Konkretnych pomysłow to ja nie mam. Ktos madrzejszy moze cos wymysli, bo ja nic tu nie potrafie zadzialac. Mozna modlic sie. Ja najbardzie martwie sie tymi, ktorzy sa uzaleznieni.
Znam duzo rozbitych rodzin. To wielki dramat zwłaszcza dla dzieci. Nie mam pojecia co mozna zrobic! Wiekszosc mezczyzn to erotomani i mysle, ze to jest jedna z przyczyn rozwodow. Ale co mozna na to poradzic, tego to ja juz nie wiem
[ Dodano: Sro 22 Lis, 2006 08:29 ]
Ks.Marek napisał(a):Hermon napisał(a):zgadzam sie z tym, trzeba cos w tym kierunku zrobic
A jakieś konkretne pomysły?
Widać we współczesnym świecie, iż mało kto próbuje patrzeć z perspektywy. Częściej wzrok wielu bywa zawężony w konkretnym kierunku: więcej mieć niż bardziej być.
Cytat:Według jednych z nich, przeprowadzonych przez Agencję Badania Rynku „Opinia” (zawarte są w książce Josha McDowella, „Fundamenty wiary”, wydanej przez Księgarnię św. Jacka) na reprezentatywnej grupie ponad 600 uczniów od szkoły podstawowej do liceum, młodzi ludzie, których wiara jest słaba, nie oparta na Słowie Bożym, są:
– 10,6 razy bardziej skłonni do zażywania narkotyków;
– 4 razy bardziej skłonni do kradzieży;
– 5,5 razy bardziej skłonni do prób samobójczych;
– 2,6 razy bardziej skłonni do sięgania po magazyny pornograficzne;
– 3,7 razy bardziej skłonni do sięgania po alkohol;
– 3,4 razy bardziej skłonni do celowych prób wyrządzania komuś krzywdy.
Cyt. za: http://www.goscniedzielny.wiara.pl/index...1104786574
W kontekście procesów, o których tu mówimy, ważna jest tu edukacja, która powinna spełniać dwa podstawowe cele: uczyć w drodze poszukiwań egzystencjalnych i duchowych, jak wypełniać swoją pustkę duchową od środka i uzyskać poczucie głęgokiej więzi ze sobą i całą ludzką wspólnotą. I uczyć także tego, jak przekształcać destrukcyjne postawy i emocje w energię twórczego rozwoju. Ważne jest tu mówienie i słuchanie z serca. Nauczyciele powinni pełnić rolę świadków i sprzymierzeńców młodych ludzi w procesie rozwijania świadomości i zadawania pytań ,,kim jestem" i ,,jaka jest natura moich relacji ze światem". Chodzi o stworzenie takiej przestrzeni doswiadczenia, dzięki której młody człowiek może poczuć sie w swiecie jak w domu i bezpiecznie stawac się sobą.Odkrywać poczucie własnej wartości i godnosci, wiary w siebie i zaufanie do własnych mozliwości wzrastania. Wtedy nie musi szukać gorszych od siebie, aby poczuć się lepszym. Wierzę, że taka osoba, ugruntowana w świecie, znajdująca oparcie w sobie,będzie znacznie łatwiej przezwycięzać stereotypy,mity i nie pójdzie łatwona lep obietniczyskania ,,brunatnej" siły jako źródła sensu swojego życia. Potrzeba takiej fali edukacyjnej, która uwzględnia wymiar duchowy i która uczy szacunku do życia. Stosowanie zasady dentystyczno-ortopedycznej ,,zaciśnij zęby i weź sie w garść" jest nieodpowiednie. Konsekwencją zaciskania zębów jest paradontoza, a efektem brania sie w garść-problemy ze stawami. Pamiętam eksperymenty D. Wegnera: gdy zakazywał on ludziom myśleć o białych niedźwiedziach, to częstość pojawienia się niedźwiedzi w myślach badanych dramatycznie rosła. Podobnie jest,gdy ktoś stara się nie myśleć o seksie.Kiedy staramy się wyrzucić z głowy jakieś mysli one wracają. Uważam, że nie należy zwalczać jakichś myśli, ale i nie trzymać się ich z uporem. Należy stając trochę z boku,przyglądać się naszyn przeżyciom. Patrzeć na swoje myśli,tak jak entomolog na owadzie nogi. To powoduje, że przestajemy się z nimi identyfikować. Zdaję sobie sprawę, jak ważna jest praca nad poszukiwaniem nowych rozwiązań, dlatego apeluję do osób, które chciałyby wziąć udział w dalszej debacie na ten temat.
