czyściec

[jswiec]

Moniczka napisał(a):Wyjechała z tych rekolekcji dużo bardziej ubogacowna niż ta druga.

No dobrze, powiedzmy że NA RAZIE otrzymała coś bardziej odczuwalnego, albo że była lepiej przygotowana do jej przyjęcia. Ale łaski nie da się niczy zmierzyć, ani też "oszacować", jej działanie jest po części niewidzialne [KKK 2005]

Moniczka napisał(a):Skoro chodzi o to zeby otworzyć się na łaskę, i to ona nas zmienia, to czemu tak wiele zależy od naszych wasnych działań?

Wszyscy otrzymali talenty, ale jedni zakopali je w ziemi, a drudzy odważyli się nimi obracać. Po prostu Bóg postanowił nie stwarzać nas bez naszej zgody i aktywnego współdziałania. Nowa Jerozolima to w 100% działo Boga i w 100% nasze własne dzieło. Ja wiem, że to niełatwo zrozumieć, ale przyjmowanie uproszczonych koncepcji zbawienia jest jeszcze gorsze.

Moniczka napisał(a):Ludzie mogą się całkowicie otwierać na wolę Bożą, na łaskę, zgadzać się na nią, ale będą uświęcać się w różnym stoniu przez własne umiejętności, charakter człowieka...?

Bóg jest artystą i każdego stwarza inaczej. I kazdemu pozwala, aby używał udzielanych mu łask jak chce, zgodnie ze swoimi upodobaniami. Plan Boży nie niszczy ludzkiej wolności, ale ją umacnia. Moja wola, gdy przyjmuje Jego wolę nie zanika, ale wręcz przeciwnie działa coraz lepiej.

Jak to możliwe ? Ano tak, że każdy akt stworzenia czyni mnie coraz bardziej doskonałym, coraz bardziej wolnym, zdolnym do realizacji mojego powołania; wyrywa mnie coraz bardziej z niewoli grzechu, nieuporządkowanych instynktów itd.
Ale nie może tego zrobić "natychmiast", ponieważ wtedy mógłbym tego nie przeżyć. Zmiana natury, to bardzo delikatna operacja. Dawny człowiek obumiera w nas stopniowo i stopniowo zastępowany jest Nowym.

Tylko tak genialni Doktorzy jak św. Jan od Krzyża są w stanie ten proces dość dokładnie oddać słowami [a i tak ich pisma uchodzą za trudne].
Ja z pewnością nie dorosłem, aby Ci to lepiej wyjaśnić. W przypadku każdego człowieka to musi przebiegać zupełnie inaczej. Tu nie ma jakiegoś jednego obowiązującego schematu. Można to czasem prześledzić w żywotach świętych [jeśli hagiograf nie zrobi z nich jakiejś niestrawnej, cukierkowatej laurki].