Sola Scriptura według Reformowanych Protestantów

[miasto]

jswiec napisał(a):

miasto napisał(a):tego wszytkiego co piszesz o naszym powołaniu do "przebóstwienia" też nikt mi nigdy "otwarcie" nie wyjaśnił, gdy jeszcze byłem katolikiem, a na lekcje religii do kościoła pilnie biegałem dwa razy w tygodniu, oraz na mszę co niedzielę. Zatem przez wiele lat po trzy razy w każdym tygodniu przychodziłem do kościoła tylko po to, żeby słuchać, i co? Otrzymałem obraz Boga skrupulatnie rozliczającego z każdego grzeszku.

Powiem ci, że ze mną nie było lepiej. To, co się potem stało gdy miałem 20 lat, było mało prawdopodobne. Z pewnością mojego nawrócenia nie zawdzięczam parafialnej katechezie

z jakich powodów?

Cytat:Dlatego świetnie rozumiem tych, którzy nie mają wiary, albo znaleźli ją niekoniecznie w Kościele katolickim.

jesteś niekonsekwentny

krytykujesz soteriologgie protestancka za sposób zwiastowania ewangelii przez protestantów, a katolicką bronisz abstrahując od tego w jaki sposób katolicy zwiastuja ewangelię

Cytat:

Cytat:podsyłąm materiał, który znasz, gdyz już kiedyś Ci go podawałm na apologetyce:

W zasadzie wszystko sprowadza się do 2ch pytań:
- jak rozumiesz biblijny zwrot "Nowe Stworzenie" - czy jako radykalną i momentalną przemianę natury, czy jako współistnienie dawnego człowieka z nowym [przy czym dawny umiera, a nowy stopniowo umacnia się], czy tylko jako przywrócenie przyjaźni z Bogiem bez przemiany wewnętrznej

nowe stworzenie to nowe stworzenie - NOWE, czyli nie stare

czy gdybym zacytował słowa Lutra: "białe jest białe" - to też bys zaczął dywagować o tym, jak rozumieć "białe"? Czy przypadkiem Luter nie miał na myśli szaro-bure albo pstrokate?

wybacz, ale takie wypowiedzi sprawiają, że zaczynam, mieć trudność z wiara w Twoją dobrą wolę

Cytat:- czy uświęcenie jest absolutnie potrzebne do zbawienia, czy też jest rodzajem "dodatku", który ma tylko świadczyć o już uzyskanym zbawieniu

Nie ukrywam, że cytaty, które przytoczyłeś [zwłaszcza z katechizmu londyńskiego] świadczą o tym, że jego Autorzy zdawali sobie sprawę z faktu, że bez uświęcenia nie ma zbawienia.

Uświęcenie jest udziałem zbawionego i kropka. Nie jest ani "dodatkiem", ani "potrzebne".
Każdy zbawiony zostaje uświęcony.

Cytat:Dla katolików jednak.....

nie chce byc złośliwy, ale mówiąc "katolików" kogo masz na myśli oprócz siebie i tych dwóch salezjan o których wspominałeś wczesniej?

Cytat:....pełnia uświęcenia jest po prostu inną nazwą zbawienia. Natomiast luteranie [i inni protestanci w ślad za nimi] bardzo wyraźnie odróżniają usprawiedliwienie/zbawienie od uświęcenia [i w zasadzie są dalecy od utożsamiania go z przebóstwieniem gr. theosis].

Być moze przyczyna tkwi w podejściu do tematu.

posłużę się obrazem.

Jeśli ja - prosty człowiek - idę na kurs komputerowy, to nie oczekuję od wykładowcy, że mi rozmontuje komputetr na czynniki pierwsze i nie zacznie opowiadać o gmeraniu w plikach systemowych i partycjach, tylko powie mi gdzie kliknąc, żeby wydrukować, a gdzie kliknąć, żeby wysłać maila. A ja - prosty użytkownik - ufnie zdaję się na twórców sprzętu i oprogramowania, że wszystko tak w tym pudełku porobili, że mi zrobi to, co trzeba.

