Mit "dopasowania seksualnego"

[ZosiaII]

Właśnie w tej części filozoficznej naszej dyskusji udowodniłam ewolucję stanowiska Kościoła wobec stosunku małżeńskieo. Od Św. Augustyna, gdzie stosunek małżeński był grzechem śmiertelnym, poprzez Tomasza z Akwinu (tylko prokreacja) do dzisiejszego. Aktów dzisiejszych nie musiałam cytować, bo Ty to zrobiłeś, ale owoce tego stanowiska znajdują się w książkach o. Knotza, której fragmenty zacytowałam. Każde z tych stanowisk jest skrajne, zadaje gwałt naturze ludzkiej, a ostatnio Boskiej. Poczytaj sobie rozmoę Jezusa z Nikodemem, bodaże u Jana w 3 rozdziale. Chrystus wyraźnie dobitnie rozdziela sakrum od ciała. "Co z ciała pochodzi, ciałem jest". Cielesność związku małżeńskiego nie może być traktowana jako sacrum, bo zawsze będzie to perwersją seksualną.Najzdrowszy, najbardziej ludzki i mądry sposób pojmowania seksu przedstawia Św Paweł w Liście do Koryntian. nie chcę już po raz trzeci go cytować, ale jasno z jego tekstu wynika co jest co. Otóż zaspokojenie żądz cielesnych może być tylko i wyłącznie w ramach małżeństwa. Przerwanie tej praktyki usprawiedliwia jedynie czas modlitwy za obopólną zgodą małżonków. Co to znaczy? ROZDZIELNOŚĆ SAKRUM OD CIAŁA ! Małżeństwo wg niego, jest jedyną formą zaspokojenia żądz, aby nie kusił nas szatan. A więc stosunek małżeński jest konsumpcją żądz cielesnych, czynnością fizjologiczną jak pokarm czy inne potrzeby ciała. Dodaje przy tym, że wskazane jest życie w stanie bezżennym, ale to jest specjalny dar Boga - życie w czystości. Kto nie czuje się na siłach, a więc nie czuje tego daru Boga, powinien się ożenić i zaspokajać swoje potrzeby seksualne.
W tej sytuacji porównanie pism teologicznych i dokumentów Kościoła z Ewangelią i Listami rozmija się jawnie z nimi. Dlatego ja traktuję ciało, jako ciało, a Boga jako Boga i nie mieszam jednego z drugim. Od ciała są medycy, od ducha księża.