Rasty/ a że spowiedź gładzi wine grzechu to zgoda Gepardziku /troche dziwnie brzmi ale mi wybaczysz/. Zatem wszystko prowadzi do przebóstwienia. Może ostatnie zdanie nie wynika z tego co wcześniej napisałem ale to takie ostatnio moje skrzywienie :roll:

[Rasta]

Gepardzik napisał(a):

Rasta napisał(a):Tylko odchodzac od konfesionalu juz jestemy grzesznikami.

A mogłbyś wyjaśnić dlaczego ?? Bo nie mam zielonego pojęcia czemu by tak mogło być, a sam uważam inaczej.

Np. dlatego, ze jestemy grzesznikami bo taki jest nasz korzen. I wiadomo, ze spowiedz gladzi grzechy nasze, ale napewno nie zmieni naszej natury, ze jestemy grzesznikami.

[Gregoriano]

Znaczy bym ujął to tak: macie rację w tej samej sprawie i dokreślacie tę samą kwestię.... :wink:

[TOMASZ32-SANCTI]

Ja także boję się śmierci, mając nawet tą świadomość, że Chrystus tą śmierć pokonał. Moja obawa przed śmiercią bardziej wiąże się z moja grzesznością oraz tym momentem, kiedy mogę się nie zdążyć wyspowiadac przed śmiercią, ze nie będę przygotowany na spotkanie z Chrystusem, którego raniłem swoimi grzechami.
Jak stanąć przed kimś kogo się cały czas raniło za miłość, jaką Chrystus mi ofiarował.

Pozdrawiam

[msg]

Może nie tyle się boję śmierci jako takiej, tylko przeraża mnie bezczasowość, to jest dla mnie nie do wyobrażenia "być zawsze".

[TOMASZ32-SANCTI]

To pomyśl sobie, ze zasypiasz i budzisz sie w całkowicie innym świecie,znacznie piekniejszym od tego, bo chyba tak to wygląda?
Trudno sobie wyobrazić naszą śmierć inaczej. Jest to przecież przejście ze śmierci do życia, zycia wiecznego. Sam się często zastanawiam jak bedzie po mojej śmierci, gdzie ja pójdę, ale skoro Chrystus umarł za wszystkich, to mam szansę na to by pójść własnie do niego.

Pozdrawiam

[Offca]

TOMASZ32 napisał(a):To pomyśl sobie, ze zasypiasz i budzisz sie w całkowicie innym świecie,znacznie piekniejszym od tego, bo chyba tak to wygląda?

Ja niestety bardziej boleśnie to sobie wyobrażam :/ Nie wiem czemu, ale bardzo się boję tego momentu... Nikt nie jest w stanie powiedzieć jak to naprawdę jest. Czy w chwili śmierci czuje się ból, czy nic się nie czuje... Czy jest to faktycznie jak zaśnięcie, czy coś o wiele gorszego...