poezja

[mak]

O dzisiejsze madonny

O dzisiejsze madonny
Piękne, gładkolice
Zamiast kadzidła tytoń palące
Traktujące swe ciała
Niczym świątynie
Lecz nie miłości, ale pożądania
Marne następczynie Ewy
Dlaczego choć jesteście takie nagie
Nie kryjecie się pośród krzewów i zieleni buszu
Lecz twardo maszerujące ku swojej zgubie
Kuszące, ale nie zawsze Adama
Harde, wyzwolone-
A przecież niewolnice swoich pożądań i chęci
Wyrzekające się życia
I tego niepoczętego i poczętego
Snujące marzenia o nieustającym szczęściu
Same to szczęście przekreślające
O kobiety nowoczesne
Poczerniałe od solarium
Walczące z całym światem
Przeklinające same siebie

[Grajkoz]

mam wrażenie jakby był nie skończony ten wiersz :zmieszany: