Sola Scriptura według Reformowanych Protestantów

[jswiec]

miasto napisał(a):słowo daję, że pierwszy raz widzę tą stroniczkę na oczy, więc niczego nie udaję

Akurat tę może nie, ale dziesiątki innych podobnych to na prawie pewno.

Cytat:Nie trwierdziłem, tez wcale, że TAKA kolejność przepowiadania ewangelii nie ma miejsca jednak tym najbardziej rozpowszechnonym schematem zawartym w 4PDŻ jest rozpoczynanie głoszenia ewangeli od przesłania o Bożym milosierdziu.

Otóż prawda "Bóg mnie kocha i ma dla mnie wspaniały plan" została dodana najpóźniej. Najpierw były tylko trzy pozostałe prawdy. Dodanie prawdy o miłości Bożej jest sporym postępem ze strony protestantów, to muszę niewątpliwie przyznać.

Równocześnie prawda ta jest wyrażona w sposób dośc przybliżony, ponieważ z tej miłości wynika wcale że jestem do czegoś powołany, a ów "wspaniały Boży plan" nie jest w ogóle wyjaśniony. Znacznie lepiej jest powiedzieć otwarcie, do czego Bóg mnie powołuje i jak bardzo jestem cenny w Jego oczach. Potem nie musimy mętnie [i błędnie!] tłumaczyć, że nie odczuwamy miłości Bożej z powodu grzechu, ale że grzech to odrzucenie tego, co Bóg chce mi dać, czym chce mnie uczynić jako Stwórca.

Ale to jest właśnie cały problem z 4PŻD. Ich celem jest zaprowadzenie do przyjęcia protestanckiej wersji zbawienia i protestanckiej wersji Kościoła. Mniejsza o poszczególne sformułowania: ważna jest STRUKTURA i LOGIKA całości.

W każdym razie grzech to dalej pewien "problem", bo uniemożliwia odczuwanie miłości Bożej. To jest już lepsze niż w broszurce, którą cytowałem. Ale prawidłowa odpowiedź jest inna: grzech to zranienie natury, które uniemożliwia mi stanie się dzieckiem Bożym i otrzymanie dóbr, które Bóg mi przeznaczył.

miasto napisał(a):Czy w katolicyźmie może dostąpić zbawienia osoba, która przed Bogiem nie uzna swojej grzeszności.
TAK czy NIE?

Równie podstępnie wypytywali kiedyś uczeni w Piśmie...
Sam wiesz, że dla katollika nie ma tu dobrej odpowiedzi. Jeśli odpowiem NIE, to wtedy mamy przykład Maryi, który temu przeczy.
Jeśli odpowiem TAK, to wtedy abstahuję od tego, że poza Maryją nie ma ludzi bezgrzesznych.
Wszystko to wynika z faktu, że zbawienie to zdolnośc do życia życiem samego Boga. Od tego czy coś najpierw "uznamy" czy "nie uznamy" to zupełnie nie zależy. Liczy się tylko rezultat końcowy: czy jestem do tego zdolny czy nie jestem.
Owszem, skoro rodzę się w stanie zranienia natury i w związku z tym popełniam grzechy, to oczywiste jest, że w swojej drodze do świętości musze najpierw uznać swój grzech i uzyskac przebaczenie [duchowe uzdrowienie]. Ale to nie jest istotą zbawienia.

miasto napisał(a):ale jeśli się w końcu o grzechu nie powie, to będzie ona ewangelia fałszywą i niekompletną

Co do tego nie ma wątpliwości. Nie o to jednak chodzi, czy mówić, czy nie mówić, ale o to jak się ma fakt grzechu do zbawienia. W wizji katolickiej sam brak grzechu nie jest jeszcze zbawieniem, jak o tym świadczy przykład Maryi. Wielu protestantów chciałoby dowieść Maryi grzechu tylko na podstawie faktu, że nazwała Boga "swoim Zbawcą". I to własnie dowodzi, że nasze koncepcje zbawienia są inne.

Cytat:dla Melanchtona, podobnie jak dla św. Pawła, z chwila odpuszczenia grzechów jesteśmu niejako "skazani" na przebóstwienie - "wszyscy będziemy odmienieni" - powiada św. Paweł.

