Sola Scriptura według Reformowanych Protestantów

[jswiec]

Tacy dyskutanci jak miasto udają, że nigdy nie widzieli stroniczek w rodzaju:
http://wite.k.pl/sens/4krokidozycia.html
Jest ich oczywiście znacznie więcej, w razie czego służę linkami.

W protestantyzmie nie można głosić Dobrej Nowiny, jeśli się najpierw nie opowie złej: masz grzech i coś musisz z tym fantem zrobić. A dalej opowiada się, jak się tego grzechu pozbyć.

To bardzo skutecznie działa na katolików, którzy są przerażeni perspektywą potępienia i niemożnością sprostania tak wielu różnym rytom i uczynkom, jakich od nich żąda ich Kościół. To jest właśnie idealny "narybek" do konwersji na protestantyzm.
Natomiast na inny rodzaj odbiorców podziała to raczej tak, że będą przeczyć, że grzech w ogóle istnieje, albo też dowodzić, że grzech jest zwykłym błędem, który można naprawić niezależnie od przebaczenia jakiegos hipotetycznego Boga. Takich argumentacji też spotkałem bardzo wiele: IMHO to może być właśnie niezamierzony efekt wciskania ludziom grzechu na siłę.

Tymczasem największym problemem człowieka wcale nie jest grzech, ale jest spełnienie się Bożego planu, którym jest całkowite upodobnienie do Chrystusa, łącznie z udziałem w boskiej naturze i życiu trynitarnym Boga, który jest Miłością. Grzech to najpotężniejsza przeszkoda w realizacji tego planu, ale nie jedyna. ŚW. Ireneusz z Lyonu mówi także o "przepaści natury", nie tylko o "przepaści grzechu". Owszem, jeśli przyjmiemy, że zbawienie to jest właśnie przebóstwienie w Chrystusie, trudno nam nie będzie dostrzec rzeczywistości grzechu, rzeczywistości odmowy Bogu w słowach "nie chcę Ci służyć jako syn/córka", rzeczywistości, w której mówię <<ależ ja tego wszystkiego nie chcę, co mnie może obchodzić jakiś ubogi i "nawiedzony" cieśla z Nazaretu, po co kochać, skoro to nic mi nie daje>> ? To niemalże przychodzi samo!

W wizji katolickiej można ogłosić Dobrą Nowinę zanim powie się o grzechu, ale w wersji protestanckiej tego się nie da. Melanchton wszak pisał w Apologii konfesji augsburskiej: "Istotą Dobrej Nowiny jest odpuszczenie grzechów". Tymczasem, choć jest to z pewnością najistotniejszy element naszego odkupienia w sytuacji gdy dziedziczymy upadłą naturę adamiczną, nie jest to bynajmniej "istota zbawienia". Tu leży sedno sporu.

Tak więc spoko, drogie Miasto. Nie ma co gardłować, antagonizować i rozsiewać tylu emocjonalnych opinii na mój temat. Zapewne prawda o tym, że wierzysz w inny rodzaj zbawienia niż ja staje Ci ością w gardle i przeszkadza Ci w Twojej wyrafinowanej anty-katolickiej argumentacji. No cóż, musisz trochę bardziej ją przemyśleć i nie zaprzeczać oczywistym faktom tak jak czyniłeś to dotychczas.