czyściec

[jswiec]

ziobro Adama napisał(a):12. Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej, (Hebr. 10:12 BW)

Jakim więc prawem ktoś twierdzi, że ta ofiara jest niewystarczająca i ze jeszcze po śmierci trzeba cierpieć za grzechy, nim się trafi do nieba ?

Pytasz tak, bo źle rozumiesz termin "ofiara". W poganstwie celem ofiary jest przebłaganie rozgniewanego bóstwa, natomiast w judaizmie - a już zwłaszcza w chrześcijanstwie - jej celem jest zjednoczenie z Bogiem.
Ofara Chrystusa była doskonała, ponieważ w Nim ludzkość na nowo zjednoczyła się z Bogiem. Ofiara zatem to nie niszczenie, ale poddawanie wszystkiego Bogu. [por. kard.
Ratzinger "Duch liturgii"]. Ofiara zatem to nie był tylko Krzyż, ale także zmartwychwstanie i wniebowstąpienie - i o tym wszystkim mówią modlitwy liturgiczne Kościoła towarzyszące składaniu Najświętszej Ofiary.

My korzystamy z ofiary Chrystusa i jednoczymy sie z Bogiem tylko wtedy, gdy stanowimy z Nim Jedno Ciało: najpierw zjednoczenie ludzkości z Bogiem nastąpiło w Głowie, a teraz ogarnia kolejno wszystkie członki włączone w Ciało Chrystusa przez chrzest. Właśnie dlatego, że ofiara [=zjednoczenie, poddanie człowieka Bogu] Głowy była doskonała, dlatego też i my, jako członki Ciała osiągamy zbawienie, o ile wytrwamy w Ciele Głowy i damy się upodobnic do końca do Chrystusa. W każdym chrzescijaninie raz jeszcze powtarza się Ofiara Chrystusa gdy każdy taki człoenek łączy się [w trudzie,znoju i cierpieniu] z Bogiem przez całe swoje życie [a czasem także i po smierci - właśnie w stanie czyśćca] - i to zjednoczenie chrześcijanina z Bogiem dokonuje się tylko i wyłącznie mocą tamtej Jedynej i doskonałej Ofiary.

Tymczasem dla Ciebie, jak Cię poucza katechizm heidelberski itp. nauki, ofiara polegała na odebraniu kary za grzech Adama, to była zemsta Boga za "nieskończoną obrazę", jakiej dopuścił się człowiek wzgledem Niego.
I dlatego dla Ciebie zbawienie sprowadza się do "Bożej amnestii", na decyzji o niewrzuceniu grzesznika do piekła ; tymczasem dla nas zbawienie to uzyskanie stanu doskonałego i wewnetrznego podobieństwa do Chrystusa, czego nie załatwi żadna zewnętrzna amnestia.
Jaka koncepcja zbawienia - takie też i środki zbawienia. A jakie środki - taka też i jakość. Zbawieni protestanci będą przez całą wieczność krzyczeć: "Hurra!!! Nie jestem w piekle!!! Chwała Panu !!!!" , a zbawienie katolicy i prawosławni będą wiecznie zjednoczeni ze swym Panem w miłości, tak jak ich tego nauczyła Eucharystia.

No i oczywiście czyściec to stan, a nie miejsce: nauka Magisterium [np. JPII] jest znacznie ważniejsza od opinii wyrażanych w objawieniach prywatnych.