Czy istnieje przeznaczenie dla dwojga ludzi?

[meta]

Poprawiam

O. Możdżeń zwykł namawiać do modlitwy: "za osobę, o której Pan Bóg wie - bo tę osobę dla nas przeznaczył - że będzie moją żoną/mężem ", żeby dbała o swoje zdrowie duchowe i fizyczne. :aniol:

[Wojtek37]

Powiem tak - dla chrześcijanina przypadków nie ma. Bo rzeczywistość rozpatrujenie ze swego punktu odniesieia, lecz, z "Boskiego Planu Zbawienia" przykładem jest owa wierza w Siloe, która się zawaliła. Jezus wyraźnie upomina uczniów przed potępianiem ich. Wtedy wierzono, iż takie zdarzenie, to kara Boga.

Raczej dopatrywać się należy z takich doświadczeń jak zawalenie się hali w Katowicach -jako ostrzeżenie dla każdego z nas. Do uczciwej i sumiennej pracy w każdej dziedzinie, nawet jak by to było tylko zwykłe sprzątanie.

[Anonymous]

Dla nikogo przypadkow nie ma. To, co sie wydarzy jest zalezne od dzialan naszych i otoczenia. Tak wiec wszystko co sie dzieje, jest zbiegiem okolicznosci: my, nasze poczynania, miejsce i czas. Czy mozna przeznaczeniem tlumaczyc to, gdzie wlasnie jestem i co robie?

[Offca]

Wiesz co kempes? Nie rozumiem co Ty tu napisałeś. Najpierw piszesz, że dla nikogo nie ma przypadków, a potem, ze wszystko co się dzieje to zbiegi okoliczności... :roll: To jakie jest w końcu Twoje stanowisko? :coo:

[Anonymous]

O ludku. Jak inaczej mozna nazwac stan rzeczy, ktore Cie otaczaja? Sa to okolicznosci. Jezeli jest ich kilka (a jest zawsze...) to jest ich zbieg. Na codzien nikt tego nie zauwaza, dopiero kiedy stanie sie cos bardzo znamienitego, to zastanawiamy sie ile czynnikow zewnetrzych sie na to zlozylo. Nie wiem dlaczego niektorym okreslenie "zbieg okolicznosci" kojarzy sie z przypadkiem :?: Przeciez te zwroty nie maja ze soba nic wspolnego!!

[Offca]

Aha, no bo ja używam tych dwóch wyrazów zwykle zamiennie

[tendencja]

Może przeznaczenie jest może nie ma!Ale dobrze,że o tym nie wiemy.Bo najgorzej,by było kiedy by się z miłości wymknęła tajemnica.

[Kyllyan]

W swietle nauki Kościoła, wszelkie gadanie o przeznaczeniu, jako zdeterminowaniu przyszłości - to herezja.

[Anonymous]

Kyllyan napisał(a):W swietle nauki Kościoła, wszelkie gadanie o przeznaczeniu, jako zdeterminowaniu przyszłości - to herezja.

Pono przeznaczeniem ludzkości jest być zbawionym przez Chrystusa. Jest to próba antycypacji , ludzkość jest w jakiś sposób zdeterminizowana . to też jest herezja??

[Kyllyan]

Temat nie jest o przeznaczeniu ludzkości.

[TOMASZ32-SANCTI]

semper_malus napisał(a):

Kyllyan napisał(a):W swietle nauki Kościoła, wszelkie gadanie o przeznaczeniu, jako zdeterminowaniu przyszłości - to herezja.

Pono przeznaczeniem ludzkości jest być zbawionym przez Chrystusa. Jest to próba antycypacji , ludzkość jest w jakiś sposób zdeterminizowana . to też jest herezja??

Ponoć zbawienie jest darem łaski od Boga, ten kto chce być zbawionym i do tego dąży ten będzie, ale nie wszyscy będa semper, nie wszyscy, lecz nawet najgorszy ma szansę na zbawienie ze wzgledu na miłosierdzie Boże.
To tak na marginesie.

A temat dotyczy raczej przeznaczenia dla dwojga ludzi i tutaj raczej chodzi o miłość, wspólne zycie a nie życie po śmierci. Także trzymajmy sie tematu.

Pozdrawiam

[Offca]

http://adonai.pl/milosc/?id=121

[Ks.Marek]

Uważam, że przykład z Australią jest chybiony:

Kasia i Tomek napisał(a):Otóż wyobraźmy sobie, że z jakichś względów emigrujemy do Australii. Powiedzmy, że świetnie nauczyliśmy się języka, dostaliśmy tam pracę, no jednym słowem - zasymilowaliśmy się z miejscowymi. I nagle ktoś się nami interesuje. Z wzajemnością. Czy mamy mu odmówić tylko dlatego, że (jak nam się wydaje) w kraju ojczystym jest zapewne ten, którego mi Bóg przeznaczył? Czy może ten jedyny to właśnie ów Australijczyk a gdybyśmy zostali w kraju to nie mielibyśmy szansy go spotkać?

A gdybyśmy jednak do tej Australii nie wyjechali, tylko rozważając taką możliwość, dokonując rozrachunku plusów i minusów wyjazdu ostatecznie zostali w kraju. I też nam się ktoś podoba. Czy to ten? No - niektórzy powiedzą- zapewne ten. To samo środowisko, kultura itp. No ale wtedy nie poznamy owego Australijczyka, którego poznalibyśmy wyjeżdżając...

Jeśli sobie coś założę w sumieniu i to moje założenie przybiera postać przeświadczenia, to jest to dla mnie zobowiązujące. Czyniąc wbrew sumieniu dopuszczam się grzechu. Przecież wiemy, że sumienie to herold Pana Boga, jak uczył Św. Bonawentura. To wewnetrzne sanktuarium, w którym dochodzi do spotkania człowieka z Panem Bogiem (Por. Veritatis Splendor 54-64)

[kumbaja]

Helmutt napisał(a):Myślę, że szczęśliwe związki są efektem pewnego zbiegu przypadków, któy powoduje, że spotykaja się ludzie pasujący do siebie po wieloma względami, ewentualnie o cechach charakteru, pozwalających na akceptację i zrozumienie drugiego człowieka.

i to wlasnie jest to przeznaczenie kotku.

[Scott]

kumbaja napisał(a):Helmutt napisał/a:

Myślę, że szczęśliwe związki są efektem pewnego zbiegu przypadków, któy powoduje, że spotykaja się ludzie pasujący do siebie po wieloma względami, ewentualnie o cechach charakteru, pozwalających na akceptację i zrozumienie drugiego człowieka.


i to wlasnie jest to przeznaczenie kotku.

8-[ Kumbaja, nawet tego nie skomentuje. :roll:

Cytat:Przeznaczenie to: los, dola, fatum, fortuna; predestynacja; to co powiedziane, przepowiedziane, zrządzone przez bogów; nieodwołalna konieczność.

Człowiek, chcąc uzasadnić sobie różnorodność kolei ludzkich losów, swoją bezradność wobec sił natury mających na nie wpływ i zdjąć z siebie choć część odpowiedzialności za bieg wydarzeń wymyślił przeznaczenie. Jest to koncepcja, według której losy człowieka są z góry określone (zobacz: predeterminizm, kismet). Takie postawienie sprawy działało jednak deprymująco. Dlatego próbowano poznać przyszłość (zobacz: wróżby, astrologia, horoskop, jasnowidzenie, I Ching), a następnie ją zmienić: poprzez uczynki, lub za pomocą magii.

encyklopedyczna definicja.


To co Helmutt napisał nazwę krótko- życie. Ale w każdym momencie mogę je zmienić o 180st.