Podobnie jest z głoszeniem ewangelii. Ludziom nie koniecznie potrzeba objaśniać "technologię" zbawienia, tylko trzeba powiedzieć ludziom, co mają robić, by dostąpić tego zbawienia.

Wydaje mi się, że protestanckie zwiastowanie ewangelii skupia się o prostu na tym, co ma zrobić ze sobą człowiek, a nie na tym, co z tym człowiekem Bóg zechce uczynić. Ufamy, że sprawiedliwy Stwórca zrobi to, czego "ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało".

Cytat:Inaczej też przedstawia się rola dobrych uczynków: w wersji katolickiej jest to umiejętność miłowania, którą się stopniowo nabywa w procesie uświęcenia [mocą Ducha świętego, nie za pomocą własnych wysiłków, choć do tego potrzebne jest niewątpliwie aktywne otwarcie się na tę Moc/Łaskę], tak że przy końcu życia powinno się być gotowym do życia życiem samego Boga, natomiast u protestantów dobre uczynki to dowód na już uzyskane usprawiedliwienie, dokonane jakby wbrew upadłej naturze usprawiedliwionego.

Są dokonane wbrew upadłej naturze, a w zgodzie z nową. Gdyby stara natura nie miłą nic do powiedzenia, to byś w ogóle nie grzeszył, a św. Paweł nie napisałby o sobie "nieszczęsny ja człowiek!"

Dobre uczynki są też objawem przemiany wewnętrznej - czemużby miały nie być?

nie pojmuje w czym widzisz problem?

Cytat:Być może jest to "inny sposób mówienia o tym samym", niemniej z tych wszystkich subtelności wynika to, że albo możemy obronić racjonalnośc sakramentów, albo też nie możemy. Bo jeśli Jezus raz na zawsze spłacił mój dług, a ja to przyjąłem, to oczywiście już jestem zbawiony/usprawiedliwiony i powtarzanie Jego Zbawczej Ofiary nie ma w tej sytuacji żadnego sensu. Ale jeśli zbawienie jest u kresu drogi coraz ściślejszego zjednoczenia z Bogiem - a to jest właśnie celem każdej ofiary [a nie zastępcze odebranie kary!] - to wtedy wielokrotne uobecnianie Jedynej Ofiary ma głęboki sens.

Ofiara Krzyża jest po prostu obecna i już - raz dokonana jest i trwa. Żadne ryty tego ani nie zniszczą, ani nie wesprą. Sakramenty nie są w niczym potrzebne do uobecnienia Boga.

Cytat:Moc Krzyża umożliwia mi jednoczenie się z Bogiem pomimo mojego grzechu, który powinien mi to w zasadzie uniemożliwić. To właśnie pisze św. Augustyn w "Państwie Bożym" X,6. To jest ogromnie subtelne i piękne. Dla mnie po prostu porywające. A w teologii zastępczej kary jest tylko ponura księgowość.

martwi mnie bardzo, że znowu uciekasz sie do obelżywej retoryki, po to tylko, by wypowiedzeć zdanie kompletnie pozbawione merytotycznej wartości

przecież kady protestnant powie Ci bez mrugnięcia, że właśnie w "ofierze zastępczej" tkwi Moc Krzyża, która umożliwia mi jednoczenie się z Bogiem pomimo mojego grzechu, który powinien mi to w zasadzie uniemożliwić, i że to go porywa.

To po jaką cholere tak jątrzysz? Po co drażnisz językeim wyjętym żywcem z bluźnierczych tekstów róznych wolterów, niczech i russellów, którzy w ten sposób opluwali Krzyż Chrystusa? Ja też mógłbym sięgnac do tego języka i lżyć sakramenty lub ikony - jest w ich tekstach wiele fajnych gotowców. Czy do tego mnie chcesz sprowokować?

Cytat:Co do reszty nie widzę punktów spornych np. w tym, że każdy katolik może śmiało powiedzieć, że w nadziei jest zbawiony.

ale jak mówi to protestant, to oczywiście widzisz w tym same problemy... :shock:

i nie ukrywam, że to mi sie bardzo nie podoba w Twoim sposobie dyskutowania :cry: