Annnika napisał(a):Jeśłi dla obojga małżonków dany partner jest pierszym, to startują oni z "jednego pułapu", wtedy razem odkrywają swoje ciała i uczą sie nawzajem, to chyba najlepsze dostosowanie
To ma swój urok, ale jesteś w poważnym błędzie. Otóż pójście w nieznane z zamkniętymi oczami może wróżyć wiele emocji zarówno pozytywnych jak negatywnych i to tak negatywnych, że mogą po sobie zostawić ranę do końca życia. Ja własnie swoimi postami próbuję wam uświadomić, że nieuświadomienie sobie swojej seksualności przed zawarciem związku małżeńskiego prowadzi w prostej linii do urazów psychicznych i złego nastawienia do partnera czy partnerki, To właśnie takie poznawanie partnera na żywioł, bez podkładu z odpowiedniej wiedzy na ten temat, prowadzi wprost do wniosku o "niedopasowaniu seksualnym". Takie wnioski wynikają z niewiedzy, nieznajomości swojego ciała i nieumiejętności wykorzystania wszystkich jego atrybutów, a także nieznajomości psychiki mężczyzny, kobiety. Mężczyzna ma do seksu zupełnie inny stosunek niż kobieta, choć mówią oboje to samo KOCHAM. W ustach mężczyzny znaczy to co innego (w szczegółach), a u kobiety co innego, bo oboje mają inne natury.
Mężczyzna, to zdobywca, po osiągnięciu celu bywa nim znudzony i nawet ma do niego stosunek lekko pogardliwy. Natomiast kobieta musi być zawsze na "ołtarzu", najdrobniejszy przejaw zniechęcenia w stosunku do niej, traktuje jak największy dramat w życiu. Musi mieć poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji i ciepła. Mężczyzna, to ta wymarzona ostoja, która ma jej to zagwarantować. Niektórzy mówią mężczyzna to samolot, a kobieta to hangar. Otóż mężczyzna zazwyczaj nie lubi stabilizacji, pociąga go przygoda, nowe doświadczenia, pragnie sukcesu czy to zawodowego, czy w zakresie swoich pasji i namiętności. Bardzo niechętnie bywa więc w domu, mimo, że kocha swoją rodzinę i w kryzysowych sytuacjach będzie jej bronił do upadłego. Mężczyzna zazwyczaj jest dumny ze swej rodziny, ale nie bardzo lubi ją tworzyć.
Te sprzeczności psychiczne trzeba sobie uświadomić, zanim w małżeństwie zetkniemy się z nimi. Bo wtedy będzie już za późno. Wtedy już zaczynają się oskarżenia: a on mi to, a ona mi tamto.Trzeba się nastawić na tolerowanie pasji męża i zrozumienie jego potrzeby zdobywania świata, ale i też mężczyzna musi się przełamać i uświadomić sobie potrzeby domu,a więc żony i dzieci nie tylko te materialne, ale i duchowe, a więc poczucie bezpieczeństwa, bo tata jest w domu. Podparcie psychiczne żony, która nie radzi sobie z nastoletnim synkiem, wciągnięcie go w jakieś pasje, które odwrócą jego uwagę od grup rówieśniczych, wciągających go bardzo często na złą drogę i wreszcie, ktoś musi wymienić żarówkę, przykręcić śrubkę. To jest właśnie to ciepełko rodzinne, że każdy ma swoje miejsce. Taka atmosfera bardzo sprzyja rozwojowi wzajemnej więzi i jest wstępem do udanego seksu.
Co do Wisłockiej.
Otóż ja osobiście nie zauważyłam błędów w jej książkach, wręcz uważam jej pisarstwo za rewelację. Oczywiście, jeśli nauka Kościoła stoi w sprzeczności z tym, co ona pisze, to trzeba podjąć decyzję, czy zastosować się do rad Wisłockiej i osiągnąć udany seks małżeński, czy zastosować się do wskazań Kościoła. To są nasze indywidualne wybory. Wisłocka jako lekarz pisze prawdę medyczną i relacjonuje jakie konsekwencje rodzą się po takim czy innym zachowaniu seksualnym. Książka to sklep pełen towaru na półkach. Czy to oznacza, że musicie wykupić cały towar? Wybieram to, co jest dla mnie, co pasuje do moich przekonań lub rygorów moralnych, którym się poddaję.
Nie ma ludzi nieomylnych, nie ma podręczników bezbłędnych z punktu widzenia jakiejś konkretnej doktryny. Gdyby chcieć się ograniczać do kanonów wiary, nie można byłoby czytać książek w ogóle - no chyba tylko katechizmy, żywoty świętych i te pierdu, pierdu na temat seksu wymyślone przez zakonników, którzy mają bardzo piękne wyobrażenie o seksie, ale nie mają o nim pojęcia. Takie podejście do życia niezwykle zubaża człowieka, nawet duchowo. Czy o taką świątynię Ducha Bogu chodzi? Wątpię! I to mocno.
