poezja

[mak]

Dlaczego tak trudno...

Dlaczego tak trudno
przyznać się do błędu?
nadęci bałwochwalcy
pewni swojej racji
rozdęte trąby
z aspiracją do posady
Wszechwiedzącego
miłości nieznający
wpatrzeni w lusterka
ćwiczący zgrane miny
naprawiają świat po swojemu
pierwej niż się popsuje
tropiący winy jeszcze nie zaistniałe
Mojżesza potłuczone tablice
generałowie nie świętej inkwizycji
Miłości Bożej wam potrzeba

[M. Ink. *]

auto-pytanie: paniał żaluzju?

:hm: