TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Owszem, są na porządku dziennym, ale napewno nie są to związki, w których panuje zdrowa atmosfera czyli miłość, zrozumienie, szacunek. Nie ma więc sensu mówić o rodzinie jako czymś co jest marginesem.
Albo cie za bardzo nie rozumiem, albo sugerujesz, że patologiczne rodziny, to już nie są rodziny. W taki wypadku jak to nazwiesz?
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Kochające się rodziny to raczej rzadkość, ale napewno znalazło by sie trochę takich rodzin w naszym kraju.
Są to jednak rodziny, w których nawet w przypadku interesów wiele schematów czy też relacji może funkcjonować właściwie.
Ta, tylko co w waszym mniemaniu ma robić człowiek przedsiębiorczy nie należący do tych szczęśliwców?
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Interes polega na zarabianiu pieniędzy, ale w przypadku rodzinnych interesów rodzinnych zakładając, że jest on zakładany w normalnej, kochającej sie rodzinie to z bardzo dużym prawdopodobieństwem będzie on funkcjonował właściwie
Zależy co rozumiesz poprzez właściwie? Czy właściwie to "przynosząc zyski?", czy raczej wykorzystujący 100% swego potencjału? Tego drugiego na pewno nie osiągniemy z prostej przyczyny którą podałem na początku "Rodziny się nie wybiera". Jaka jest szansa, że chcąc np. handlować butami trafimy na całą rodzinę nadającą się do tego interesu? A może ktoś jest urodzonym ślusarzem? Ma również się ograniczać do rodzinnego handlu butami? Bo ja w tym wypadku bym wolał poszukać znajomych z którymi otworzyłbym zakład ślusarski.
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Napewno rodzina, a tym bardziej kochająca sie nie jest przeszkodą w prowadzeniu interesów,
To co napisałem powyżej. Aby w pełni rozwinąć skrzydła człowiek potrzebuje wolnego wyboru. Idea interesu rodzinnego zakłada, że rodzina ma zgodnie męczyć wspólnie interes, czy to się wszystkim podoba, czy też nie.
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Nieprawda. Rodzina i interesy mogą ze sobą współgrać, działać poprawnie, jeśli właściwie podchodzi sie do sprawy zarabiania pieniędzy i do stosunków miedzyludzkich.
Jasne. Mam managera, który kompletnie nie nadaje się na to stanowisko, ale nie zwolnię go aby zatrudnić kogoś lepszego, bo to brat/szwagier/wujek...etc. Tego typu bardzo częste sytuacje świetnie pokazują jak to świetnie "współgra".
Tak szczęśliwą rodzinę się czasem znajdzie, jednak teraz znajdź rodzinę w której każdy członek będzie się nadawał do współgrania przy interesie w dodatku każdy będzie przydatny w tej samej branży. Ja tam przy otwieraniu interesów wole sobie dobrać ludzi ze wszystkich dookoła mnie niż grać w "totka" licząc, że trafiła mi się rodzina-ideał idealnie pod mój pomysł na biznes.
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):Nieprawda. Rodzina i interesy mogą ze sobą współgrać, działać poprawnie, jeśli właściwie podchodzi sie do sprawy zarabiania pieniędzy i do stosunków miedzyludzkich.
A to, że w twojej rodzinie może być wiele negatywnych relacji to nie oznacza, że w każdej rodzinie czy też rodzinnym interesie tak musi być. Pomyśl, że gdybyś miał swoją własną rodzinę i panowałaby w niej prawdziwa zdrowa atmosfera to czy przeszkodziło by ci to w pracy, w prowadzeniu interesów?
Czy np posiadanie dzieci nie motywowałoby ciebie do tego, aby lepiej pracować, nie szczędzić swych wysiłków aby zapewnić rodzinie jak najlepszych warunków życia?
Wiele właśnie zależy od relacji między ludźmi : tam gdzie jest chora atmosfera i brak wartości tam nigdy nie będzie dobrze. Tam gdzie atmosfera jest zdrowa to nawet przy kłopotach w interesach wszystko pomału sie uloży, można zawsze wyjść na prostą opierając się o pomoc innych ludzi, szczególnie tych najbliższych. Oczywiście pomijam tutaj tą stronę wiary, religijności, która także może pomagać. Nie każdy jest jednak wierzący, więc dobrze jest, gdy przynajmniej wartości moralne względem innych są zachowywane - to już duża szansa na poprawnie działający interes. Także rodzinny.
Pozdrawiam
Komentowana przez ciebie wypowiedź odnosiła się do sentymentów, więc nie komentuj wyrywając ją z kontekstu.
M. Ink. * napisał(a):Swoimi słowami dowodzisz tylko tego, że zadajesz się głównie z ludźmi, którzy nie potrafią budować prawdziwych, trwałych związków.
Gdybym zadawał się tylko z ludźmi jednego "środowiska", to bym powiedział, że masz racje. Ale uwielbiam poszerzać horyzonty, głównie o znajomości z przeróżnymi ludźmi o przeróżnych charakterach, religiach, rodzinach, z różnych środowisk bogatych i biednych, wykształconych i niewykształconych, z miast i wsi... Więc albo poszerzając znajomości mam cholernego pecha, że wszędzie widzę to samo, albo ty masz przysłowiowe "różowe okulary".
sant napisał(a):Tego się nie udawadnia, ale doświadcza.
Spróbuj np udowodnić miłość.
Może wy lubicie dogmaty, których nie tyle nie trzeba co nie wolno rozważać.
Niestety ja nie jestem owieczką na oślep podążającą za panem, więc prosze mi wybaczyć za moje niestosowne zachowanie, które pokazałem rządając argumentów pokazujących że twoje "prawdziwe wartości" są prawdziwsze od moich "prawdziwych wartości"
Mogę tak samo jak ty powiedzieć, że błądzisz i musisz przez to przejść zanim poznasz prawdziwe wartości i możemy tak się przekomarzać przez nieskończoną ilość postów, jednak wartości dyskusja nie będzie miała żadnej. Więc po co dajesz do dyskusji stwierdzenie, którego nie zamierzasz nawet argumentować?
TOMASZ32-SANCTI napisał(a):"margines"
Margines, czyli coś marginalnego, czyli coś będące odstępstwem od normy, czyli coś co występuje znacznie rzadziej niż tzw. "większość przypadków".
Moje doświadczenia pokazują, że w Polsce szczęśliwe rodziny są wyjątkiem od reguły, czyli występują rzadziej, czyli są przypadkami marginalnymi.
Jeszcze jakieś pytania?
