Samookaleczanie - daj sobie pomóc

[aga]

nieania napisał(a):

aga napisał(a):To niedobrze. "Kto przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda..." Mam wrażenie, że w dalszym ciągu napawasz się czymś, co minęło, a o czym powinnaś zapomnieć.

Zapomnieć? Żeby jeszcze raz wpaść to samo... żeby znowu popełnić te same błędy. Nie po to Bóg poprowadził mnie przez tę drogę, nie po to mi ją pokazał, żebym miała o niej zapominać. To część mojego życia, część mnie. Jeśli ją amputuję nie będę tym kim jestem.

Nawet nie wiesz, jak absurdalne jest to, co piszesz. Rozpamiętywanie i egocentryczne napawanie się (co widać tutaj wyraźnie) złymi wspomnieniami zamyka Ciebie na uzdrowienie. Dlaczego dziwisz się, że Ci się życie nie układa, że jesteś nieszczęśliwa? Człowiek czasem tak bardzo przywiązuje się do wewnętrznego bólu, że nie chce się z nim rozstać. Sama piszesz, że to wszystko stanowi część Ciebie i Twojego życia. Nie widzisz w tym jakiegoś nieporozumienia? Przeczytaj jak to brzmi.
Ja wszystko rozumiem. Rozumiem wspomnienia i chęć pomocy innym, ale tylko wtedy można pomóc innym, gdy człowiek sam zostanie wewnętrznie wyzwolony z tego, co przeżył, dosłownie - gdy jego rany zostają uzdrowione łaską Jezusa. Wtedy doznaje wewnętrznego pokoju, bo wspomnienia nie wywołują cierpienia, ciągłego powracania i innych negatywnych rzeczy. Nieaniu, Ty cały czas w tym siedzisz i nie chcesz albo nie umiesz się z tego wyzwolić. Twoje wypowiedzi dobitnie o tym świadczą. Nie odbierz tego, co napisałam jako atak na Ciebie