2 kwietnia 2006 - V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

[Gonzo]

J 12, 20-33 Ziarno, które wpadłszy w ziemię obumrze, przynosi plon obfity.

Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbij imię Twoje». Wtem rozległ się głos z nieba: «I uwielbiłem, i znowu uwielbię». Tłum stojący usłyszał to i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie». To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.

[Noelle]

Nie rozumiem za bardzo jednego zdania: "Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne." Do tej pory starałam się kochać życie i czynić je jak najpiękniejszym, a powinnam je nienawidzić?

[Annnika]

Nie o to chodzi Chodzi o to, żeby sprawy doczesne nie przysłoniły nam tych wiecznych

Typowy semityzm ( w sensie środka stylistycznego - silna przesada w podawaniu przykładów ).

[Jólka]

ziarno wyda plon jesli samo obumrze... zobaczcie, kiedy Jan Paweł II byl z nami, jego piegrzymki byly czyms oczywistym powszednim. Jego smierc byla porzebna, by sięgnąc po jego nauczanie. czesniej malo kto czytal encykliki (ci co musieli) a teraz częsciej sie o nim mowi i mysli, niz za jego życia