Ziobro Adama napisał(a):1. Widzę zasadniczą różnicę w cierpieniu wynikającym ze stygmatów i np. z ciężkiej choroby.
Stygmatyk nie walczy bowiem ze stygmatami, przyjmuje je, ich sutki jako łaskę. Co nam pozostaje w takim przypadku ? Ano nic, ino podziwiać stygmatyka.
2. Co się zaś tyczy ciężkiej choroby, to Bóg zwraca nam w ten spoób uwagę na człowieka, jego cierpienie, i daje nam przez to szansę ulżenia mu w tym cierpieniu, "wykazania się" naszą empatią, naszym współczuciem i miłosierdziem. Ma to głęboki cel i sens, bo "wszystko co uczyniliście tym najmniejszym braciom, mnieście uczynili".
Piękną teorie napisałeś, niby się wszystko zgadza, tylko dlaczego w praktyce jest inaczej.
Powszechnie jest wiadome, że gdy doświadczymy cierpienia to łatwiej nam dostrzeć ból innych. Natomiast trochę opisałeś stygmatyka jak kogoś kto ma wielkie uwielbienie w tym nieopisanym cierpieniu. Poczytuje sobie to za łaskę i powinien być uwielbiany. Do czego dążę? Twoja druga teza jest całkowicie zgodna z życiem np. św. o. Pio. Jego wielki ból pozwoli mu dostrzeć ból innych. Jego największym dziełem życia stała się kilinka aby ulżyć szczególnie cierpiącm. Wybudował wielki szpital nie mając nic, opróc wiary w Jezusa i głębokiej troski o chorych. Jego dzieło trwa do dziś. Tak, tak stygmaty to nie kolejna cudowność tylko wielkie zadanie /pisze to w odnieśieniu do dwóch stygmatyków, których znam, nie jest to teza jakaś uogólniająca/.
Zatem słowa: "wszystko co uczyniliście tym najmniejszym braciom, mnieście uczynili" odnoszą się również i do nich!
Nie dostrzegam tu rozbieżności a stygmaty to też cierpienie a nie wakacje na Hawajach!!!!!!!
Ziobro Adama napisał(a):Dla mnie te "owoce", o których mówisz nie są zbyt przekonujące. Budowanie wiary na rzekomych cudach, nie jest raczej tym, o co chodzi Bogu. Chyba że wykażesz bezpośredni związek cudów czynionych przez Chrystusa, a nawróceniem ludzi. Ja przypominam sobie tylko to, że jednego dnia ludzie wiwatowali podczas przybycia Chrystusa do Jerozolimy wołając "Hosanna !", a za kilka dni krzyczęli "Ukrzyżuj go !".
Nie zgadzam się, że "cel uświeca środki", co wynika pośrednio z twoich słów.
Co sie stanie z wiarą ludzi, którzy budują na cudach, kiedy nagle okaże się, że te cuda są fałszywe ? To jest budowanie na piasku. Skałą jest Ewangelia. Na tym trzeba budować.
1. Wyciągnięcie wniosku z mojego rozumowanie "cel uświęca środki" mija się z prawdą, wcale tak nie twierdzę!
2. Skałą jest Ewangelia. Prawda! A co mówi ona w Mk 16, 20nn? A czy Jezus nie dokonywał cudów? Czy pod wpływem znaków dokonywanych przez Jezusa nie nawracali się ludzie? Prosze nie dyskutujmu o oczywistościach...... Zatem mamy sie wyrzec tego co chciał Jezus i co chce aby się teraz działo? Zaprzeczasz sam sobie.
3. Nie chodziło mi o cuda w jakim znaczeniu ty je przedstawiasz. Po owocach ich poznacie! Jakie owoce oni - stygmatycy przynieśli? Św. Franciszek potrafił porzucić wielką fortune swojego ojca i pójść pomagać biednym, żyjąc skromnie wszystko robiąc do "maluczkich", których inni nie widzieli. Wszystko co robił, robił dla nich. Ojciec Pio jak napisałem już, dla chorych wybudował wielki szpital, właściwe klinikę, ponieważ przez swój ból zobaczył niedomagania innych. To tylko niektóre owoce z ich życia. Czy taki człowiek nie jest przekonywujący, jeśli to co mówi to robi? Tam gdzie Jezus tam Jego miłość, ale również w nastepstwie tego Jego Duch Święty, który przychodzi w mocy. Stąd i cuda! Nie jest jakbyś to postrzegał, że oni eksponowali swoje stygmaty. Ojciec Pio nawet ich nie chciał, bo jak mówił były dla niego upokożeniem!
Zatem, nie zachodzi tu sytuacja, jakoby budowano wiarę na cudach. Są one na dalszym planie. Zresztą twoje stwierdzenie: "Chyba że wykażesz bezpośredni związek cudów czynionych przez Chrystusa, a nawróceniem ludzi", jakby obalał dzieła Jezusa. To już niepojęte dla mnie. Jeśi wiemy, że tylko Bóg jest dobry to jak mozemy podważać Jego działanie. Choć wcale nie oznacza to aby rozeznawać te zjawiska. Kościół w tamtym czasie był bardzo ostrożny, a np. smao. Pio dozanł wielu przykrości.
