jswiec napisał(a):Cytat:zauważyłem, że prawosławni sa skłonni wypowiadać sie o kulcie ikon w KK w sposób szalenie krytyczny i z dużym ładunkiem złych emocji. Człowiek ten wręcz twierdził, że katolicy nie mają bladego pojęcia o co chodzi w ikonodulii, katolickie "pisanie ikon" jest dla nich grafomanią analfabety itd.
Rosyjskie prawosławie [i kościoły prawosławne pozostające pod jego wpływem] są szalenie agresywne wobec katolików.
znowu "agresja"?!
Ten człowiek nie był wcale agresywny, tylko mocno krytyczny. Trzeba umieć odrózniać te dwie postawy, które jednak różnią się i to bardzo.
Cytat:Cytat:zniesmaczył mnie ten swosty "fatalizm" - przekonanie o małości ducha ludzkiego, który bez graficznego zobrazowania nie jest w stanie nic pomyśleć, zrozumiec ani uwierzyć o duchowej, niewidzialnej rzeczywistości.
Człowiek jako istota psycho-fizyczna, a nie anielska inteligencja, potrzebuje jednak od czasu do czasu oprzeć się na graficznym wyobrażeniu.
Nie potrzebuje- mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów - mówię to także na podstawie doświadczenia osobistego i duszpsterskiego naszych zborów.
Przeciwnie. Wmawianie ludziom, że graficzne wyobrażenia są konieczne, by poznać Boga wręcz fałszują obraz Boga
Cytat:Trzymanie się w fałszywej ascezie "bez żadnych ikon" też nie jest zbyt dobre.
nie powoduje żadnych problemów.
próbowałeś, że z taką pewnością się wypowiadasz?
Cytat:Prawosławne ikony zawierają przekaz o prawdach wiary i o cnotach moralnych - jeśli kto je potrafi odczytać.
Problem nie w przekazie prawd wiary (nie mam nic przeciwko opowiadaniu ewangelii tym "pismem obrazkowym"), tylko w tym, że ikona ma nas przybliżać do Boga, pośredniczy między Bogiem a nami itd.
To zcieśnia nasze pojmowanie Boga.
Cytat:Cytat:Podobnie jest z kościołem, sakramentami, liturgiami, rytami - nawet z Pismem Świętym. To są tylko rozpowszechnione "technologie" zbawienia, ale najbardziej rdzennym sensem zbawienia jest więź z Bogiem - to, co Biblia nazywa: "pojednaniem z Bogiem", "pokojem z Bogiem", "życiem dla Boga", "przystępem do Boga" itd.itp.
Z Kościołem jest jednak trochę inaczej. Po prostu jesteśmy zbawieni tak [wg mojego przekonania], że tylko tkwiąc w nim możemy mieć więź z Bogiem. Dlatego, że tylko poprzez Kościół dokonuje się zjednoczenie z Chrystusem w Jednym Ciele, a poprzez zjednoczenie z Chrystusem, zjednoczenie z Bogiem w Trójcy Jedynym.
No i tu jest chyba jednak clue problemu - zwłaszcza jeśli rozumiesz Kościół jako instytucjonalny KK.
To wzasadniczy sposób stoi w sprzeczności z czterem solami Reformacji, które poniekąd zastępuje jedna katolicka "uniwersalna sola" - Sola Ecclesia
Cytat:Cytat:nasze poznanie jest niedoskonałe - poznanie Magisterium KK również
No właśnie. Dla nas poznanie Magisterium nie może być omylne, ponieważ wtedy cały Kościół zostanie wprowadzony w błąd i zejdzie z drogi zbawienia.
nie każdy błąd oznacza zejście z drogi zbawienia - na szczęście
Cytat:Jeśli Jezus od kwestii wierności małżeńskiej uzależnia wejście do swojego Królestwa, bo "cudzołożnicy tam nie wejdą", to kwestia rozstrzygnieć w kwestii możliwości rozwodów ma tu znaczenie trudne do przecenienia.
Lecz jeśli zbawienie uzależnione jest wyłącznie od samej wiary, cokolwiek by się nie robiło, bo szczera wiara jakoby nie może prowadzić do grzechu, to rzeczywiście nie ma potrzeby Magisterium.
pojęcie: "sama wiara, cokolwiek by się nie robiło" jest.
1. psychologicznie niemożliwe - wiara rozumiana jako zawierzenie jest z definicji sprzeczna z nieposuszeństwem i lekceażeniem przykazań
2. stosowaną w celach propagandowych od zarania Reformacji złośliwą karykaturą zasady "sola fide"
Co do "potrzeby Magisterium", to ja nie twierdze, że ono by się nie "przydało", ale co z tego, skoro ono nie istnieje?
