CELIBAT do czego on jest potrzebny

[M. Ink. *]

celibat - z historycznego punktu widzenia - jest zabezpieczeniem materialnych dóbr Kościoła [dotyczyło spadków dla dzieci księży i rozdawnictwa majątku kościelnego]

[Iwona]

darius napisał(a):moim zdaniem małzenstwo wcale nie przeszkadza w byciu ksiedzem a nawet pomaga.pamietajmy ze to siety sakrament i nie rozumie czemu nie mozna go udostepnic takze dla ksieży

[shadow=cyan][/shadow]




Sprawowanie świętości sakramentalnych , z Eucharystią włącznie , dałoby się pogodzić z życiem w małżeństwie , jednak celibat ewangeliczny do tej świętej służby dysponuje najlepiej . Jest on bowiem stanem bezpośredniego oddania się Bogu i wyłącznego poświęcenia się sprawom Jego Królestwa.Życie w bezżeństwie ewangelicznym jest drogą " na , której człowiek , głęboko oddany samemu Bogu , troszczy się tylko o Niego i Jego sprawy , jawniej i pełniej ukazuje ową moc tak bardzo odnowicielską , jaka jest właściwa Nowemu Testamentowi ' [ Enc.Pawła VI , Sacred.coelibatus,nr 20 ]

[Iwona]

Najdoskonalszym wzorem służby kapłańskiej z bezżeństwem , a przez to i wzniosłą racją utrwalenia tego instytucjonalnie , jest sam Najwyższy Kapłan Nowego Testamentu .Jezus wybrał dla siebie bezżeństwo , kiedy życiem swoim i śmiercią pełnił funkcję kapłańską .Sam wybrał ten stan , zanim postawił go , jako radę i charyzmatyczne wezwanie , innym , w szcególności swym wybrańcom do służby kapłańskiej .

[Ks.Marek]

Celibat to chyba najbardziej czuły i zarazem radykalny instrument - probierz autentycznego poświęcenia się dla Pana Boga. Jeśli żyję w celibacie lat *dziesiąt i nie mam odchyłów, a życie pełne jest radości i kreatywności, to znak, że zmierzam we właściwym kierunku. Gorzej jednak, jeśli jest inaczej.
Kto wie, czy za czas jakiś nie będzie tak, jak w prawosławiu, czy u unitów - mozliwość poślubienia kobiety przed przyjęciem święceń. Dziś można mówić o ważeniu argumentów:
- czy dokonać solidnej reformy formacji seminaryjnej do celibatu
- czy dopuścić do rozwiązania bizantyjskiego
Mam wrażenie, że na dziś dzień nie ma innej drogi, jak ta właśnie alternatywa.
Nie chodzi już o skalę przestępstw seksualnych księży - statystyki nie są wcale porażające. Środowiska antyklerykalne podnoszą wrzawę celem bicia piany.
Większym dramatem jest to, że co roku około 100 tysięcy ! kapłanów porzuca stan duchowny bądź przynajmniej czyni kroki ku temu, zgłaszając się z pismami do Kongregacji Nauki Wiary. Nadmienię, że w Kościele Katolickim na dziś dzień mamy około 750 tysięcy księży. Liczba ta od szeregu lat oscyluje w wahaniu do +- 50 tysięcy. Inaczej mowiąc ani się zmniejsza ani rośnie.

[Iwona]

Może odważę się o zapytanie ks.Marka , czemu kwestionujący celibat kapłański czesto atakują jego zachowanie jako obowiązującej formy życia dla wszystkich bez wyjątku prezbiterów , gdyż uważają , ze obowiązek ten jest zbyt surowy i rygorystyczny ?

[Ks.Marek]

Iwona napisał(a):czemu kwestionujący celibat kapłański czesto atakują jego zachowanie jako obowiązującej formy życia dla wszystkich bez wyjątku prezbiterów , gdyż uważają , ze obowiązek ten jest zbyt surowy i rygorystyczny ?

Hmmm, komu przeszkadza celibat...
...chyba wszystkim wrogom Chrystusa. To może zabrzmi paranoidalnie, ale to na prawdę moje odczucie. Wcześniej napisałem:

Ks.Marek napisał(a):Celibat to chyba najbardziej czuły i zarazem radykalny instrument - probierz autentycznego poświęcenia się dla Pana Boga. Jeśli żyję w celibacie lat *dziesiąt i nie mam odchyłów, a życie pełne jest radości i kreatywności, to znak, że zmierzam we właściwym kierunku. Gorzej jednak, jeśli jest inaczej.

