Codzienny rachunek sumienia

[Offca]

Ja się właśnie dowiedziałam, że taki rachunek (wg. praktyk Ignacego Loyoli) to jest właśnie dialog człowieka z Bogiem Bóg jest tym "pierwszym" rozmówcą, my Mu odpowiadamy. Rachunkiem rozliczamy się jakby z tego, czy odpowiedzieliśmy w ciągu dnia na to, co Bóg do nas mówił (np. natchnienia do zrobienia czegoś dobrego itp).
Oczywiście modlitwa nie powinna się kończyć na takim rachunku. Tylko widzisz, najlepiej jest mieć wyznaczony czas na modlitwę i się jego trzymać. Bo jak się zostawia modlitwę na ostatnią chwilę, np. przed snem, kiedy jesteśmy już zazwyczaj zmęczeni, narażamy się jakby na to, że albo rachunku nie będzie się nam chciało zrobić, albo modlitwy poza rachunkiem.
Ja sobie tak gadam, a niestety u mnie w praktyce jest jeszcze zupełnie na odwrót

[ Dodano: Pią 31 Mar, 2006 22:57 ]

Lola napisał(a):ale jak tak czasem siądę i zacznę go robić to mi się odechciewa, jak widzę, jak wiele jeszcze przede mną, jak w wielu, takich nawet niewielkich sprawach poległam

Widzisz, ja do takich okropnych wniosków dochodzę nawet i bez tego codziennego rachunku Bardzo to zgubne i niedobra myślenie, ale nie umiem sobie z nim poradzić :/

[Ajfen]

Widzicie kochane kobietki...Ja sądzę, że sam rachunek nie może istnieć jako modlitwa. Nie zastąpi jej w żaden sposób. W tym miejscu zgadzam się z Lolą. Poza tym chcę zauważyć, że w rachunku sumienia mamy do czynienia nie tyle z dialogiem, co z monologiem, w którym Bóg jest biernym słuchaczem, zaś my się produkujemy.
Pozdrawiam

[Offca]

Ajfen, ale jest zasadnicza różnica między zwykłym rachunkiem sumienia, który "klepiesz" przed spowiedzią, a tym codziennym. To zupełnie dwie inne bajeczki W codziennym nie masz podanych gotowych zagadnień do rozliczenia się z własnym sumieniem, jak to jest w książeczkach o rachunku sumienia.

[angua]

Zgadza się, codzienny rachunek sumienia według Loyoli to nie odfajkowanie określonych pozycji z katalogu grzechów Choć oczywiście można do codziennej modlitwy włączyć po prostu coś w stylu "książeczkowych" rachunków - byle się do tego nie ograniczać!

Co do Loyoli - najlepiej [głównie Ajfen i Lola] poczytajcie tu:
http://www.salwatorianie.pl/spowiedz/rach2.htm

[Lola]

znam tę stronkę ale akurat tego artykułu nie czytałam więc dzięki

a co do rachunku sumienia przed spowiedzią, to ja bez książeczki najczęściej się obywam, choć mam takie, w której rachunek sumienia nie jest dostosowany dla ośmioletniego dziecka :wink:

[Ajfen]

Ja podobnie jak Lola, kiedy odprawiam (klepię, jak to ładnie Offca nazwała) rachunek sumienia przed spowiedzią, to nie posługuję się żadną książeczką. Zapewne dlatego, że książeczki pierwszokomunijne posiadają rachunek sumienia dla dzieci, no a głupio jest dla człowieka starszego w rachunku sumienia zauważyć: "Brzydko powiedziałem do mamusi", lub: "Niezbyt pilnie odrabiałem lekcje". Rachunek sumienia polega na przypomnieniu sobie wszystkiego, co nas od Boga oddziela, co nas oddala od Jego oblicza. Tak go pojmując nie widzę żadnej różnicy między rachunkiem codziennym, a rachunkiem przed spowiedzią. W końcu i jeden i drugi ma na celu odpowiedź na pytanie: Dlaczego jestem z dala od Boga, dlaczego Go od siebie oddaliłem. Tak więc nie zgadzam się z Offcą, ażeby te dwa rachunki się od siebie różniły. Nie Offca, to jest jedna i ta sama bajka
Pozdrawiam

[Offca]

Ajfen napisał(a):klepię, jak to ładnie Offca nazwała

W cudzysłowiu jakbyś nie zauważył.

Ajfen napisał(a):Zapewne dlatego, że książeczki pierwszokomunijne posiadają rachunek sumienia dla dzieci, no a głupio jest dla człowieka starszego w rachunku sumienia zauważyć: "Brzydko powiedziałem do mamusi", lub: "Niezbyt pilnie odrabiałem lekcje".

To czas kupić sobie książeczkę z rachunkiem dla dorosłych, bo posiadanie wyłącznie rachunku z I Komunii to żaden wykręt :hm: . Multum jest takich rachunków specjalnie dla "starszych".
Też sobie moge bez czytania książeczki do rachunku wymienić swoje grzechy z prostej przyczyny. Bo się u mnie powtarzają. Jednak z wielu czasem nawet nie zdaję sobie sprawy lub ich po prostu nie zauważam w swoim codziennym postępowaniu i gotowy rachunek sumienia do odmawiania pomaga mi je odkryć.

