+
DARTH_HELMUTH napisał(a):Niektórzy mają przekonanie, że jak ateista - to nie ma żadnych zasad, robi co chce.
Taka postawa świadczyć może chyba tylko o totalnej ignoracji
DARTH_HELMUTH napisał(a):I przestrzegając takich czy innych zasad - realizujemy się jako ludzie - bo uważam, że właśnie bycie człowiekiem jako tą istotą najwyższą zobowiązuje nas do hamowania pewnych działań instynktownych, czego zwierzęta nie potrafią.
Nie pamietam już dokładnie, kto powiedział, że człowiek, to istota zdolna do transcendowania siebie. Ta właśnie zdolność wynosi go ponad świat zwierzęcy. Inaczej mówiąc, chodzi o pogląd, iż to "pies macha ognonem, nie zaś ogon psem"
Ten, kto nie chce, czy tez nie potrafi hamować zachowań instynktownych, ten zdaje się wykazywać, iż każdego jego "chce mi się" musi zostać zaspokojone.
DARTH_HELMUTH napisał(a):Działając na oslep, nie mysląc, polegając tylko na swoim pierwotnym instynkcie człowiek staje się bydlęciem, od reszty zwierząt różniącym się tylko nazwą.
OK. Zatem w świetle twej wypowiedzi rodzi się pytanie o twój cel ostateczny. Co nim jest?
DARTH_HELMUTH napisał(a):No i mamy bandytów, gwałcicieli i innych zwyrodnialców, którzy wg mnie nie mogą sobie rościć prawa do nazywania się człowiekiem.
Wg mnie mają, tym bardziej właśnie oni powinni być nieustannie, za pomoca wszelkich mozliwych dostepnych środków uświadamiani, iż są jak najbardziej ludźmi. Że oni sami stanowią już wartość w świecie. To tak, jak z tym brzydkim kaczatkiem, które zahukane, zapomniane przez mamę łabędzicę, wpadło w "kacze" towarzystwo.
DARTH_HELMUTH napisał(a):uważam, że każdy ma takie prawa na jakie sobie sam zasłuży swoim działaniem.
A znasz powiedzenie: "jakie życie, taka śmierć" oraz tzw. "Złota zasada" - czyń drugiemu to, co chciałbyś aby i tobie czyniono?
Osobiście myślę, że jednak nie do końca można się zgodzić z twym twierdzeniem n/t praw. Ktoś, kto źle ocenia siebie, chce żyć w poczuciu niedowartościowania, albo nie potrafi dostzegac własnej wartości, w świetle prawa może odmienić zasadniczo swe życie na lepsze. To tak, jakbyś chciał zbić skrzynke na kwiaty, używająć zamiast młotka marchewkę, a zamiast gwoździ makaron. Daremny trud, prawda? A sam cel, jak najbardzie słuszny.
DARTH_HELMUTH napisał(a):Każdy przecież przyzna, że inna jest kwalifikacja zabójstwa w obronie własnej lub rodziny, zabójstwa w afekcie a zabójstwa z przyjemności, z wyrachowania. Niby to samo ale jednak nie do końća....
Owszem, różnica jest co do okoliczności, ale nie co do celu. Zabicie kogoś, tak czy siak zawsze jest złem. Bo zło dla chrześcijanina to grzech, dla ateisty zaś, bądź dla agnostyka, to w pierwszym rzędzie brak należnego dobra.
pzdr
/
Rozważania n/t ateizmu i tym podobnych