Chodzi o to, że odwołując sie do niewierności celibatowi, niektórzy chcą podważać fakt, iż Bóg wspomaga tych, którzy chcą Mu szczerze służyć. A ta prawda nie dotyczy jedynie kapłanów, ale wszystkich wierzących.

[miasto]

Ks.Marek napisał(a):

Iwona napisał(a):czemu kwestionujący celibat kapłański czesto atakują jego zachowanie jako obowiązującej formy życia dla wszystkich bez wyjątku prezbiterów , gdyż uważają , ze obowiązek ten jest zbyt surowy i rygorystyczny ?

Hmmm, komu przeszkadza celibat...
...chyba wszystkim wrogom Chrystusa. To może zabrzmi paranoidalnie, ale to na prawdę moje odczucie.

to jest nie tylko paranoidalne, ale przede wszystkim jest wsrętnym oszczerstwem i osądem


Ceibat sam w sobie nie jest problemem i nikt tego nie podważa. Jednak moim zdaniem zasada celibatu duchownych jest ograniczaniem Boga, bo skądże wy możecie wiedzieć, że Bóg zawsze łączy powołanie do służby duszpasterskiej z powołaniem do bezżeństwa?

[Annnika]

Bo sam tak w Piśmie określił :krzywy:

[Ks.Marek]

miasto napisał(a):bo skądże wy możecie wiedzieć, że Bóg zawsze łączy powołanie do służby duszpasterskiej z powołaniem do bezżeństwa?

Annnika napisał(a):Bo sam tak w Piśmie określił

Ew. Mateusz napisał(a):19,1 Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileję i przeniósł się w granice Judei za Jordan.
19,2 Poszły za Nim wielkie tłumy, i tam ich uzdrowił.
19,3 Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?
19,4 On odpowiedział: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę?
19,5 I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem.
19,6 A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela.
19,7 Odparli Mu: Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją?
19,8 Odpowiedział im: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony, lecz od początku tak nie było.
19,9 A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę - chyba w wypadku nierządu - a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.
19,10 Rzekli Mu uczniowie: Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić.
19,11 Lecz On im odpowiedział: Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane.
19,12 Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki takimi się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje!

[Annnika]

Dokładnie o to mi chodzilo, nie chcialo mi sie szukać thx

[Ks.Marek]

Nie ma za co.
Ale prawda jest taka: do celibatu trzeba ciągle dorastać, dojrzewać. To nie jest tak, że raz powiedziane tak, skutkuje nieustannym trwaniem w tym postanowieniu. Myślę, że wielu celibatariuszy czasem stawia sobie pytanie: czy rzeczywiście poprzez celibat staję się bardziej chrześcijaninem zdążającym w kapłaństwie do wiecznego zbawienia. Rozmowy dotyczące celibatu, pośród księży zdarzają się bardzo rzadko. Częściej świat laicki podejmuje to zagadnienie. Moje doświadczenie z tych kontaktów z laikatem w odniesieniu do celibatu najczęściej jawi sie tak, jak pisałem wcześniej: w atmosferze wrogości, ewentualnie też jako letniość w wierze, laksyzm chrześcijański.

[Annnika]

Zazwyczaj największy szum podnoszą najmniej zainteresowani - wrogość... chyba faktycznie.

Dotyka znaczy dotyczy :?: Fakt, że ktoś może porzucić uciechy seksualne dla wyższych celów kłuje w oczy :?:

[Ks.Marek]

Annnika napisał(a):Fakt, że ktoś może porzucić uciechy seksualne dla wyższych celów kłuje w oczy

Im bardziej skromność i czystość przebijają na światło dzienne, tym bardziej chłam i brzydota rozerotyzowanej gawiedzi próbuje nas**ć w ten ogród. :evil:

[ddv]

A mi się po prostu wydaje, że tym osobom, które atakują celibat po prostu w głowie nie chce się zmieścić, że ktoś jest tak silny, że potrafi ZAPANOWAĆ nad własną "seksualnością" i realnie poświęcić tą seksualność Bogu w imię wyższego celu ...

[Annnika]

Możliwe. Tak dużo gada sie że to nie do opanowania, albo że nawet opanowanie szkodliwe - bo trzeba przecież to usprawiedliwić jakos... Plotki rosną - te istniejące - a pojawiają się nowe...

Ostatnio myślałam że padnę podczas przegladania forum Wiara.pl - pewna użytkowniczka zadała pytanie mniej wiecej tej treści:

"ja mam pytanie, czy to prawda że celibat szkodzi bo panowie potem mają prostatę :?: "

No comment. Skomentowałam na tamtym forum