czyściec

[Gregoriano]

Monika przeciez również chodzi o stworzenie kogoś niepowtarzalnego, chodzi abyśmy w wolności razem z Bogiem uczestniczyli w stworzeniu Nowego Człowieka. Nie możemy zapomnieć o wolności i naszej wyjątkowości. Nasza przemiana nie dokonuje się poza nami tylko w nas przez Ducha. Dla mnie owa Łaska ma charakter relacji z Bogiem, w obliczu, którego przemieniam się. To nie jest tak, że łaska działa we mnie tak sobie sama nawet wbrew mnie.

Moniczka napisał(a):Gregoriano ale JAK to ma się stać? OK, to jest plan Boga, bardzo piękny plan, ale patrząc na zycie moje i ludzi wokół mnie - nigdy nie będzie tak żebyśmy byli tak jak Jezus - bez grzechu. Zawsze będziemy słabi. A dopóki jesteśmy słabi - będziemy grzeszyć, czyli nie będziemy podobni do Jezusa.

Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. /Rz 8, 19/

Dobrze, że św. Paweł nie buja w obłokach. Cierpienia będą i nikt nie mówi jak widać, że znikną. Tu nie ma żadnego dotknięcia róźdzką tylko powolny proces dorastania do pełni. Chyba tego wymaga nasza wolność, że nic bez nas. Tylko wówczas może narodzić się prawdziwa miłość.

Odnosząć się do konkretów. Też mam wady, które jakoś dziwnie się "zadomowiły" u mnie. Trwają i trwają a Bóg jakby milczał...

Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru. /Rz 8, 28/

Póki co Bóg nawet z mojej nieporadności może wyprowadzić dobro. W ostatecznym rozrachunku nawet moje upadki, mogą zaprowadzić mnie do Jezusa. /nie chodzi mi o "grzeszmy, bo mi to na dobre wyjdzie tylko o wytrwałość w podnoszeniu się z grzechu/

Bożego planu nie sposób pojąć konkretnie w swoim życiu. Moja "nadwątlona natura" ciągnie w inną stronę. Trzeba zaufać, to jedyna słuszna droga.

Natomiast czyściec w takiej perspektywie staje się objawem wielkiej miłości Boga. To nie jakaś kara tylko chęć Boga aby mnie przemienić do końca skoro nie dokonało się to w pełni za życia ziemskiego. Gdyby był tylko sprawiedliwością musiałby mnie odrzucić a tak przemienia mnie dalej, póki stanę się w pełni święty jak ON. I jestem pewien, że gdy ujrzę Jego świętość i swoją niedoskonałość to sam będe tego chciał.....