Cytat:Otóż sprawy maryjne wyszły już w IIgim wieku, a sprawy gejowskie w dopiero w XX w. W jednej sprawie jest ciągłość, w drugiej - zupełne zerwanie ciągłośći.
ale już np. w sparwach ekumenizmu mamy w KRz-K tak gwałtowne drastyczne zerwanie ciągłości, że aż dochodzi w do powaznych schizm, z kwestionowaniem legalności soborów i papieży włącznie
natomiast trzymanie sie zasady "sS" pozwala w każdej chwili powrócić do dyskusji, nawet wtedy, gdy najpoważniejsze gremium już sie wypowiedziało. U nas
casa nigdy nie jest
finita
Cytat:Ja bym takich pytań nie lekceważył. Z powodu takich pytań można albo utwierdzić swoją wiarę, albo też całkowicie ją stracić. Ale przed nimi się nie ucieknie. Doktryna musi takie sprawy wyjaśniać, albo też przestanie być wiarygodna dla współczesnego człowieka.
dydatycy i pedagodzy zgodnie twierdzą, że umiejstność mówienia "nie wiem", paradoksalnie podnosi wiarygodnosc nauczyciela w oczach uczniów. Jako ojciec moge to potwierdzic swoim osobistym doświadczeniem. Sprawdza sie to także w praktyce duszpasterskiej.
Cytat:Cytat:ty to rozumiesz tak, a inny katolik inaczej
każdy katolik rozumie to po swojemu, podobnie jak protestanci Biblię
Trzymamy się wspólnego trzonu wiary. Owszem w tym jest paradoksalnie większa wolność niż w ciągłym wyłamywaniu się ze wszystkiego.
Problem w tym, że nawet ten trzon jest rozumiany praktycznie dowolnie, więc prowadzi to do anarchii. Weźmy choćby znany z netu osławaiony przykład niejakiego wuja-zbuja, na którego nawet na tym forum skarżył się ks.Marek, mówiąc że doprowadza go do rozpaczy rozgaszłaniem jawnie heretyckich poglądów, przy jednoczesnym twierdzenieniu, że jest jak najlojalniejszym katolikiem rzymskim.
Ja sam tez mam znajomego, który mieniąc się rzymskim katolikiem plecie jakieś wyssane z palca bzdury, a gdy mu przytaczałem jawnie zadające mu kłam fragmenty katechizmu i wypowiedzi papieża odpowiedział: "ja jestem Kościołem tak samo jak biskupi"
Cytat:Musi być jakiś wspólny "acquis communautaire" [co najmniej jak w UE], którego wszyscy katolicy powinni przestrzegać, aby się porozumieć i aby coś wspólnie tworzyć. Inaczej będzie jedno wielkie zamieszanie. Ale "samo" to się nie zrobi.
no i jest zamieszanie na granicy anarchii - tyle że skrywane fasadową jednościa biurokratyczną (z resztą też nie do końca) - nawet sensowna dyskusja jest w zasadzie niemożliwa, gdyż każdy sam sobie ustawia zestaw obowizujących wypowiedzi, albo wręcz powie: "ja jestem kościołem"
W porównaniu z tym zgodne uznawanie przez protestantów zasady "sola Scriptura" jawi się jako szczyt uporządkowania, pomimo zewnętrznego pluralizmu.
Cytat:Cytat:Nie mówie o Twoje ocenie protestantyzmu, tylko o ocenie gadających kacerzy.
Jeśli "kacerz" gada, aby wymienić poglądy, to proszę bardzo. Ale jeśli sieje swoją propagandę i rzuca się na katolickie świętości na katolickich forach - to jest to sprzeczne z elementarnym kodeksem gościnności.
no tak, tylko że
1. Gościnność nie pozowala także na obrażanie gości (poza tym przestrzeń netowa jest przestrzenią publiczną a nie prywatną)
2. W jaki sposób odrózniasz wygłaszanie poglądów od propagandy? Czy może muszę wygłaszac swój pogląd tak, by go skompromitować? (czyli tak, jak Ty referujesz protestancie poglady, robiąc z nich akrykaturę i dezinformując) Chyba jednak wymagasz cokolwiek za wiele, a co gorsza tylko od strony przeciwnej - nie od siebie bynajmniej.
3. W katolicyźmie prawie wszystko jest "święte" (nawet inkwizycja
), i naprawdę trudno kacerzowi jest cokolwiek powiedzieć zgodnie z przekonaniem, żeby nie naruszyć jakiejś waszej świętości - jest to swoisty szantaż dyskusyjny: nie argumentuj, bo to obraża moje uczucia religijne.
Ja też mógłbym powiedzieć, że nasze "sole" są święte, albo nasz świąty pluralizm i święty indywidializm to uświęcone zasady eklezjalne itd. itd.
I co wtedy?
Cokolwiek nie powiesz, wyjdziesz nieokrzesanego chama i świetokradcę. To szantaż zamykający usta.
/
Sola Scriptura według Reformowanych Protestantów