Gdyby to była prawda, to Maryja byłaby z góry "skazana na przebóstwienie", a temu przeczy Ewangelia. Owszem w dalszym ciągu musiała o czymś decydować, rozważać Słowo w sercu, miała wątpliwości, mogła się po ludzku mylić w takiej czy innej sprawie, nie było jej oszczędzone cierpienie. Nic tu nie było "automatyczne", choc wszystko było bez grzechu. Upadek zawsze był możliwy.
Także Paweł mówi wyraźnie:

Flp 3,12. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.13. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną,14. pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.15. Wszyscy więc my, doskonali, tak to odczuwajmy: a jeśli odczuwacie coś inaczej, i to Bóg wam objawi.

1 Kor 10,12. Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł.

To jest oczywiste zaprzeczenie wszelkiego "automatyzmu"!

Cytat:Możemy jswiecu podyskutować, czy wobec wspólczesnego Europejczyka zatrutego humanizmem i relatywizmem, zaczynanie od grzechu jest dobrą strategia ewangelizacyjną, i byc moze przyznałbym Ci spro racji

No i właśnie, od czego byś zatem zaczął ? Ja zaproponowałem od dwóch punktów:
- Stworzenie: Bóg stwarza mnie w swej ojcowskiej miłości
- Godnośc i powołanie człowieka: jestem dziedzicem wszystkich dóbr Boga
Dopiero potem grzech jawi się jako odrzucenie mojego powołania [usynowienia w Jednorodzonym Synu Bożym] oraz tego, że jestem stworzeniem zależnym od Stwórcy

miasto napisał(a):Teologia protestancka wcale nie przemilcza wpływu na naturę. Przeciwnie: bardzo mocno podkreśla ten aspekt.

Ciekawi mnie, gdzie mogę to znaleźć: w jakim katechizmie, u jakiego Reformatora czy też wybitnego teologa.
Dopiero we wspólnej deklaracji o usprawiedliwieniu luteranie przyznali, że usprawiedliwienie pociąga za sobą przemianę natury, dotąd raczej temu przeczyli. Dominowała koncepcja, że usprawiedliwienie to po prostu narzucenie płaszcza zasług Chrystusa na upadłą ludzką naturę, która się nie zmienia, zaś "owoce Ducha" to wynik działania Ducha św. jakby wbrew upadłej naturze człowieka aby poświadczyć o już uzyskanym usprawiedliwieniu [w wersji neoprotestanckiej: zbawieniu].

Ale Ty masz może jakieś materiały, których jeszcze nie znam. Z niecierpliwością czekam na odpowiedź.

miasto napisał(a):pisze o tej nagrodzie św.Paweł, jednak raczej nie odnosi sie to do uświęcenia, tylko do głoszenia Ewangelii.

A to ciekawostka ! Co zatem powiesz o:
2 Tm 4,7 W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. 8. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkich, którzy umiłowali pojawienie się Jego.

1 Kor 9,25 Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą.

Czyżby nagrodą miała byc dla Pawła możliwośc głoszenia Ewangelii w niebie? Aniołom?

krzysiek_enoch napisał(a):masz dużo racji, ale wynika to głównie z faktu, że brakuje nam ludzi i materiałów w języku polskim. Brakuje nam też większe liczby dobrych szkół teologicznych - choc te, które są mają dośc wysoki poziom. Dodatkow - książki z USA są z reguły dośc drogie i często nieadekwatne do Polskich warunków wyznaniowych.

Mój drogi, albo "samaBiblia", albo też "Biblia+wspaniałe szkoły teologicze+rewelacyjne materiały po angielsku".

O ile zrozumiałem Wasze założenia, Biblia sama z siebie jest zrozumiała, sama siebie tłumaczy i każdy nawrócony chrześcijanin namaszczony Duchem może łatwo i prosto pokazać, gdzie Ona mówi, ze sama sobie wystarcza oraz że zawiera "konieczne i wystarczające" prawdy odnoszące się do zbawienia, tak że wszelkie prawdy wiary niezapisane w Biblii należy uznac za fałszywe. Po co Wam zatem tyle szkół i podręczników ?
Coś mi tu zdziebko nie gra w tej reformowanej logice... #-o