Krok za krokiem ku wieczności

[mak]

Krok za krokiem ku wieczności....

Krok za krokiem ku wieczności
Po znakach Pana Boga
Z sercem pełnym miłości
Do najmarniejszych z marnych
I bohaterów tego świata
Błogosławiący dziecięce główki
Namawiający gołębie do lotu
Jak przedwojenne z Wadowic
Kremówki tak dobry i słodki
Pielgrzym współczesnego świata

Przechodząc przez brzezinę z różańcem
Zwyczajny, a nadzwyczajny
-Otwórzcie drzwi na Chrystusa-wołał
Niczym Jan Chrzciciel nad brzegiem Jordanu
Prostujący ścieżki przed Jezusem

A jego własne ścieżki, co raz prostsze i prostsze
Tylko kroki, co raz krótsze i krótsze,
Bo sił, co raz mniej i mniej
(Lecz co po sile młodego wina
co tylko bukłaki potrafi rozrywać?)
On z biegiem lat szlachetnej mocy nabierał
Tej mocy prawdziwej od Ducha Świętego

I prowadził nas, ten niezwykły Pielgrzym
Przez oceany pełne słonej wody
Przez oceany pełne łez i cierpień
Przez góry niezwykle wysokie
Przez góry ludzkich uprzedzeń
Wsparty o Chrystusowy Krzyż
Oddając się w opiekę Matce Boskiej
Ku portu naszego Ojca

Chodź trudno było nam uwierzyć,
Że jakieś ziemskie trasy
Mogą mieć swój kres w niebie
To będąc świadkami
Życia i śmierci
Tego niezwykle zwykłego Człowieka
Sami dla siebie zapragnęliśmy nieba

Dziękujemy Ci Janie Pawle II za to!