Ajfen napisał(a):Tak więc nie zgadzam się z Offcą, ażeby te dwa rachunki się od siebie różniły. Nie Offca, to jest jedna i ta sama bajka

Ta jasne. Chodziło mi o różnice w formie między obydwoma. Oczywiście w obu zdajesz sprawę przed Bogiem czemu nie poszedłeś za Jego wezwaniem, ale różni się bardzo forma. Przy zwykłym rachunku sumienia tylko sobie wyliczasz grzechy, zwłaszcza jak korzystasz z książeczek. Codzienny rachunek polega na osobistym dialogu z Bogiem poprzez który Bóg pokazuje Ci co, gdzie zaniedbałeś...

[Lola]

dialog można prowadzić za każdym razem...

w codziennym, po prostu analizuję cały dzień i patrzę na braki w miłości

w comiesięcznym mam już własny wypracowany schemat, pamiętam jak kiedyś zaczęłam robić rachunek wg ksiażeczki - rachunek dla os. dorosłej naturalnie, to zwątpiłam, jak zaczęłam analizować, i jak potem przy spowiedzi o poruszanych sprawach w tym rachunku wspomniałam, to ksiądz mnie przystopował, żeby nie przesadzać, no mieć pewien dystans :| do pytań tam zawartych i swojego życia

a i staram się, żeby to jednak nie była zwykła wyliczanka :wink:

[Kyllyan]

Rachunek sumienia to moja podstawowa i najwazniejsza modlitwa dnia. Jej celem jest rozpoznawanie działania Boga w moim życiu, ale także rozpoznawanie działania złych duchów i odróznianie od siebie tych dwóch spraw. Bóg ma dla mnie plan i ten plan nie jest dany raz na całe życie. Bóg każdego dnia może chcieć ode mnie czegoś innego i moim zadaniem jest rozpoznać czego Bóg ode mnie żąda. Drogą do zdobycia umiejętności właściwego odczytania i rozumienia Słowa Bożego skierowanego do mnie indywidualnie jest codzienny rachunek sumienia. W tej chwili skupienia i refleksji zartrzymuję się, by w tym co mnie spotkało dostrzec Boga, odczytać na nowo swoje powołanie, upewnić sie, że kroczę właściwą droga i ewentualnie ją skorygować.

ps. polecam
Rachunek sumienia dla dorosłych
Autorzy: Georges Aschenbrenner SJ; Jerzy Lech Kontkowski SJ
Wydawnictwo WAM

[Mateusz]

W komplecie na początku jest akt pokuty no i oczywiście przed nim się robi mały rachunek sumienia. Może to i dobrze, gdy sobie poprzypominamy zło, które uczyniliśmy podczas dnia i trochę się zawstydzimy...

[Moria]

Może to komuś pomoże:

J ó z e f A u g u s t y n S J
Kwadrans szczerości
Wprowadzenie do modlitwy codziennego rachunku sumienia
http://www.mateusz.pl/duchowosc/kwadrans_szczerosci/

Georges A. Aschenbrenner S J "Codzienny rachunek sumienia"
http://www.jezuici.pl/centrsi/czytelnia/...renner.pdf

Krzysztof Osuch SJ "Codzienny rachunek sumienia"
http://www.jezuici.pl/centrsi/czytelnia/...zienny.pdf

Pozdrawiam

[Kyllyan]

Cytat:Może to i dobrze, gdy sobie poprzypominamy zło, które uczyniliśmy podczas dnia i trochę się zawstydzimy...

Ależ zupełnie nie o to chodzi. A jeżeli już, to najpierw przypomnij sobie dobro jakie uczyniłeś, później jakie dobro mogłeś uczynić a zaniechałeś.

o. Mark Link SJ proponuje taki schemat:

1. Dokonaj przeglądu dnie. Uświadom sobie co było w nim pozytywne - dobre uczynki, na które się zdobyłeś, na przykład pomoc bliźniemu w potrzebie. Rozmawiaj o tym z Bogiem i podziękuj Mu, ze dał Ci do tego natchnienie.

2. Jeszcze raz dokonaj przeglądu dnia. Tym razem zatrzymaj się nad tym co było negatywne - nad złym uczynkiem, ktorego byłeś sprawcą. Może zraniłeś kogoś, może odmówiłeś pomocy bliźniemu? Rozmawiaj o tym z Jezusem. proś Go o przebaczenie. Postanów poprawę.

3. Spójrz w przyszłość - co Cię czeka waznego jutro? Proś Ducha Świętego o pomoc i opiekę.

[gradzia]

reaktywuję temat

ks. Janusz Nagórny napisał "Biblijny rachunek sumienia młodych" - tylko to trochę nie do tematu bo bardziej nadaje się na rachunke przed spowiedzią.


Sama mam problem wogóle z rachunkiem sumienia Więc poprosiłam spowiednika o pomoc w przeprowadzaniu takiego rachunku własnie na podstawie powyższej książeczki. I naprawdę trochę mi się przejasniło to wszystko