Codzienny rachunek sumienia

[Offca]

Czy praktykujecie codzienny rachunek sumienia? Jeśli tak, to wg. czyjej duchowości i czyich ćwiczeń (Loyola czy ktoś inny)? Jak to wygląda u Was? Bo słyszałam, że każdy katolik zobowiązany jest do odprawiania codziennie takiego krótkiego rachunku sumenia podczas wieczornej modlitwy, potem to podobno pomaga przy spowiedzi. Chciałabym zacząć to praktykować, ale jestem ciekawa Waszego zdania na ten temat.

[Annnika]

Zobowiązany :?: Nie słyszałam. Ja próbowałam ale bardzo szybko poległam, poza tym każdy inny duchowny czy kapłan inaczej rozumiał cel tego rachunku sumienia i inne rady dawał aż się pogubiłam

Ale nie umniejszam, że może to dla kogoś być dobre

[NiKtóś]

Ignacjański rachunek sumienia.. niestety, sił mi starcza i zaparcia tylko na Wielki Post i Adwent.. Ale mimo wszystko uważam iż to świetna rzecz i polecam oczywiście...

[Offca]

hmmm, ale dlaczego nie starcza Wam sił? Z tego co słyszałam dużo osób się boryka z tym, że nie dają rady systematycznie go odmawiać. Jaka jest więc trudność?

Tak Annniko, jest zalecany ten rachunek codzienny każdemu katolikowi (oczywiście mówię o tym praktykującym katoliku).

[Annnika]

Zalecany to co innego niż zobowiązany, o to mi chodziło.

A co do wytrwania... widaćto dziedzina, która u mnie wymaga wychowania :krzywy:

[Offca]

Annnika napisał(a):Zalecany to co innego niż zobowiązany, o to mi chodziło.

Co do tego jeszcze się upewnię

Zaczęłam czytać książkę Józefa Augustyna SJ "Kwadrans szczerości". Czy 15 minut na taki rachunek wieczorny jest naprawde tak ciężko wyskrobać? ;P

[Annnika]

To nie kwestia czasu, Offieczko tylko wnętrza...

[msg]

Offca napisał(a):Czy 15 minut na taki rachunek wieczorny jest naprawde tak ciężko wyskrobać?

Jeżeli trudno jest wyskrobać 5 minut na 10 różańca, to 15 minut rachunku sumienia tym bardziej moze byc problemem. To właśnie kwestia wnetrza...

[angua]

Tak, ja robię codziennie rachunek sumienia. Pomaga nie tylko przy spowiedzi, ale przede wszystkim w przeżyciu następnego dnia. Dawniej robiłam go w czasie komplety, jakiś rok temu przerzuciłam się na czas przed wieczorną Eucharystią. Świadomość grzechów w czasie spowiedzi powszechnej jest rzeczą bardzo cenną - i pozwala uczestniczyć dalej we mszy z naprawdę czystym sercem.

Powiedziałabym, że wcale nie musi to być kwadrans - ja na sam rachunek sumienia potrzebuję mniej, no ale oczywiście łączy się to z modlitwą. A Kwadrans szczerości to bardzo dobra książeczka

Annniko - czemu tylko dla niektórych ma to być dobre?

[Offca]

Anguo, a powiedz mi jak ten Twój rachunek codzienny mniej więcej wygląda? Posługujesz się ćwiczeniami Loyoli czy kogoś innego?

[angua]

Prawdę mówiąc, nikogo... Wydaje mi się, że każdy po jakimś czasie wypracowuje sobie swoją własną metodę. Choć nie ukrywam, że ta moja mocno opiera się na Loyoli. Tyle że ja kładę nacisk na miłość - duża część to taki "rachunek miłości". Czy naprawdę w tym dniu wszystko robiłam z miłością, czy właśnie miłość do Boga i ludzi mnie prowadziła, czy ta miłość nie wymaga więcej? A jeśli wymaga, to czemu nie odpowiedziałam? To mnie zdecydowanie sprowadza na ziemię

A druga rzecz - wybór. Czy wybierałam Boga, czy może coś całkiem innego. Świadomie bądź nie. Czy dałam się omamić pozornym dobrem i etykietkę "Bóg" przylepiałam tam, gdzie Go w ogóle nie było.

Trudno to napisać

[Offca]

Acha, dziękuję Ci bardzo. Zobaczymy jak to będzie ze mną Ja w czasie modlitwy często rozważam co zrobiłam nie tak w ciągu dnia i przepraszam z to Boga, ale to pewnie niewiele ma wspólnego z rachunkiem sumienia o którym tu mowa

[angua]

E, wcale nie tak niewiele. Jakby nie było, uświadomienie sobie swoich grzechów jest główną częścią takiego rachunku sumienia

[Ajfen]

Ekhm...no więc...szczerze mówiąc nie mam się czym chwalić jeśli chodzi o praktykowanie codziennego rachunku sumienia. Będąc całkowicie szczerym, to nie praktykuję go wcale, lecz pochwalam pomysł. Jednak uważam, że modlitwa nie powinna ograniczać się do samego rachunku sumienia i pokuty. Pamiętać należy, iż modlitwa jest rozmową duszy z Bogiem. Gdybyśmy bowiem jedynie przepraszali Boga za nasze grzechy, to pewnie nawet jego nieśmiertelność nie uratowałaby go przed śmiercią z nudów. Raczej rachunek należy robić raz na tydzień, może co kilka dni, ażeby nasza modlitwa nie była jedynie pokutą i żalem, lecz również radością.
Pozdrawiam

[Lola]

ja chyba robię podobnie jak Offca - myślę co było nie tak w ciągu dnia
patrzę na to poprzez miłość, gdzie jej zabrakło

ale ten rachunek zajmuje bardzo mało czasu, podziwiam tych któzy 15 min dziennie potrafią na niego poświęcić

ja to bardzo często o nim zapominałam, teraz na okres postu się zmobilizowałam, tym bardziej że nie raz byłam do tego przez spowiednika zachęcana,
pomaga to przy spowiedzi,
ale jak tak czasem siądę i zacznę go robić to mi się odechciewa, jak widzę, jak wiele jeszcze przede mną, jak w wielu, takich nawet niewielkich sprawach poległam :oops:

Ajfen, rachunek sumienia to dodatek do modlitwy, nie zastępuje jej