miasto napisał(a):Ściślej rzecz biorąc uznaje, że jest ono [uświęcenie] udziałem zbawionych. I nie jestem w tym punkcie widzenia odosobniony od reszty protestantów.
A ztem jak to jest: najpierw zbawioenie, a potem uświęcenie, czy na odwrót? Nieustannie zmieniasz zdanie w tej kwestii.
miasto napisał(a):jswec napisał(a):Jednak Twoja wizja uświęcenia odrzuca przebóstwienie
nie odrzuca
po prostu uważam, że słowo którym je określasz jest bardzo niefortunne
Słowo nie ja wymysliłem, ale Ojcowie wschodni.
Po drugie Twoja wersja uświęcenie jest wyraźnie słabsza od wersji katolickiej i prawosławnej: zakłada inny rodzaj życia wiecznego.
miasto napisał(a):Otóż przyjmij wreszcie do wiadomości, że negacja katolickiego rozumienia Eucharystii wynika z przekonania, że nie jest ona narzędziem uświęcenia, a nie z przekonania, że uświęcenie nie jest potrzebne. Zaś odrzucenie transsubstancjacji wynika z przekonania, że ona nie ma miejsca, a nie z przekonania, że uświęcenie jest niepotrzebne.
jeśli ktoś odrzuca Eucharystię jako środek uświęcenia, to znaczy że wierzy w inny rodzaj uświęcenia. Eucharystia to niebo, które otwiera się dla nas już na ziemi. To wzajemne ofiarowanie się sobie człowieka i Boga mocą Ofiary Chrystusa, który połączył w swoim misterium człowieka i Boga w nieodwracalny sposób.
miasto napisał(a):Jest to wynikiem naszego postrzegania roli Kościoła, a nie zbawienia.
No i znów nie rozumiesz, że jeśli odrzucasz katolicką rolę kościoła, to równocześnie zakładasz implicite inny rodzaj zbawienia, inny rodzaj zbawczej więzi z Bogiem.
Powtarzam to po raz setny, ale widzę że trzeba.
Jeśli chcesz zbudować katedrę, to nie możesz dobierać takich samych środków, jak gdy budujesz zbór o prostej architekturze. Owszem, za pomocą młotka i kielni może też wybudujesz to i tamto, ale po setkach lat a nie po dziesiątkach.
Jezus daje Ci środek uświęcenia, ale Tobie nie podoba się Kościół wobec tego mówisz: dam sobie radę bez tego. No dobrze, myślę że Jezus dalej się Tobą opiekuje i doprowadzi Cię do pełni zbawienia. Tylko może to być znacznie trudniejsze, znacznie bardziej bolesne niż bez Eucharystii.
Cytat:a dla mnie "szczytem i żródłem" jest bliska więź z Bogiem utrzymywana przez zasłanego nam Ducha Świętego
Nie wiem po czym to poznajesz.
Widzisz, Eucharystia jest właśnie tym, co napisałeś powyżej. Eucharystia jest także Pamiątką Pięćdzisiątnicy, gdzie wierni napełniają się Duchem św. [to podkreślają zawsze kościoły wschodnie].
Chodzi tylko o jakość tej więzi. Możesz wejść w więź z Bogiem płycej lub głębiej. Może to być sakramentalna antycypacja życia wiecznego. A może to być tylko więź modlitewna, która sama w sobie jest dobra, ale jeszcze nie jest doskonała.
Tu jest cała różnica.
To prawda, że w XVI w. katolicka teologia Eucharystii też była niepełna, głównie z powodu rozłączenia się ze Wschodem. Dopiero obie teologie razem dają pełny obraz. Tak więc Reformatorzy z braku pełnego zrozumienia najpierw zdegradowali Eucharystię do obrzędu odpuszczenia grzechów, a potem do czystego symbolu.
Niestety Rzym wtedy też nie potrafił stanąć na wysokości zadania tak, aby pokazać pełnię owej Tajemnicy Wiary. Bronił racji cząstkowych. Dopiero począwszy od końca XIX w. zaczęły poswtawać coraz wspanialsze encykliki eucharystyczne.
/
"Transsubstancjacja i konsubstancjacja"
