Offieczko, już jest dobrze
[ Dodano: Nie 22 Sty, 2006 14:30 ]
Cytat:U św.Augustyna to nie jest po prostu zniszczenie czegoś w czym Bóg miałby znajdować radośc (a takie jest powszechne rozumienie ofiary), ale raczej wszystko to co pozwala na zjednoczenie z Bogiem. Dobrze wyjaśnia co to znaczy że męka Jezusa była Ofiarą za nas - była ofiarą w tym sensie że Jezus był w tej męce doskonale zjednoczony w Ojcem, a jako Glowa ciała jakim jest Kościół zjednoczył wszystkich nas z Ojcem.
Zacytowałam sama siebie.
Zastanawiam się jak to co napisał św.Augustyn i wnioski jakie z niego można wyciagnąć mają się do rozumienia ekspiacji wg.objawień Fatimskich.
Według tego co zrozumiałam ofiarą za grzech, zadoścuczynieniem za grzech jest nawrócenie. Tak samo jak pełnie posłuszeństwo Jezusa było zadoścuczynieniem za nieposłuszeństwo ludzi.
Natomiast dzieci fatimskie by zadośćuczynić za grzechy biczowały się. Według rozumienia ofiary prezentowanego wcześniej ofarą za grzechy powinno byc tym większe staranie się o posłuszeństwo Bogu. Posłuszeństwo zadośćuczynia za nieposłuszeństwo. Bycie blisko z Bogiem zadośczuynia za oddalanie się od Niego.
W rozumieniu dzieci fatimskich chyba jednak ofiara, zadośczucynienie miała polegać na zadawaniu sobie cierpienia. Aby przebłagać Boga.
I tego właśnie nie rozumiem. Bóg potrzebuje by niewinne dziecko zadawało sobie ból? Bóg cieszy się z tego? To jest właściwa ofiara?
[ Dodano: Nie 22 Sty, 2006 14:36 ]
Kiedy ja zrobię coś złego, jako zadośćuczynienie staram się tym mocniej kochać Boga i naprawić zło które zrobiłam.
Gdy sięz kimś pokłócę, za właściwą ofiarę i zadośćuczynienie rozumiem to, że muszę tę osobę tym bardziej kochać, by nadrobić brak miłości.
Natomiast nie przyszło by mi do głowy by zadośćuczyniać przez biczowanie się. To chyba nie przybliża do Boga ani nie odbudowuje naderwanych relacji.
