Adam napisał(a):Bo te systemy mają podobną wadę jak ten ,,bushowski". Opierają się bowiem na czytaniu np ksiąg historycznych bez przerwy przez kilka miesięcy. A ja właśnie pisałem, że w tym tkwi problem, że to właśnie po pewnym czasie zaciemnia obraz.
Jeśli chodzi o mój plan, to staram się w nim ograniczyć tę niedogodność do minimum. Owszem, IMHO trzeba przeczytać "jednym ciągiem" księgę Sędziów, Samuela i Królewskie, bo to daje dopiero pełny obraz sytuacji - ale zaraz potem czytamy Proroków z okresu królewskiego, wtedy rozumiejąc lepiej kontekst ich przepowiadania. A także Przysłowia zawierające najstarsze teksty mądrościowe z tejże epoki.
Jeśli chodzi np. o pięcioksiąg + ks Jozuego - to starałem się bardzo precyzyjnie rozdzielić narrację historyczną od samych przepisów Prawa, ponieważ to dopiero, nam ludziom wychowanym w kulturze europejskiej, pozwala na dogłębne zrozumienie treści.
Jest też sporo tzw. rekonstrukcji, które oddają biblijną narrację w sposób zrozumiały dla współczesnego czytelnika [ale to jest tylko "opcja" lektury].
W sumie kompozycja tego planu kosztowała mnie 5 lat pracy, w trakcie których przeczytałem całą Biblię trzykrotnie.
Plan jest 2-letni, ale jeśli czyta się 2 fragmenty dziennie (1 rano, a 1 wieczorem) wtedy staje się tylko roczny. A jeśli ktoś czyta ten plan tak, że jednego dnia czyta tekt, a drugiego się z nim modli - wtedy jest on 4-letni.
Równocześnie jeśli ktoś chce księgi biblijne czytać w innej kolejności - to może to oczywiście zrobić, zachowując jednak plan lektury dla poszczególnych ksiąg.
Dla wielu lepiej będzie przeczytać najpierw cały NT wg planu [w dokładnie 30 tygodni, czyli ok. 7miu miesięcy], a potem dopiero zmierzyć się ze ST.
W każdym razie bardzo przestrzegam przed czytaniem Biblii po kolei w jej dotychczasowym układzie "jak leci". Bilia= książeczki [lp. "biblion=książeczka] to przecież księgozbiór, a nie Księga, to Święta Biblioteka. Nierozsądne jest cztać księgi z biblioteki wg kolejności w jakiej położono je na półce.
Gwarantuję, że jak np. zaczniecie czytać listy św. Pawła od Rzymian [bo od tego zaczynają się Listy w NT] - zniechęcicie się, bo akurat jest to najtrudniejszy tekst pawłowy.
Albo przeczytacie sobie Ewangelię św. Łukasza (I tomm łukaszowego dzieła], a potem zamiast od razu przeczytać II tom [czyli Dzieje Apostolskie], no to czytamy Ewangelię janową zawierające teologię odległą o lata świetlne od teologii łukaszowej [są to może najbardziej kontrastujące ze sobą ujęcia Dobrej Nowiny, choć wspaniale się skądinąd dopełniające!]. Po takiej lekturze w Biblii wielu z nas ma zamęt w głowach. Dlatego trzeba mieć najpierw jakiś dobry przewodnik po niej a nie zwiedzać wszystko chaotycznie wg jakiegokolwiek pomysłu.
Jeśli Wam nie odpowiada mój pomysł - to można np. wziąć "Spotania z Biblią" prof. Świderkówny i czytać księgi biblijne zgodnie z jej komentarzami. To na pewno lepszy pomysł niż liczne plany lektury wywieszane bez żadnego uzasadnienia kolejności lektury...
Adam napisał(a):Nie uważacie, że lepiej byłoby to rozbić ? Czytać np dwa tygodnie księgi historyczne, potem dwa tygodnie mądrościowe albo prorockie, potem wrócić do historycznych ? Albo dwie strony historyczen, dwie mądrościowe, strona z NT ?
Adamie, z moim planem możesz to zrobić bez problemu, jeśli Ci to bardziej odpowiada.
Radzę tylko, aby nie mieszać ksiąg z różnych cyklów, bo to może wprowadzić gigantyczny zamęt. Jeśli przepisy z ks Liczb czytasz zamiennie z proroctwem Daniela [z czasów machabejskich], to możesz się conieco rozkojarzyć. Albo jak czytasz Ozeasza [proroka z VIII w.] razem z Syracydesem [mędrca z 2go wieku] - to możesz "nie przeżyć" tak nagłej zmiany perspektywy [bo obaj Autorzy zwracają się do kompletnie innych ludzi, działają w innych okolicznościach]. Albo jak czytasz Koheleta razem z listami św. Pawła - sensacje murowane.
[ Dodano: Wto 21 Lut, 2006 13:25 ]
Julia napisał(a):To jest zdanie biblistów, którzy porównują przekłady, a takze zajmują się tłumaczeniem Biblii z oryginału. Niestety współczesny język jest uboższy treściowo czy jakos tak i ciężko jest przetłumaczyć dokładnie, by zachować pierwotne bogactwo treści tekstu. Dosłowne tłumaczenie niestety nie jest takie gładkie jak znane nam.
Julio, czy znasz gramatykę hebrajską? Czy znasz zasady hebrajskiej retoryki biblijnej?
Jeśli tak, to zapewne wiesz, że ci ludzie myśleli w kompletnie inny sposób. Pewnych hebrajskich konstrukcji gramatycznych (takich jak tryb intensywny i sprawczy) nie da się "dosłownie" przetłumaczyć na polski. Czasem zbyt dosłowny przekład może być mylący, bo hebrajski idiom może być źle zrozumiany. Czasem toporne oddawanie przyimka "we" przez "i" [i przyszedł i powiedział i usiadł i zjadł itd.] świadczy o zupełnym niezrozumieniu semickiego sposobu układania frazy. No i mamy wtedy przekład podobno "dosłowny", ale w gruncie rzeczy niedokładny, strywializowany.
A Nowy Testament [przynajmniej Ewangelia, Apokalipsa i niektóre listy] są tak usiane hebraizmami, że każdy wykształcony Grek w swoim czasie odracał się od tych tekstów z niesmakiem [jaki prostak mógł coś takiego napisać? - i ja w takie rzeczy mam wierzyć?]. Tak, u św. Jana są okropne błędy gramatyczne i stylistyczne [w porównaniu z normą języka greckiego jego czasów], ale jeśli przeczytać to samo "myśląc po hebrajsku" - to są to po prostu arcydzieła o kunsztownej strukturze retorycznej zawieraje oszałamiające bogactwo treści.
Każdy tłumacz Biblii musi się zmierzyć z tym problemem...
/
Jak czytacie Biblię ?
