Ignacjański Rachunek Sumienia

[Ks.Marek]

Susane napisał(a):Mam problem w praktyce ze stosowaniem ignacjańskiego rachunku sumienia. To problem z jego regularnością i z tym że każdy dzień podobny jest do drugiego i jest monotonny by przeprowadzać taką analizę co stało się w ciągu dnia.
A drugim problemem jest to że najchętniej pozostałabym na etapie dziękczynienia bo uczucie grzeszności wprowadza we mnie rozbicie i rozdarcie.

Sami Jezuici mają problem właśnie z rachunkiem najczęściej. To jest taki probierz zaangażowania człowieka w spray Boże.

[angua]

A ja myślę, że każdy ma problemy. Przynajmniej od czasu do czasu. I może niekoniecznie z lenistwa czy braku zaangażowania, ale choćby dlatego, że Zły wie, co ważne i gdzie atakować. Bo chyba każdy z nas wie, ile dobrego wynika z regularnego i porządnego codziennego rachunku sumienia...

[czarek]

angua napisał(a):Bo chyba każdy z nas wie, ile dobrego wynika z regularnego i porządnego codziennego rachunku sumienia...

No niby tak, a i tak na koniec zmęczenie bierze góre :/

[Ks.Marek]

czarek napisał(a):

angua napisał(a):Bo chyba każdy z nas wie, ile dobrego wynika z regularnego i porządnego codziennego rachunku sumienia...

No niby tak, a i tak na koniec zmęczenie bierze góre :/

Znam to To się nazywa acedia, prosze szanownych państwa :twisted:
Ileż to trzeba się napocić, by to diabelstwo z życia usunąć... a i tak wraca...

[czarek]

Ks.Marek napisał(a):To się nazywa acedia, prosze szanownych państwa

Przestudiowałem definicje tej acedii i... ma x racje :| ale przynajmniej już wiem co mi dolega

[Ks.Marek]

czarek napisał(a):

Ks.Marek napisał(a):To się nazywa acedia, prosze szanownych państwa

Przestudiowałem definicje tej acedii i... ma x racje :| ale przynajmniej już wiem co mi dolega

A jeśli tak, to już masz teraz święty obowiązek szukać lekarstwa na tę zarazę.
Warto zapodać metody pozwalające na uwolnienie się z niej. Oprócz tych znanych, można też pewnie jakieś "niekonwencjonalne" wyszukać lub wręcz wymyśleć

[angua]

A ja nie lubię takich słów... Jak ktoś traci wiarę, bo nic z nią nie robi, to od razu "pustynia", "ciemna noc" czy co tam jeszcze - i rozkłada ręce. Jak się komuś nie chce, to "acedia" i "choroba mnichów" - jak wyżej.

Wygodnie jest cierpieć jak mistycy i Ojcowie Pustyni, nie? Dziwne tylko, że wiara nie taka

Lenistwo to lenistwo, gnuśność to gnuśność - do roboty, a nie wielkie mi tu słowa ;P

[Ks.Marek]

angua napisał(a):
A ja nie lubię takich słów... Jak ktoś traci wiarę, bo nic z nią nie robi, to od razu "pustynia", "ciemna noc" czy co tam jeszcze - i rozkłada ręce. Jak się komuś nie chce, to "acedia" i "choroba mnichów" - jak wyżej.
Wygodnie jest cierpieć jak mistycy i Ojcowie Pustyni, nie? Dziwne tylko, że wiara nie taka
Lenistwo to lenistwo, gnuśność to gnuśność - do roboty, a nie wielkie mi tu słowa ;P

Wieje mi tu zuchwałością
Ale cóż, tylko pogratulować zatem =D>

[angua]

?

Czego gratulować? ;P

Czy ja mówię, że nie jestem leniwa? Jastem - i to jak! Tylko wolę rzeczy nazywać po imieniu, a nie szukać wielkich słów do sytuacji, które wcale wielkie nie są...

[gradzia]

no własnie, bardzo chcę przeprowadzać rachunek sumienia, moze nie codzienny jeszcze ale na pewno przed spowiedzią...tyle że do tej pory zbytnia koncentracja na jednym grzechu jakby przytłoczyła pozostałe i rachunek sumienia to dla mnie istna przeprawa przez Himalaje i szybko poddaje się... :oops: i nie mam pojecia jak to zmienić...ale mam nadziję ze powoli powoli nauczę się.

[aga]

A ja dopiero teraz widzę ten wątek :shock: i zdaje mi się, że taki rachunek sumienia jest jakby mało wykonalny.

[Kyllyan]

W Twoim przypadku, czy w ogóle?