Odpowiedz 
 
Ocena wątku:
  • 0 Głosów - 0 Średnio
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Zarys drogi do świętości (schemat syntetyczny)
Autor Wiadomość
Bioman Offline
Dużo pisze
****

Liczba postów: 512
Dołączył: Jan 2007
Reputacja: 0
Post: #16
 
Ks. Marek, nie napisał o złych stronach drogi do świętości, które mogą się pojawić i są naprawde masakryczne :shock:

A przejawiają się one w:
- nękaniu przez złe duchy (może dochodzić do ataków fizycznych) :evil: ,
- odczuwaniu niewyobrażalnego cierpienia - stygmatay :cry:


Chciałbym się nie bać tego wszystkiego.
Po co ja czytałem/oglądałem artykuły, reportaże o ojcu Pio i innych świętych, stygmatykach :?
Co prawda może i wiara od takich zainteresowań się wzmacnia ale pojawia się także dodatkowo strach przed drogą do świętości.

Rozumiem, że siły ciemności mogą nękać osoby kroczące ściśle drogą świętości (w przypadku o. Pio był praktyczne przez nie masakrowany) ale nałożenie stygmatów prze Boga - to tego już zupełnie nie rozumiem.

Po co takie silne cierpienia, aż do końca życia?? Jaki w tym wszystkim sens?
Czy kotś mi to wyjaśni? Głupie pytanie - i tak mi nikt nieodpowie.
Kiedyś myślałem, że to droga bez większego bólu.

Ale cóz, nie będe się zniechęcał. Na wszystkich świętych to chyba nie spada. Chyba.
Z resztą jestem jeszcze początkujący, na samym starcie, daleeekkkoom drogę trzeba przebyć, więc nie mam co się narazie bać.
Mimo, iż czuję lęk przed tą ciężką wyprawą, to postaram się nie obawiać i dzielnie kroczyć tą ścieżka.
Człowiek sam jest niedoskonały ale z Bogiem może przezwyciężyć wszelkie zło i ból.

[Obrazek: matrix-15.gif][Obrazek: matrix-21.gif][Obrazek: matrix-14.gif][scroll]?ycie to nie MATRIX 8) [/scroll]
18-01-2007 00:59
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Ks.Marek Offline
Moderator
*****

Liczba postów: 8,460
Dołączył: Mar 2006
Reputacja: 0
Post: #17
 
Biomen napisał(a):A przejawiają się one w:
- nękaniu przez złe duchy (może dochodzić do ataków fizycznych) :evil: ,
- odczuwaniu niewyobrażalnego cierpienia - stygmatay :cry:
Nikt nie mówił nigdy w Ewangelii, żę będzie miód z benzyna, podążać za Panem Jezusem

"Człowiek, który wyrugował ze swego życia wszelkie odniesienia do absolutu, który wszystko sprowadził do ciasno pojmowanego materializmu, ulega zbydlęceniu i zaczyna żyć jak bydlę"
18-01-2007 01:01
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
alus Offline
Stały bywalec
*****

Liczba postów: 1,688
Dołączył: Jul 2005
Reputacja: 0
Post: #18
 
Marta Robin, stygmatyczka, przeżywała mękę Chrystusa przez 50 lat, każdego tygodnia. Bardzo niewiele mówiła o swoich przezyciach, udało sie zanotowac kilka zwierzeń w 1931r.
- "Ofiara miłości musi doznawać cierpienia w ciele, musi znosić ciosy w samo serce przeszywające duszę. To tak dorze być hostia miłości! Pozwalać Bogu na swobodne działanie we mnie, dawać Mu się formować".
W czwartek - podczas przeżywania modlitwy w Ogrójcu
- "O, jakże dzisiaj umiłował mnie Jezus! Jego uścisk był tak silny, że nawet nieco krwawy. Oblubieniec przyozdabia ranami miłości swoją małą ofiarę. O tak, tak Jezu! Pragnę twoich gwoździ w moich rekach, pragnę ich w stopach, a korony cierniowej wokół mego czoła, żółci z octem w moich ustach, a Twojej włóczni w sercu! Zszedłeś z krzyża, abym mogła zająć Twoje miejsce! Tak, Panie, pragnę Twojego krzyża, żebym mogła zająć Twoje miejsce! Tak, Panie, pragne twojego krzyża, dałeś mi go w posagu! Chcę go razem z tymi wszystkimi skarbami. Niechże stanę się twoją oblubienicą naznaczona bólem i czystością Maryi. Czegoż byśmy nie uczynili, wiedząc, że oddajemy się Jezusowi, że pozwalamy się Mu przeniknąć, że tworzymy z Nim jedno".
Opis Marty misterium męki Chrystusa:
- "Nie są to już cudowne rozkosze, głębokie upojenie miłością, cudowna jasność i boski pokój mojej duszy, ale najwyższe męki, miłosna agonia. Nagi krzyż. Czyste cierpienie! Miłość i cierpienie splatają się ze mną coraz mocniej. Cierpię silne męki miłosne, płonę z miłości, umieram w przepastnym oceanie ognia i żaden najmniejszy podmuch nie przyjdzie złagodzic bólu. A wszystko to wydaje mi się cudownie dobre".
"Marta Robin, Nieruchoma podróż" J. J. Antier.
Dla nas zwykłych śmiertelników trudne do pojęcia i zrozumienia.
Wskazówka dla nas:
- "Należy oderwać się od stygmatów, chociaz przyciagają one uwagę tak wielu ludzi. Odciśniete na czole są jedynie znakiem wyjatkowej miłości, ogromnego pragnienia przyczynienia się do zbawienia ludzi wspólnie z Chrystusem.
To właśnie na tej podwójnej miłości Boga i człowieka zasadza się świetość" - ks. Peyret.
18-01-2007 09:35
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Ks.Marek Offline
Moderator
*****

Liczba postów: 8,460
Dołączył: Mar 2006
Reputacja: 0
Post: #19
 
alus napisał(a):"Należy oderwać się od stygmatów, chociaz przyciagają one uwagę tak wielu ludzi. Odciśniete na czole są jedynie znakiem wyjatkowej miłości, ogromnego pragnienia przyczynienia się do zbawienia ludzi wspólnie z Chrystusem.
To właśnie na tej podwójnej miłości Boga i człowieka zasadza się świetość" - ks. Peyret.
I jeszcze jedno: stygmaty nie są powodem do dumy i chwalby, posiadającego je człowieka. Stygmatycy ucza nas skromności, są świadkami tego, że moc w słabości się doskonali.

"Człowiek, który wyrugował ze swego życia wszelkie odniesienia do absolutu, który wszystko sprowadził do ciasno pojmowanego materializmu, ulega zbydlęceniu i zaczyna żyć jak bydlę"
21-01-2007 11:22
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Myszkunia Offline
Stały bywalec
*****

Liczba postów: 1,371
Dołączył: Jun 2006
Reputacja: 0
Post: #20
 
Biomen napisał(a):Na wszystkich świętych to chyba nie spada.
raczej nie, bo wielu świętych nie wspomina w swoich notatkach czy dziennikach o stygmatach.
Ks.Marek napisał(a):jeszcze jedno: stygmaty nie są powodem do dumy i chwalby, posiadającego je człowieka. Stygmatycy ucza nas skromności, są świadkami tego, że moc w słabości się doskonali.
Właśnie. Wielu świętych, którzy je mieli, staralo się je ukryć.
Nie ma się co dziwić, taka "inność" sprowadza ludzką ciekawość, niedowierzanie, w dzisiejszych czasach badanie prawdziwości itp.
Myślę,że stygmatycy (nie biorę już pod uwagę ich dojrzałości duchowej) tak bardzo cierpieli, w ludzkim znaczeniu,że nie w glowie im bylo szukać chwały.

[Obrazek: mysz4.gif]
23-01-2007 15:29
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Ks.Marek Offline
Moderator
*****

Liczba postów: 8,460
Dołączył: Mar 2006
Reputacja: 0
Post: #21
 
Myszkunia napisał(a):raczej nie, bo wielu świętych nie wspomina w swoich notatkach czy dziennikach o stygmatach.
O stygmatykach słów kilka
Autor w/w artykułu napisał(a):Stygmatyzacja jest darem ofiarowanym człowiekowi, który dzięki głębokiemu przeżywaniu cierpień Zbawiciela, utożsamia się z Nim aż do granic identyfikacji Gorące nabożeństwo do Męki Pańskiej przeradza się w pragnienie upodobnienia się do Ukrzyżowanego, co czyni mistyka podatnym na wszelkie tchnienia łaski, do współcierpienia ze Zbawicielem Zdaniem dominikanina ojca Garrigou-Lagrange, stygmaty właściwe występują wyłącznie u ludzi szczególnie miłujących krzyż, a zarazem praktykujących cnoty najbardziej heroicznie Cierpienia stygmatyka stają się z czasem jego powolnym konaniem

"Człowiek, który wyrugował ze swego życia wszelkie odniesienia do absolutu, który wszystko sprowadził do ciasno pojmowanego materializmu, ulega zbydlęceniu i zaczyna żyć jak bydlę"
26-01-2007 20:18
Odwiedź stronę użytkownika Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
mak Offline
Użytkownik
***

Liczba postów: 234
Dołączył: Jun 2006
Reputacja: 0
Post: #22
 
Biomen -Tobie wydaje się jakie ciężkie życie mają święci-żaden ze świętych nie narzekał na swoją drogę ku świętości, a dlaczego- może dlatego ,że widząc mękę Jezusa i Jego ofiarę za grzechy i marności człowieka równięż i słabości swoje czuli wielki ból swej niedoskonałości i polecali się Boskiemu Miłosierdziu aby móc stawać się codziennie lepszymi dziećmi. Nie bez przyczyny modlimy się Ojcze nasz. Wszyscy jesteśmy poprostu dziećmi. Widząc jak bardzo nas pokochał Bóg , czując tą miłość stajemy się lepsi z szacunku przez odwajemnienie tej miłości. Jak w każdej rodzinie różnie siędzieje i nasi rodzce często zamartwiają się gdy robimy coś głupiego lub złego.Święci widząc problemy i marności ludzkie starają się pomóc swoim braciom i siostrom z miłości do człowieka ,bo każdego traktują za swojego ukochanego brata czy siostrę. Tyle więc w nich heroizmu i poświęceń dla innych. Swoje życie oddają Bogu i nawet jakieś fizyczne lub inne niedogodności ,prześladowania traktują jak łaskę przez którą mogą w jakiś chociaż drobny sposób zbliżyć się do tajemnicy cierpienia Syna Bożego Jezusa za swoje niedoskonałości i grzechy innych. Swięty zakochany w Bogu nie może pogodzić się z grzechem, nawet z jakąś swoją niedoskonałością-bo czuje ogromny ból. Jest tym dzieckiem co ociera łzy swojemu Ojcu nawet za winny nie tylko swoje, ale i innych -czasem zupełnie anonimowych i nieznanych mu dzieci.Jeśli ma stygmaty to nie służą jemu tylko innym jako widoczny znak bólu jaki ten człowiek przeżywa w łączności z Jezusem z powodu grzechów innych. One są widocznym znakiem i przypomnieniem dla innych ran jaki marny człowiek zadaje każdym swoim występkiem i jednocześnie prośbą Boga o nawrócenie dla grzeszników-podobnie jak cuda które zdarzają się za pośrednictwem świętych. A co do nękania przez szatana to- Jeśli Bóg z nami to kto przeciw nam!
27-01-2007 22:03
Znajdź wszystkie posty użytkownika Odpowiedz cytując ten post
Odpowiedz 


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek:
1 gości

Wróć do góryWróć do forów